Obligacja to umowa zawierana pomiędzy pożyczającym pieniądze (emitentem) i udzielającym kredytu (obligatariusz). Nabycie obligacji w istocie oznacza udzielenie pożyczki emitentowi obligacji. W przypadku obligacji rządowych (skarbowych) emitent, czyli rząd danego kraju, pożyczka pieniądze na pokrycie kosztów własnego funkcjonowania. Obligacja zawiera informację o wysokości i terminach wypłat należnych odsetek (kuponów) oraz o terminie wykupu obligacji po jej wartości nominalnej. Termin ten nazywa się datą zapadalności obligacji. Obligacje należą do odrębnej klasy papierów wartościowych i charakteryzują się niższym poziomem ryzyka niż akcje.
Stopa zwrotu z obligacji jest znana w momencie zawarcia kontraktu, co czyni te je instrumentami o niskim ryzyku, przy czym ryzyko charakteryzujące obligacje jest ściśle związane z ratingiem kredytowym (ryzykiem kredytowym) emitenta. Jeśli wysokość wypłacanego kuponu jest wyższa niż wartość stóp procentowych, takie obligacje stają się atrakcyjne i w związku z tym wzrasta popyt na nie, co w efekcie zwiększa ich cenę. Jeśli natomiast wysokość kuponu jest niższa niż stopy procentowe, ich cena maleje - oznacza to, że obligacje są odwrotnie skorelowane z wysokością stóp procentowych.
