Kredyty frankowe coraz droższeCoraz silniejszy frank względem euro zgodnie z oczekiwaniami spowodował, że odbiło się to również na notowaniach w stosunku do złotego. Frank jeszcze nie kosztuje psychologicznych 4 zł, ale przebił już granicę 3,95 zł.
Wzrost pensji w Polsce
Grudzień zwyczajowo jest miesiącem, kiedy średnie wynagrodzenie notuje kolejne maksima. Jest to związane między innymi z premiami końcoworocznymi. Dla przedsiębiorstw zatrudniających ponad 9 pracowników, średnia płaca wyniosła już 5600 zł brutto, to o ponad 6% więcej niż rok temu. Zatrudnienie nadal rośnie w tempie 2,6% w skali roku. Może to powodować, że w kolejnym roku będziemy obserwować rekordy na polskim rynku pracy. Dane te są zgodne z oczekiwaniami, w związku z czym nie powodują zmian na rynku walutowym.
Frank coraz mocniejszy względem euro
Polscy kredytobiorcy cierpią na zmianach na parze EURCHF. Ponieważ frank wyraźnie zyskuje na wartości względem euro, to gdy złoty jest w miarę stabilny w stosunku do euro, frank zyskuje również względem niego. W ciągu miesiąca umocnił się on o około 1,5% względem euro, co tłumaczy owe 5 groszy wzrostu ceny franka. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że euro jest raczej blisko swoich minimów cenowych ostatnich miesięcy. Gdyby euro powróciło w okolice 4,30 zł, powinniśmy szybko zobaczyć franka powyżej 4 zł.
Słabe dane z polskiej budowlanki
Poznaliśmy dziś dane z GUS na temat dynamiki produkcji budowlano-montażowej w grudniu 2019 r. oraz informacje o budownictwie mieszkaniowym w okresie styczeń-grudzień 2019. Dane te, o ile nie są niespodzianką dla analityków, to wśród osób postronnych mogą budzić wątpliwości. Porównując dane z grudniem 2018 trzeba zaznaczyć, że zmniejszeniu uległa wartość produkcji budowlano-montażowej dla jednostek zajmujących się budową budynków i wykonujących roboty budowlane specjalistyczne. Wartość tej produkcji była natomiast większa w jednostkach zajmujących się budownictwem obiektów inżynierii lądowej i wodnej. Ogólnie w okresie styczeń-grudzień 2019 r. produkcja budowlano-montażowa wzrosła tylko o 2,6%. w porównaniu do tego samego okresu w 2018 r., kiedy odnotowano wzrost o 17,9%. Grudzień to trzeci miesiąc z kolei, w którym roczna dynamika produkcji budowlano-montażowej uzyskała wartość ujemną. Z drugiej informacji GUS wynika, że w 2019 roku oddano więcej mieszkań do użytku niż w 2018 roku - wzrosła liczba mieszkań zarówno tych, których budowę już rozpoczęto, jak i tych, dla których wydano pozwolenia na budowę lub zgłoszono projekt budowlany.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Chf
Rajd CHF Możemy już chyba powoli zapomnieć o ok. 4 groszowym trendzie bocznym na parze CHF/PLN, którego początek zarysował się przed świętami Bożego Narodzenia. Ostatnie dni zdecydowanie należą do franka szwajcarskiego, który wybił się z tego korytarza, w tydzień pokonał dystans 4 groszy i dziś testuje poziom 3,95 zł, ostatnio widziany w październiku. Jeśli nic nie zatrzyma rajdu CHF, to możliwe jest dotarcie nawet do ograniczenia przy 4,04 zł, co byłoby mało pozytywną informacją dla frankowiczów. Niestety dla nich wiele wskazuje na dalszy ruch franka w kierunku północnym bądź ewentualną lokalną konsolidację przy wcześniej wspomnianym poziomie 3,95 zł. Ciężko szukać jakichś logicznych fundamentalnych podstaw zarówno dla wcześniejszej siły złotego, jak i dla obecnej słabości naszej waluty, dlatego wyjaśnieniem mógłby być sentyment rynkowy. Teoretycznie po podpisaniu porozumienia handlowego USA-Chiny, z nadchodzącym wreszcie (przynajmniej formalnie) brexitem i przy nie najgorszych danych makro z Europy, nastroje powinny być dobre i tym samym wspierać waluty rynków wschodzących. Dzieje się jednak odwrotnie, co może wskazywać, że rynek już wcześniej zdyskontował wygasające punkty zapalne i teraz część inwestorów zwyczajnie realizuje swoje zyski. Mimo że w tym tygodniu ze Szwajcarii nie napłyną żadne dane makro, to i tak oczy całego świata zwrócą się w stronę tego alpejskiego kraju, ponieważ przez najbliższe dni do Davos zjadą najważniejsi gracze sceny politycznej i biznesowej, aby wziąć udział w dorocznym Światowym Forum Ekonomicznym.
Delikatny ruch na parze walutowej CHf/PLNMocna złotówka i optymizm na rynkach w ostatnich dniach musiał odcisnąć piętno na notowaniach pary CHF/PLN. Trzeba jednak przyznać, że umocnienie złotego w relacji do franka szwajcarskiego nie jest póki co zbyt imponujące raptem 3 groszowe. Może to wynikać z tego, że konflikt na Bliskim Wschodzie spowodował, że bezpieczne przystanie były w cenach. I mimo tego, że krajowa waluta była mocna to i ta szwajcarska więc w tej relacji zanotowaliśmy tylko delikatny ruch. W tym tygodniu wiele będzie zależeć od porozumienia na linii USA-Chiny. Jeśli wstępne uzgodnienia nie rozczarują inwestorów to powinniśmy zobaczyć dalszy rajd ryzyka. W tym scenariuszu w odwrocie powinny być bezpieczne przystanie jak frank szwajcarski. Na parze CHF/PLN podtrzymany zostałby trend spadkowy i zejście w okolice minimów z tego roku nieco poniżej 3,90 stałoby się realne. Na uwadze jednak trzeba mieć to, że podpisanie umowy między dwoma mocarstwami grane jest już od grudnia. Więc tym razem decydować będą szczegóły. Może więc się okazać, że to nie porozumienie, a tylko rozejm i zawieszenie broni. Dalsze szczegóły mogą być dopiero dogrywane po wyborach w USA. Wtedy o nastrojach inwestorów będą decydować sondaże. Jeśli wskazywać będą zwycięstwo Trumpa, to inwestorzy będą sceptyczni, czy ten pokój z Chinami może być trwały.
Inflacja przyspiesza Kurs franka szwajcarskiego od połowy grudnia znajduje się w wąskiej dwugroszowej konsolidacji. Co prawda na przełomie roku dwukrotnie próbował wybić się z niej górą, jednak oba podejścia szybko kończyły się fiaskiem. W tym tygodniu dla równowagi obserwujemy próbę ataku na dolne ograniczenie, jednak, jak na razie, z podobnym skutkiem. Złoty jest silny globalnym spokojem, jednak lokalnie kołdra staje się coraz krótsza i coraz więcej wskaźników makro ciąży naszej walucie. I to zaczynając od tych najważniejszych, czyli spadającej dynamiki PKB i coraz bardziej przyspieszającej inflacji. Ta ostatnia niebezpiecznie zbliżyła się do górnego odchylenie celu NBP, co może sugerować, że RPP powoli traci nad nią panowanie. Nie pomaga tu fakt zabetonowania obecnej Rady, która od lat powtarza, że nie będzie majstrować przy stopach procentowych za obecnej kadencji.
Wyższa akcyzaP rezydent podpisał ustawę podnoszącą podatek akcyzowy. Wejdzie on w życie jeszcze w tym tygodniu. Jak zauważa wielu komentatorów, dobrze, że nie kilka dni wcześniej, bo wielu Polaków odczułoby to dotkliwiej.
Świąteczna nuda
Zgodnie z oczekiwaniami, w święta aktywność na rynkach była zdecydowanie mniejsza. Nastąpiły jedynie drobne zmiany, ale w przypadku głównych walut ciężko uznać je za istotne. Najlepszym tego dowodem jest fakt, że pomimo trzech dni (a w rzeczywistości dwóch, bo 25 grudnia nie jest właściwie dniem transakcyjnym) najważniejszą zmianą jest spadek o 1 grosz w dół szwajcarskiego franka z 3,92 zł na 3,91 zł.
Dobre dane ze Szwajcarii
Indeks Instytutu KOF wyniósł 96,4 punktów wobec oczekiwanych 94,5 punktów. Jest to wskaźnik pokazujący optymizm co do przyszłości przedsiębiorców. Odczyty poniżej 100 punktów świadczą co prawda o pesymizmie grupy badanej, ale warto zwrócić uwagę na zmianę rezultatu. Jeszcze miesiąc temu było to zaledwie 92,6 punktów. Oznacza to, że Szwajcarzy bardziej optymistycznie patrzą w przyszłość, a zatem będą bardziej skłonni do inwestowania. W wyniku tych danych zyskiwał frank szwajcarski. Na szczęście dla polskich kredytobiorców połączyło się to w czasie z umacnianiem się złotego względem euro, zatem nie było widać ruchu franka w górę.
Wzrost akcyzy od stycznia
Jeszcze w tym tygodniu w Polsce wzrośnie akcyza na wyroby tytoniowe oraz alkohol. Należy spodziewać się wzrostu cen tych produktów. Wyjątkiem jest perry i cydr, które zostaną opodatkowane preferencyjną stawką podatku akcyzowego w ramach wsparcia polskiego sadownictwa gruszek i jabłek. Jeżeli ceny wzrosną “tylko” o akcyzę, a nie proporcjonalnie, to powinniśmy spodziewać się 1,4 złotego podwyżki na pół litra wódki, 6 groszy na piwie i mniej więcej złotówki na paczce papierosów. Ma to dać 1,7 mld złotych dodatkowych wpływów do budżetu. Biorąc pod uwagę, że celem jest dbanie o nasze zdrowie, to, jeśli zabieg się uda i zmienimy przyzwyczajenia, to budżet nie zobaczy aż takiego wzrostu.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Ciekawa sytuacja na CHF JPYWarunki na spadki:
* Reakcja podażowa na żółtej strefie oporu
* Reakcja podażowa na górnej części kanału cenowego (czarna przerywana linia)
* Wybicie dolnej tendencji wzrostowej kanału cenowego
* Wybicie zasięgu fibo niebieskiej korekty (wyraźne zamknięcie się świecy pod 1.273)
Warunki na wzrosty:
* Wybicie strefy oporu i wyraźne zamkniecie się świecy nad nią.
* Reakcja popytowa na zasięgu niebieskiej korekty
* Reakcja popytowa na dole kanału cenowego (czarna przerywana)
* Reakcja popytowa w strefie volumenowej
Stabliny CHF - analiza techniczna z dn. 23.12.2019Ostatni tydzień na parze CHF/PLN moglibyśmy nazwać stabilną wzrostową konsolidacją. W ciągu ostatnich kilku dni kurs kilkukrotnie chciał dojść do poziomu 3,92 zł, ale za każdym razem ruch był negowany. Warto zwrócić w tym miejscu uwagę, że każdy kolejny zwrot był słabszy, dlatego mimo wszystko wciąż za bardziej prawdopodobne można uznać wybicie do poziomu 3,92 zł, a następnie marsz w kierunku 3,95 zł, z ograniczeniem nieznacznie poniżej tego poziomu. Jeżeli jednak sentyment rynkowy uległby znacznej poprawie, to możliwa jest deprecjacja franka, a wtedy poważniejszego wsparcia należy szukać nieznacznie powyżej 3,88 zł. Oczywiście z powodu świątecznego czasu możliwa jest trwalsza konsolidacja i wyklarowanie wyraźniejszego trendu bocznego. Ponieważ ani w zeszłym, ani w nadchodzącym tygodniu ze Szwajcarii nie napłyną znaczące dane makro, to główną zmienną będą nastroje. Chociaż nie są one złe, wiele wskazuje na to, że inwestorzy na koniec roku nie planują kierować poważniejszych wolumenów w stronę walut rynków wschodzących.
Trend boczny CHF/PLNTakże na wykresie CHF/PLN postanowiliśmy wyznaczyć trend boczny, w którym ta para porusza się od połowy listopada, a ograniczają go poziomy w okolicach 3,932 zł i 3,888zł. Jeżeli doszłoby do wybicia dolnego ograniczenia, które jest najniższym poziomem od pierwszej połowy listopada, to kolejnego wsparcia możemy szukać przy 3,865 zł. Ponieważ Szwajcarski Bank Narodowy w zeszłym tygodniu nie pokusił się o żaden ruch w kwestii stóp procentowych, to na kurs franka szwajcarskiego w największej mierze wpływa ogólny sentyment na rynkach. W tym kontekście zdecydowana wygrana Partii Konserwatywnej na Wyspach, a co za tym idzie praktycznie przesądzony brexit wraz z końcem stycznia, zdecydowanie poprawił nastroje. Dodatkowo doniesienia o uzgodnieniu pierwszej fazy porozumienia handlowego między USA i Chinami, sprawiają, że inwestorzy są skłonni podejmować większe ryzyko inwestycyjne, a w takim wypadku lokują swoje aktywa także w walutach rynków wschodzących, czyli m.in. w złotym. Właśnie to może być jedną z przyczyn umacniania się PLN w stosunku do głównych walut.
Trend spadkowy na parze CHF/PLNOd końcówki listopada na parze z frankiem szwajcarskim możemy zauważyć trend spadkowy, który pozwolił dotrzeć kursowi z poziomu powyżej 3,93 zł do pułapu poniżej 3,90 zł. Wsparcia dla złotego należy w tej chwili szukać w okolicach 3,8940 zł, ale wiele wskazuje na to, że jesteśmy raczej bliżsi trwalszego zanegowania tego ruchu bądź (przynajmniej chwilowej) konsolidacji i utworzenia się ok. 2 groszowego trendu bocznego. W tym tygodniu czeka nas decyzja Szwajcarskiego Banku Narodowego w sprawie stóp procentowych. Jednak rynki także tutaj nie spodziewają się żadnych zmian, dlatego jak to ma często miejsce w przypadku CHF, na jego pozycję największy wpływ może mieć ogólny sentyment rynkowy. Jeżeli Partia Konserwatywna wygra wyraźnie wybory w Wielkiej Brytanii, a dodatkowo nie nadejdą żadne niepokojące sygnały z frontu wojny handlowej (nowy pakiet taryf celnych skierowanych w Chiny może wejść w życie 15 grudnia), to możliwe jest przełączenie inwestorów na “risk on” i wyraźniejszy ruch w stronę bardziej ryzykownych aktywów, a co za tym idzie osłabienie franka i umocnienie złotego. Jednak każda niepokojąca informacja z politycznej lub gospodarczej areny może być impulsem w odwrotnym kierunku, a wtedy ograniczenia trzeba szukać najpierw w okolicach poziomu 3,932 zł, a następnie dopiero lekko poniżej 3,95 zł.
Wyrok TSUE w sprawie frankowiczów oraz relacja USA-ChinyNa notowaniach pary CHF/PLN w ostatnich dniach dochodziło do całkiem sporych ruchów. Z jednej strony to konsekwencja presji na wzrost wynikającej z wyroku TSUE w sprawie frankowiczów. Kolejne wyroki są niekorzystne dla banków. Z drugiej kluczowym elementem są doniesienia z frontu wojny handlowej między USA a Chinami. Niby wszystko zmierza w kierunku wstępnego porozumienia, ale wciąż coś staje na przeszkodzie. Ostatnio było to poparcie protestujących w Hongkongu przez Trumpa, co nieco zdenerwowało stronę chińską. Poza tym wciąż inwestorzy otrzymują informacje o rozmowach, ale są one tak ogólnikowe, że powoli pojawia się niepewność co to porozumienie miałoby zawierać. Wydaje się jednak, że ruch w kierunku 4,00 na parze CHF/PLN jest mało prawdopodobny.
Kurs franka się ustabilizował Stabilizacja kursu i wyraźny trend boczny jest doskonale widoczny od połowy listopada na parze CHF/PLN. Korytarz mieści się w 2-groszowych widełkach, więc możemy mówić o mocno ograniczonej zmienności. Każde wybicie z tego trendu, czyli wsparcia na poziomie 3,902 zł i ograniczenia w okolicach 3,923 zł może skutkować początkiem nowego ruchu. Na razie na horyzoncie nie widać ku temu powodów, ale każde istotne doniesienie z frontu wojny handlowej może bardzo szybko zmienić perspektywę. To właśnie sentyment na szerokim rynku i wyraźne postawienie przez inwestorów na risk-on lub risk-off może mieć decydujący wpływ na kurs franka w najbliższej przyszłości. Oczywiście najbardziej zainteresowani tą parą walutową w naszym kraju, czyli frankowicze, mogą przy takiej stabilizacji przynajmniej na chwilę odetchnąć. Ciekawego wywiadu dla “NZZ am Sonntag” udzielił główny ekonomista Szwajcarskiego Banku Narodowego Carlos Lenz. Stwierdził, iż SNB wciąż ma przestrzeń do dalszych obniżek stóp procentowych, mimo że stopa depozytowa znajduje się już na poziomie minus 0,75%. Przyznał on też, że jednym z celów takiej polityki monetarnej SNB jest zniechęcanie ludzi do trzymania gotówki na kontach, a nakłonienie ich do inwestycji o większym ryzyku, które pomogłyby ożywić wzrost gospodarczy.
Frank coraz atrakcyjnijeszy dla inwestorów Kurs franka można często traktować jako dobry wyznacznik ogólnego sentymentu na rynku. Szwajcaria nie odgrywa może szczególnej roli w europejskim czy światowym handlu, ale jej stabilność, a w tym również stabilność tamtejszej waluty sprawia, że CHF jest przez inwestorów postrzegany jako “safe haven”, czyli doskonała inwestycja na trudniejsze czasy. Chociaż trend spadkowy złotego jest dostrzegalny na wszystkich głównych parach walutowych, to często właśnie frank szwajcarski potrafi w najlepszy sposób ukazać ogólny trend rynkowy. W ciągu tygodnia zyskał on 8 groszy, aby w szczytowym momencie prawie otrzeć się o poziom 3,95 zł. Następnie zgodnie z ruchem PLN także w stosunku do innych walut, w krótkim czasie kurs spadł i dotarł trochę powyżej 3,90 zł, aby nowy tydzień zacząć od wzrostów. Jednak wzrosty na franku nie są tak wyraźne, jak na innych parach walutowych i na razie wynoszą ok. 1 grosz. Może to oznaczać niezdecydowanie inwestorów, co do dalszych ruchów, a wtedy możemy mieć w najbliższych dniach do czynienia z utworzeniem się trwalszego trendu bocznego. Jeśli jednak odczyty makroekonomiczne, które napłyną w tym tygodniu, nie będa satysfakcjonujące, a dodatkowo przedłużać się będzie kluczenie decydentów w kontekście konfliktu handlowego, to inwestorzy mogą włączyć opcję “risk off” i kurs franka szwajcarskiego poszybuje do góry. W takim wypadku ból głowy czeka wielu frankowiczów.
Marsz w górę CHF Wydaje się, że frank po odbiciu na początku listopada od poziomów lekko powyżej 3,85 zł, także zanegował miesięczny ruch spadkowy i rozpoczął marsz w górę. Jeśli skutecznie pokona poziom 3,90 zł, z którym próbuje się mierzyć od dwóch dni, to kolejne w miarę wyraźne ograniczenie czeka go w okolicach 3,92 zł.
Jeśli kurs franka traktować jako wyznacznik rynkowego sentymentu, to możemy być właśnie świadkami zmiany nastawienia inwestorów i odpływu kapitału w stronę safe haven, w tym CHF. Niestety dla PLN nie widać w tej chwili silnych fundamentów, ponieważ obraz amerykańsko-chińskiego konfliktu handlowego w dalszym ciągu jest niejasny, a trudno złotemu szukać oparcia w EUR, które także traci w stosunku do głównych walut lub w najlepszym wypadku (np. w parze z GBP) znajduje się w trendzie bocznym.
Dzisiaj decyzja Fed - Komentarz walutowyAnalitycy zastanawiają się nie tylko, czy stopy w USA zostaną obniżone (raczej wszyscy są o tym przekonani), ale czy wydarzy się coś więcej. Część obserwatorów sugeruje wznowienie programu skupu aktywów z rynku, co z pewnością byłoby bardzo dobrą wiadomością dla giełdy.
Zmiany stóp procentowych w Ameryce
Dzisiaj poznamy decyzję Banku Kanady oraz Fed w sprawie zmiany stóp. Analitycy są zgodni, że w USA dojdzie do obniżki o 0,25%, z kolei w przypadku Kanady spodziewają się raczej utrzymania ich na niezmienionym poziomie. Co prawda w USA przed samą decyzją poznamy pokaźny pakiet danych, m.in. kwartalny odczyt PKB. Patrząc jednak na wyceny kontraktów terminowych na stopę procentową, musiałoby się tam wydarzyć naprawdę coś bardzo zaskakującego, by miało to jakikolwiek wpływ na rozstrzygnięcie Komitetu. Warto natomiast zwrócić uwagę, że Europa wcześniej zmieniła czas na zimowy, dlatego posiedzenie Federalnego Komitetu Otwartego Rynku odbędzie się o 19:00, a nie jak zawsze o 20:00.
Dobre dane ze Szwajcarii
Od rana poznaliśmy indeks instytutu KOF. Są to dane na temat koniunktury w Szwajcarii. Wypadł on lepiej od oczekiwań, ale w dalszym ciągu wykazuje pesymistyczne nastawienie. Wynik 94,7 pkt jest bowiem wyraźnie poniżej 100 pkt oznaczających równą liczbę odpowiedzi pozytywnych i negatywnych. CHF zareagował lekkim wzrostem, jednakże szybko powrócił do ruchu spadkowego, w którym trwał od początku dnia.
Złoty znów bardzo silny
Dzisiaj rano złoty zbliżył się do granicy 4,26 zł za euro. Jest to najniższy poziom od lipca tego roku. Na początku tego miesiąca kurs wynosił aż 4,37 zł. Oznacza to, że jeśli ruch będzie kontynuowany, to możemy spodziewać się kolejnych minimów. Ostatni raz EUR było tańsze niż 4,24 zł w maju 2018, czyli półtora roku temu.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
13:15 - USA - raport ADP na temat zatrudnienia,
13:30 - USA - Produkt Krajowy Brutto,
15:00 - Kanada - decyzja w sprawie stóp procentowych,
19:00 - USA - decyzja w sprawie stóp procentowych.
Risk on pomaga PLN, ale jak długo?Trend spadkowy na parze CHF/PLN został podtrzymany. Jednak kurs już kilkukrotnie testował opór w postaci linii trendu spadkowego. Niemniej na rynkach od dobrych kilku dni widoczne jest szukanie optymizmu, nawet w szczątkowych informacjach. Wydaje się, że obecnie dotarliśmy już do ściany pod tym względem i żeby ją przebić, potrzeba czegoś więcej. Choćby dalszego postępu w negocjacjach Chin z USA, gołębiego przekazu Fed bądź po prostu lepszych danych makro. W tym kontekście ważne będą PMI z Chin i odczyt ostatnio słabszego ISM dla przemysłu z USA. Nie bez znaczenia będą też dane z amerykańskiego rynku pracy. Jeśli okażą się gorsze od prognoz, mogą sugerować, że także w Stanach powoli dostrzegalne są oznaki spowolnienia. Jeśli taki scenariusz się ziści, to znów możemy zobaczyć nastawienie inwestorów na kupowanie bezpiecznych przystani, w tym również CHF. Wtedy na CHF/PLN zobaczymy przebicie oporu i wzrost w kierunku 3,90 zł. To oczywiście gorszy scenariusz dla kredytobiorców frankowych i wcale nie musi się zrealizować. W przypadku kontynuacji optymizmu kurs CHF/PLN powinien się skierować w rejony wsparcia w okolicach 3,8670 zł.
Rynki spokojne = odpływ od safe havenNastroje panujące na rynkach są ostatnio naprawdę dobre, co skutkuje brakiem zainteresowania aktywami uznawanymi za bezpieczne. Stąd na CHF/PLN obserwujemy utrzymujący się trend spadkowy. Sporym ryzykiem dla tej pary był wyrok TSUE w sprawie kredytów frankowych, ale zgodnie z przewidywaniami okazało się, że problem jest na tyle skomplikowany i rozłożony w czasie, że inwestorzy postanowili go na razie nieco zmarginalizować. Przynajmniej na chwilę osłabły też napięcia na froncie wojny handlowej USA - Chiny. Wiemy, że doszło do jakichś pozytywnych ustaleń, ale porozumienie wciąż pozostaje niepodpisane. Turecka interwencja zbrojna w Syrii również nie wpłynęła na umocnienie walut uznawanych za safe haven. Widocznie rynki wierzą, że USA przynajmniej do pewnego stopnia kontrolują sytuację i nie ma obaw o dalszą eskalację konfliktu. Wobec wszystkich powyższych argumentów możemy przewidywać kontynuację trendu spadkowego na parze CHF/PLN. Zyskalibyśmy jeszcze większą pewność, gdyby w tym tygodniu doszło do finalizacji umowy brexitowej.
CADCHF Ciekawa Sytuacja i Miejsce! Zobacz!Kupujący bardzo dobrze tym razem na tym wyszli, natomiast w tym samym czasie pozostawiają za sobą ogromna ilość pieniędzy pod dołkami, jest to zapewne interesujący obszar dla "grubasów"
Gdy cena przebije nam się przez szczyty (akumulacje) oczekuje sprzedaży, będzie to fajny test po dystrybucji aktywujący moje zlecenie. Target jak najbardziej pod dołkami, czyli tam, gdzie są pieniądze! Stosunek 11:1 jak najbardziej mnie zadowala co pozwoli mi w przyszłości na podjęcia się kilku prob w innych parach bez strachu. Nie zapominajmy o TL na tygodniowym wykresie, moim zdaniem właśnie się przebija co może oznaczać kupno dla wielu, z racji iż moje motto brzmi "myśl jak inni rob odwrotnie" będę zagrywał sprzedaż gdzie większość będzie kupować :)
Dolar niespodziewanie traci - Komentarz walutowyCzasem na rynku dochodzi do sytuacji, gdy inwestorzy czekają tak długo na sygnał do realizacji zysków lub zamknięcia strat, że w końcu tracą cierpliwość. Dzisiaj rano mogliśmy mieć do czynienia właśnie z takim wydarzeniem. Pomimo słabych danych z Europy inwestorzy sprzedawali USD i kupowali EUR.
Dolar najsłabszy od końca września
Amerykańska waluta od rana traci względem euro. Jest to o tyle dziwne, że w tym samym czasie dane napływające ze strefy euro można określić jako słabe. Co prawda niemiecki deficyt handlowy spadł, ale wynikało to głównie z problemów z eksportem przy równocześnie niewielkim wzroście importu. Tego typu sytuację w handlu transgranicznym można by usprawiedliwiać zarówno wewnętrznymi problemami gospodarczymi, jak i silnym euro. Tyle że wspólna waluta wcale nie jest silna. Produkcja przemysłowa we Francji, zamiast zgodnie z prognozami rosnąć o 0,2%, spadła o 0,9%. To kolejne z serii ważnych odczytów, które w teorii powinny osłabiać EUR względem USD, ale teoria nie zawsze znajduje potwierdzenie w praktyce. Mniejsze państwa europejskie też nie mają się czym pochwalić. Słowacja zaraportowała gwałtowny spadek produkcji przemysłowej o 8,1% w skali roku, co jest tym dziwniejsze, że analitycy w tym przypadku oczekiwali wzrostu.
Rośnie temperatura na Bliskim Wschodzie
Jak widać, Turcja pogodziła się z wielce prawdopodobną rolą niechcianego gościa na światowych salonach i realizuje swoje cele, nie zważając na ostrzeżenia i zdanie innych aktorów sceny geopolitycznej. Pomimo protestów Turcy rozpoczęli operację militarną przeciwko Kurdom. Na reakcję rynków nie trzeba było długo czekać. Lira ponownie traci na wartości, osiągając względem dolara najsłabsze poziomy od czerwca. W dół idzie także wycena tureckich obligacji. Pożyczanie pieniędzy na 10 lat kosztuje ten kraj już niemal 14% rocznie.
Pierwszy wyrok po decyzji TSUE
Nie trzeba było długo czekać na wyrok polskiego sądu po decyzji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Co ciekawe, zapisy werdyktu stanowią, że po wykreśleniu przewalutowania, stopa procentowa pozostaje jak dla franka, a umowa nie zostaje anulowana. Wydawało się, że po orzeczeniu Trybunału do takiej sytuacji nie ma dochodzić, ale jak słusznie zauważają komentatorzy, ostateczne decyzje pozostają w gestii sądów krajowych. Wyrok nie jest prawomocny i podlega apelacji, z której bank zapewne skorzysta. Gdyby taka linia orzecznictwa była kontynuowana, to byłoby to niezwykle korzystne dla klientów z kredytami walutowymi. Otrzymają oni wtedy w prezencie od losu pożyczki złotowe oprocentowane ok. 2% poniżej stawek, które zmuszone były zaakceptować osoby biorące kredyt bezpośrednio w złotych.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 - USA - inflacja konsumencka,
14:30 - USA - wnioski o zasiłek dla bezrobotnych.
Nie taki TSUE straszny jak go malująBez wątpienia miniony tydzień upłynął pod dyktando czwartkowego wyroku TSUE w sprawie tzw. kredytów frankowych. Jego widmo krążyło nad rynkami już od pewnego czasu, wzbudzając coraz większe obawy wśród inwestorów. Analitycy znaleźli nowe zajęcie i prześcigali się w wyliczeniach kosztów, na jakie będą narażone polskie banki. Nie brakowało kasandrycznych wizji, sugerujących załamanie całego systemu bankowego. Nic podobnego nie miało miejsca i chociaż wyrok faktycznie wspiera “frankowiczów”, to nie spełnił się najbardziej pesymistyczny scenariusz. Rynek wykorzystał okazję do realizacji zysków, co poskutkowało wyraźnym umocnieniem rodzimej waluty. Frank szwajcarski przez 10 dni utrzymywał się powyżej poziomu 4 zł. Kiedy jednak w środę złamał to wsparcie, to wylądował 5 groszy niżej. Do wakacyjnych poziomów jeszcze daleka droga, ale też lokalnych czynników ryzyka pozostaje coraz mniej. Obecnie najważniejszym z nich są zbliżające się wybory parlamentarne, które będą miały miejsce w najbliższą niedzielę. Wydaje się jednak, że politycy obiecali już wszystko, co możliwe, a nawet trochę więcej, dlatego inwestorzy mogą z większym spokojem podchodzić do poniedziałkowych wyników.
Korzyść dla frankowiczów - Komentarz walutowyWreszcie doczekaliśmy się wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z pewnością jest on korzystny dla kredytobiorców, ponieważ ich sytuacja ulega znaczącej poprawie. Nie jest on jednak aż tak dobry, jak oczekiwała tego część z nich.
O czym mówi wyrok TSUE?
Dzisiejszy werdykt jest pewnym kompromisem. Umożliwia klientom anulowanie umowy kredytowej, ale równocześnie nie pozwala stworzyć optymalnego połączenia zapisów. Kredytobiorcy oczekiwali takiej konstrukcji, która pozwoli przeliczyć kredyt z powrotem na PLN po cenie z momentu podpisania umowy, ponieważ zapis o przewalutowaniu był niezgodny z prawem. Następnie chciano korzystać ze stopy dla CHF, gdyż jest ona niższa. Byłoby to z pewnością korzystne dla tego typu pożyczkobiorców, ale bardzo kosztowne dla banków (czyli w dłuższej perspektywie dla wszystkich klientów instytucji finansowych).
Reakcja rynku walutowego
Przed samym orzeczeniem widać było spore wątpliwości na rynku. Powodowały one, że inwestorzy wycofywali się nie tylko z polskich banków, ale również ze złotego. Po samej decyzji PLN natychmiast zaczął odrabiać część tych strat. W rezultacie od rana zyskał on ok. 2 grosze do głównych walut. Najwięcej do franka (ponad 3 grosze o godz. 14), który po werdykcie Trybunału traci także w stosunku do innych walut. Co ciekawe, o ile złoty zyskuje po ogłoszeniu decyzji, o tyle banki w notowaniach giełdowych wciąż są delikatnie pod kreską, a żeby było jeszcze bardziej interesująco, to powodem nie są wcale instytucje najmocniej zaangażowane w kredyty walutowe.
RPP zgodnie z przewidywaniami
Wczorajsze posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej po raz kolejny nie przyniosło żadnych zmian w stopach procentowych. Główna stopa od 4,5 roku znajduje się na tym samym poziomie i wsłuchując się w wypowiedzi członków władzy monetarnej, możemy wnioskować, że jeszcze przez jakiś czas nie ujrzymy żadnego ruchu. Rada znana jest na rynkach z tego, że bardzo lubi (wnikliwie) obserwować i czekać z decyzją na ostatnią chwilę, a nie podejmować próby aktywnego reagowania i samodzielnego kształtowania rzeczywistości.
Dzisiaj dzień wolny w Chinach i Niemczech, a w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 - USA - wnioski o zasiłek dla bezrobotnych,
16:00 - USA - zamówienia na dobra.
Czy RPP jeszcze kiedyś nas zaskoczy?Rada Polityki Pieniężnej znowu obraduje. Praktycznie wszyscy są przekonani, że decyzja w sprawie stóp procentowych może być tylko jedna - brak zmian. Jednakże w coraz bardziej chaotycznej rzeczywistości, która nas otacza, nie możemy zupełnie wykluczyć, że m.in. z powodu nacisków politycznych, polski regulator wreszcie zdecyduje się na obniżkę.
Niespodzianka za oceanem
Wczorajszy indeks ISM dla przemysłu zgodnie z konsensusem rynkowym miał oscylować w okolicach 50 punktów. Powodem takich przewidywań były wcześniejsze dobre dane cząstkowe. Jednak okazało się, że stanowiły one tylko wierzchołek góry lodowej, a ostateczny wynik zaskoczył wszystkich. Zamiast oczekiwanego 50,1 pkt ISM wykazał wartość 47,8 pkt. Na reakcję rynków nie trzeba było długo czekać. Dolar osłabił się względem euro o około pół centa. Tym samym wczoraj po południu byliśmy świadkami sytuacji, w której EUR drożało względem PLN, a USD taniał (dziś do południa kurs EUR/PLN wrócił do poziomów z wczorajszego poranka, czyli trochę powyżej 4,37 zł).
Decyzja (bez decyzji) Rady
Dzisiaj odbywa się kolejne posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Zdaniem analityków nie należy spodziewać się zmiany stóp procentowych. Część obserwatorów krytykuje to gremium za brak decyzyjności. Faktycznie od ponad 4 lat (marzec 2015 r.) stopy pozostają na niezmienionym poziomie. Jednak należy też przyznać, że inflacja, po przejściowym epizodzie deflacyjnym, pozostaje obecnie bardzo blisko celu założonego przez regulatora. Nie jest tajemnicą, że na RPP wywierane są (z resztą w tej chwili doświadcza tego chyba każdy bank centralny) naciski polityczne. W krótkim okresie rządzący zainteresowani są bowiem obniżką stóp procentowych.
Już jutro wyrok TSUE
Już jutro Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podejmie decyzję w sprawie “indeksowanych” kredytów frankowych. Główne ryzyko (szczególnie dla systemu bankowego) polega na tym, że może się okazać, że z umów kredytowych wykreślone zostaną tylko zapisy uznane przez Trybunał za nielegalne. W ten sposób w tej grupie długoterminowych pożyczek pojawi się dziwny produkt: kredyt złotowy oprocentowany jak frankowy (według stawki LIBOR). W tej sytuacji klient posiadający takie zobowiązanie, będzie płacił znacząco mniej niż konsumenci, którzy od razu zdecydowali się na kredyty w PLN. Trudno przesądzać o ostatecznym kształcie werdyktu (część ekspertów twierdzi, że istotne mogą być niuanse), ale jeśli będzie on bliski takiemu rozwiązaniu, to dla niektórych polskich banków może to być bardzo bolesna informacja (mówi się o kosztach rzędu nawet 60 mld zł).
Dzisiaj dzień wolny w Chinach, a w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:15 - USA - raport ADP na temat zatrudnienia,
16:00 - Polska - konferencja prasowa RPP po posiedzeniu.
CHF silny ryzykiem na świecieWrzesień na rynkach finansowych był bardzo nerwowy. Doskonale to widać po kwotowaniach pary CHF/PLN, gdzie kurs ustabilizował się powyżej 4,00 zł. Kolejne zwroty akcji w konflikcie handlowym między USA a Chinami, tudzież atak na naftowego potentata Arabię Saudyjską (zarazem bliskiego sojusznika Amerykanów), jak również chaos w brytyjskiej polityce spowodowały, że inwestorzy szukali bezpiecznych przystani, a za taką zwykle uchodzi frank szwajcarski. Bez wątpienia nad Wisłą dodatkową nerwowość wprowadza oczekiwanie na wyrok TSUE w sprawie kredytów frankowych. Czarny scenariusz, który przedstawia Związek Banków Polskich, mówi o obciążeniach w wysokości 60 mld zł, które musiałyby ponieść instytucje finansowe w przypadku najbardziej niekorzystnego dla nich werdyktu. Emocje, jakie wiążą się z tym orzeczeniem, zostały nieco schłodzone przez agencję Fitch, która opublikowała rating naszego kraju, utrzymując go na niezmienionym poziomie. Analitycy odnieśli się do wspomnianego wyroku dość lakonicznie, mówiąc, że (60 mld) to maksymalna możliwa kwota kosztów, które będą musiały ponieść banki i tylko w przypadku najkorzystniejszego rozstrzygnięcia dla kredytobiorców. Dodatkowo całe obciążenie nie wystąpi w jednej chwili, a będzie rozłożone na kolejne lata. Dlatego do momentu ogłoszenia werdyktu trudno będzie o odreagowanie kursu CHF/PLN. W przypadku opcji negatywnej dla banków możemy oczekiwać znacznie wyższych poziomów, nawet wystrzału w okolice 4,50 zł.