Stopy procentowe znów głównym tematemWydawać by się mogło, że skoro RPP przestała podnosić stopy procentowe to temat ten zejdzie na dalszy plan. Nic bardziej mylnego, a hiperaktywność nowej członkini senackiej tylko zwiększa zainteresowanie tematem.
Inflacja bazowa zgodna z oczekiwaniami
Z jednej strony inflacja bazowa wynosząca 10,7% to dobry sygnał. Pokazuje bowiem, że po odjęciu cen najbardziej zmiennych, czyli energii i żywności, ceny rosną o 6,5% wolniej niż w pełnym koszyku. Problem w tym, że cała narracja o imporcie inflacji z zewnątrz prezentowana przez prezesa NBP na ostatnich posiedzeniach traci właśnie podstawy. Coraz wyraźniej widać, że to absurdalny brak koordynacji pomiędzy RPP a rządem jest tutaj problemem. Przy obecnej polityce gospodarczej rządu decyzje Rady, o ile będą podejmowane w rozsądnym zakresie, nie są w stanie wygrać z inflacją. Co wcale nie znaczy, że powinna ona odpuścić. Rynki na te dane na razie zbytnio nie reagują, ale w tle widać kolejny wzrost WIBOR, który sugeruje, że analitycy bankowi znów spodziewają się, że decyzje jednak będą podejmowane pomimo jawnego konfliktu w gremium decyzyjnym.
Słabsze prognozy dla USA
Wczorajszy indeks New York Empire State zgodnie z nazwą bada nastroje tylko dla tego regionu. Są one jednak uważane za dobry prognostyk do szerszych wniosków. To właśnie dlatego wczorajszy słabszy od oczekiwań wynik spowodował osłabienie amerykańskiej waluty. Oczekiwano poziomu ujemnego, świadczącego o przewadze odpowiedzi negatywnych, jednak nie tak silnie ujemnego, jak finalnie zaprezentowany. Po tych danych dolar osłabił się względem euro o około 1 centa. Niby jest to duży ruch, ale było widać, że na głównej parze od około tygodnia był spory zastój, zatem nie można było wykluczyć, że wielu inwestorów tylko czekało na sygnał do realizacji zysków i właśnie go otrzymało.
Profesor Tyrowicz znów aktywna
Nowa członkini Rady Polityki Pieniężnej z pewnością nie jest ulubienicą obecnej większości. To, że się nie zgadza z polityką gremium, w którym zasiada to jedno. To, że daje temu znać w publicznych wypowiedziach to drugie. W swoich wypowiedziach ma jednak jeden element, który nie znajduje poparcia u wielu analityków. Postuluje bowiem stopy procentowe przekraczające inflację. Byłby to obecnie dramat dla gospodarki opartej na kredytach na zmienną stopę procentową. Z drugiej strony na przestrzeni ostatnich przeszło 20 lat tak właśnie wygrywano z inflacją w tym kraju. Podnoszono stopy procentowe powyżej inflacji, by ją zdusić, zanim się rozpędzi i zadomowi na dłużej. Z drugiej strony obecnie brak wsparcia rządu powoduje, że tamte metody mogłyby być niewystarczające. Rosną jednak na rynku oczekiwania względem dalszych podwyżek stóp procentowych, co pomaga dzisiaj złotemu.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów
USDPLN pomysły handlowe
Spokojne zamknięcie tygodniaPiątek na rynkach był dniem powrotu do długoterminowych trendów. Dolar znów się umocnił. Ropa naftowa wróciła na niższe poziomy, a wysoka inflacja nad Wisłą się potwierdziła.
Dane nie przeszkadzają dolarowi
Na zamknięcie tygodnia dostaliśmy z USA złą i dobrą wiadomość. Zaczęliśmy od złej – sprzedaż detaliczna wbrew oczekiwaniom nie rosła we wrześniu. Patrząc, że dobrze wypadł subindeks sprzedaży bez samochodów, można podejrzewać, że to właśnie słabsza sprzedaż aut ciągnie w dół indeks. W dobie przechodzenia na pracę zdalną w wielu firmach może to być element pewnego trendu. Lepiej wypadł za to Raport Uniwersytetu Michigan. 59,8 pkt to najwyższy wynik od pół roku. Pokazuje również pozytywną tendencję na rynku. Nie można się dziwić, że dane te wygrały ze słabszą sprzedażą aut i dolar znów zyskiwał.
Ropa wraca na niższe poziomy
Ceny czarnego złota znów spadają. Powody są podobne jak ostatnio. Z jednej strony umocnienie dolara powoduje, że stałość cen ropy w walutach lokalnych obniża jej cenę dolarową. Z drugiej strony mamy oczekiwania względem rozwoju negatywnych scenariuszy kryzysowych na świecie w tym ciągłych problemów pandemicznych w Chinach, a raczej ograniczeń z nich wynikających. Jak do tego dorzucimy nieskuteczność ostatniej decyzji OPEC i to, że od kilku dni Rosjanie nic nie wywinęli, to można zrozumieć, dlaczego rynek się stabilizuje.
17,2% inflacji potwierdzone
W piątek poznaliśmy ostateczne dane o inflacji za wrzesień. Podobnie jak w poprzednich odczytach przyspieszony odczyt okazał się bardzo precyzyjny. Również w tym wypadku był on dokładnie równy finalnemu. Inflacja 17,2% nie może cieszyć, ale od czasu wstępnej inflacji kolejne państwa opublikowały swoje wyniki. We wspomnianym międzyczasie gorsze rezultaty pokazali Czesi i Węgrzy. W rezultacie zamiast być państwem o drugiej najwyższej inflacji w Unii Europejskiej z państw posiadających własną walutę wypadliśmy poza podium. Nieprzypadkowo pocieszanie się, że inni mają gorzej, uchodzi za jedną z naszych cech narodowych.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Aktualizacja strategii USDPLN na najbliższe tygodnie.Cześć,
w ostatniej analizie (linki powiązane) z 28 września pisałem, że kolejny raz dobiliśmy do górnej krawędzi kanału równoległego i oczekiwałem spadków. Strefę silnego wsparcia wyznaczyłem na poziomie 4,80-4,83. Jak widać na wykresie czterogodzinnym po tygodniu dotarliśmy do niej po czym nastąpiło odbicie.
Wykres H4 (strefa zakupowa):
Po 4 dniach mocnych wzrostów dotarliśmy z powrotem do górnej linii kanału, ktróry jak widać jest mocno respektowany i broniony. W piątek rozpoczynając analizę miałem dość duży dylemat, ponieważ z jednej strony tworzy nam się podwójny szczyt i dojście w okolice 4,80 spowoduje uformowanie się całej formacji, z drugiej strony, od 12 września powstał nam wewnętrzne wsparcie, którego cena nie jest w stanie przebić. Czy tym samym może oznaczać to, że lecimy dalej do góry? Niekoniecznie, ale o tym później :)
Wykres D1 (podwójny szczyt, nowa linia wsparcia):
Jeżeli zerkniemy na niższe interwały, aby ocenić jak zachowuje się kurs, to między 13 a 14 października, mieliśmy podwójne dno, które zostało zrealizowane, dodatkowo mocno działa wsparcie fib 38,2 od ostatniego szczytu do dołka. W piątek mieliśmy kolejną próbę przetestowania go, a kurs znowu został wybroniony. Nie mniej piątkowy dzień pokazał nam również, że bardzo ciężko jest. przebić się przez poziom 61,8 tego samego zniesienia fibo oraz historycznie poziom 4,9498 był mocnym wsparciem dla kursu. Z obserwacji im mocniejsze wsparcie kiedyś było, tym cięższy opór do przebicia.
Wykres D1 (zniesienie Fibonacciego):
Na koniec jeszcze wspomnę o tworzącym się klinie zwyżkującym, który przy trendzie spadkowym powoduje wybicie w dół i kolejne spadki. Tutaj mamy trend spadkowy nie mniej przebicie linii wsparcia, która od ponad miesiąca bardzo mocno się trzyma może odwrócić nam kurs na południe w średnim terminie, a pod koniec października możemy dotrzeć w okolice 4,69 zł za USD.
Negacją tej strategii byłoby dojście do górnej krawędzi klina i zamknięcie świecy dziennej powyżej niej, a następnie utrzymanie się przy retescie.
Wykres D1 (klin zwyżkujący):
Jaką strategię przyjmuję? Póki co obserwuję i czekam na obranie danego kierunku w zależności od wsparcia i oporu. Osobiście uważam, że RPP zrobi wszystko, aby dolar utrzymał się poniżej 5 zł, a brak podwyżki stóp procentowych był błędem, który kosztował osłabienie jej. Dlatego na kolejnym posiedzeniu podejrzewam zwiększenie stóp, a tym samym umocnienie się PLN. Zdrowym byłoby dotarcie do naszej starej linii wsparcia, która nadal jest aktualna. I wstępnie taki mam plan.
Wykres D1 (strategia / strefa zakupowa 4,69 / stara linia wsparcia):
WAŻNE WSPARCIA:
4,87 / 4,80 / 4,77
WAŻNE OPORY:
4,95 / 4,99 / 5,04
Analiza nie jest rekomendacją, tylko subiektywną opinią.
Inflacja z USA rządzi na rynku Analiza techniczna z dnia 14.10.2022
Na początku tego tygodnia doświadczyliśmy lekkiego wyhamowania zmienności na rynkach. Większość walut poruszała się wewnątrz utworzonej strefy konsolidacji. Cisza została zakończona czwartkową burzą, która rozpętała się po opublikowaniu danych dotyczących inflacji konsumenckiej w USA. Towarzysząca ulewa z gradobiciem rozlała się na większość głównych wykresów świata.
Tabela. Maksima i minima głównych walut. Zakres: 10.10.2022 – 14.10.2022.
Para walutowa EUR/USD USD/PLN CHF/PLN ZŁOTO
Minimum 0,9667 4,9455 4,9054 1648
Maksimum 0,9799 5,0239 5,0363 1681
Boczniak na “edku”
W tym tygodniu obserwacja wykresu głównej pary walutowej świata nie była zbyt pasjonująca. Pokusiłbym się wręcz o stwierdzenie, że w stosunku do wakacyjnych miesięcy, wiało nudą. Jest to dość dziwne, gdyż historycznie, to właśnie okresy letnie cechowały się stagnacją. Ostatnie pięć dni to pełzanie “edka” w kanale bocznym. Wartości graniczne, o które ocierał się eurodolar podczas swojej wędrówki to od 0,9667 USD do 0,9799 dolara za jedno euro. Jedynym fajerwerkiem, a raczej zimnym ogniem w tym kanale, który szybko zgasł, był wczorajszy wystrzał kursu na północ. Oczywiśnie bezpośrednim zapalnikiem tego ruchu był odczyt inflacji w USA. Pomimo spadku w stosunku do poprzedniego miesiąca, był on wyższy od oczekiwań rynku. W czwartek do godziny 14:30 na wykresie głównej pary walutowej świata obserwowaliśmy umacnianie się dolara. W momencie publikacji danych ze Stanów zaczął się on jednak osłabiać w stosunku do euro. Wygląda to tak, jakby inwestorzy nie uzyskali potwierdzenia na wyższą podwyżkę stóp procentowych w listopadzie niż o 75 pb (która była już w cenie) i chwilowo spuścili powietrze z już bardzo mocno nadmuchanego “zielonego” balonu.
Zawahanie na dolarze
Sytuacja techniczna na wykresie USD/PLN jest w tym miesiącu dość dynamiczna. Początek października to poruszanie się kursu w stromym kanale wzrostowym. Polski orzeł stracił wtedy ponad 15 gorszy w stosunku do amerykańskiej waluty. Następnie rozpoczęła się konsolidacja zamknięta poziomami 4,95 zł i 5,02 zł. Trend boczny został zakończony w dniu wczorajszym. To także związane było z odczytem inflacji konsumenckiej w Stanach Zjednoczonych. Chwilę po publikacji danych cena gwałtownie spadła. Zeszliśmy poniżej wartości 4,95 PLN, która była dolną granicą uformowanego w tym tygodniu trendu horyzontalnego. Wczorajszy spadek zatrzymał się na poziomie 4,90 PLN. Po podwójnym odbiciu się od niego powróciliśmy do dolnej granicy wcześniej wskazanej strefy konsolidacji, czyli ok 4,95 PLN.
CHF podpatruje ruchy PLN na dolarze
Sytuacja na wykresie CHF/PLN wygląda bardzo podobnie, jak na USD/PLN. Na początku miesiąca złoty odnotował mocny spadek w stosunku do helweckiej waluty. Wycena za jednego franka doszła do wartości 5,04 PLN. Po odbiciu się od tego poziomu, kurs zmienił kierunek. Przeszliśmy do łagodnego trendu spadkowego. Od początku tygodnia byliśmy świadkami odhaczania kilku kolejnych coraz to niższych górek i dołków. Sytuacja ta miała miejsce do wczoraj, kiedy to rynkami zatrząsł wcześniej wspomniany odczyt CPI w USA. Gwałtowne zejście do poziomów 4,90 PLN za jednego franka to duże umocnienie, jak na złotego. Piątkowe przedpołudnie to klasyczne odreagowanie czwartkowych spadków. Przypomnę, że szwajcarska waluta, podobnie jak amerykańska, w niepewnych czasach uznawana jest przez wielu jako bezpieczna przystań, tzw. safe haven.
Złoto
Od poniedziałku na wykresie złota znajdujemy się poniżej ważnej granicy. Przypomnę, że jest nią 1680$. Dlaczego? Historycznie nawet podczas dużych zawirowań na rynku, gdy złoto mocno traciło w stosunku do USD, wiele razy odbijaliśmy się od niego i poziom był wybraniany. Sytuacja ta miała miejsce do 15 września 2022. Wtedy to przebiliśmy od góry 1680$ i utrzymywaliśmy się poniżej niego przez całą drugą połowę poprzedniego miesiąca. Wraz z początkiem października na wykresie ponownie udało się wyjść powyżej tego poziomu. Wartość indeksu chwilami dochodziła do prawie 1730$ za jedną uncję. Nie trwało to jednak zbyt długo. Tak jak wspomniałem na początku akapitu, na samym początku tego tygodnia znów wróciliśmy poniżej 1680$. Najniższa wskazana wartość to 1648 USD. Było to po czwartkowym ogłoszeniu danych dotyczących inflacji konsumenckiej w USA. Piątkowe popołudnie nie przynosi zmian na omawianym wykresie. 1654$ za uncję złota to cały czas poniżej historycznej granicy wsparcia, która aktualnie stała się oporem.
Dzień apetytu na ryzykoNa rynku pomimo danych z USA nagle zapanował wyraźny optymizm. Stopy procentowe mają rosnąć, ale pieniądze wyraźnie szukają stóp zwrotu. W górę idzie wiele ryzykownych aktywów w tym polski złoty.
Odbicie na złotym
Na rynkach jest czasem tak, że jakieś aktywo jest tak tanie, że znajdują się chętni, by jednak je kupić. Wczoraj czymś takim były polskie obligacje 10-letnie. Dawały one stopę zwrotu 8,2%, co w połączeniu z tanim złotym dało dobrą okazję do zarobku dla inwestorów. W rezultacie napływu kapitału (oprócz oczywiście spadku oprocentowania obligacji) byliśmy świadkami gwałtownego napływu kapitału na rynek walutowy. To spowodowało, że polski złoty nagle skokowo zyskiwał. Do końca dnia polska waluta w sumie umocniła się o imponujące 5 groszy względem euro. Na innych walutach było to często więcej, aczkolwiek to wynikało już dodatkowo z wydarzeń na szerszym rynku.
Dane z USA
Wczoraj poznaliśmy pakiet danych zza oceanu. Składał się on z delikatnie gorszych od oczekiwań danych o wnioskach o zasiłek dla bezrobotnych. Ważniejsze jednak były dane o inflacji. Tutaj wzrost cen spowolnił mniej, niż oczekiwali analitycy. Dodatkowym problemem była jednak inflacja bazowa. Zgodnie z oczekiwaniami rosła, wbrew oczekiwaniom była jednak skala wzrostu. Inflacja w USA nie jest aż takim problemem jak w Europie. Gdyby porównać tamtejsze 8,2% z sytuacją na Starym Kontynencie, USA byłoby w top 10 państw o najniższym wzroście cen. Inwestorzy uznali, że wzrost inflacji zwiększa prawdopodobieństwo wyższych podwyżek na kolejnym posiedzeniu FOMC. Rynki mają już pewność podwyżki o 0,75% do poziomu 4%.
Pomimo inflacji apetyt na ryzyko rośnie
Rynki reagują na wzrost inflacji w USA bardzo dziwnie. O ile zwiększone oczekiwania względem posiedzenia tamtejszego odpowiednika naszej Rady Polityki Pieniężnej są zasadne, o tyle inne efekty budzą zdziwienie analityków. Wyższe stopy procentowe powinny powodować, że kapitał będzie płynął od rynków ryzykownych w stronę bezpiecznych, by zarabiać na rosnących odsetkach. Początkowo tak było. Później jednak zarówno ropa naftowa odbiła w górę, do tego dołączyły giełdy, a zwiększony apetyt na ryzyko panował nawet na rynku kryptowalut. Być może inwestorzy wiedzą coś, czego my nie wiemy lub było tak tanio, że było to warte ryzyka. Nawet polska giełda dzisiaj się odbiła. Indeks WIG20 rośnie właśnie z najniższych poziomów od początku pandemii.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sprzedaż detaliczna,
16:00 – USA – Raport Uniwersytetu Michigan.
Dolar stabilnyWielu analityków liczyło, że seria danych z USA wyrwie dolara z marazmu. Okazuje się, że jednak nie wydarzyło się to wczoraj. Czwartek przynosi nam natomiast ważniejsze dane. Pytanie, czy one wystarczą.
Inflacja w USA
Wczorajszy odczyt inflacji producenckiej w USA tylko potwierdził, dlaczego wielu analityków traktuje to jako umiarkowanie istotne dane. Jest to oczywiście mniej ważny odczyt niż inflacja konsumencka. W sytuacji jednak gdy niezbyt istotny odczyt znajduje się bardzo blisko oczekiwań, na rynku nie ma fajerwerków. Delikatnie mówiąc, nie było ich wczoraj. To na co jednak warto zwrócić uwagę w USA to fakt, że inflacja producencka jest mocno zbliżona do konsumenckiej. W Europie często jest od niej wyraźnie wyższa. Oznacza to, że rynek w USA nie ma ukrytej bomby w postaci spadającej rentowności, która może skończyć się kolejną falą wzrostu cen dla konsumentów.
Dolar ignoruje minutki
Minutki to zapisy z rozmów członków FOMC, czyli amerykańskiego odpowiednika polskiej Rady Polityki Pieniężnej. Nastroje są tam podobno bardziej przyjacielskie niż u nas. Mniejsze emocje są również jeżeli chodzi o zmiany oczekiwań. Dominujący scenariusz na posiedzenie z początku listopada staje się coraz bardziej prawdopodobny. Patrząc na wycenę kontraktów terminowych, średnia jest w 83% pomiędzy 0,5% a 0,75%. Przy tych szansach podwyżka o 0,75% wydaje się przesądzona. Nie ma to na razie większego wpływu na rynki. Powodem jest fakt, że właśnie pod taki wzrost inwestorzy grają już od dłuższego czasu. Brak niespodzianek to brak większych zmian.
Chile bliskie sercu profesor Tyrowicz
W ostatniej burzy dziejącej się w RPP najmocniejszym echem wybiły się działania nowej członkini mianowanej przez Senat – Joanny Tyrowicz. Oprócz wytknięcia licznych błędów merytorycznych postawiła ona jedną bardzo odważną tezę. Uważa, że do wygrania z inflacją, realne stopy procentowe nie mogą być ujemne. O ile dowody empiryczne z przeszłości temu przeczą, o tyle w historii przeważnie rządy współpracowały z bankami centralnymi, a nie dolewały benzyny do inflacyjnego ognia. Są jednak państwa, które bezwzględnie walczą ze wzrostem cen. W Chile, mimo że inflacja jest obecnie niższa o 3,5 punktu procentowego niż w Polsce, znów rosną stopy. Po wczorajszej decyzji wynoszą one 11,25%, czyli 4,5 punktu procentowego więcej niż w Polsce. Chile ma oczywiście swoje liczne problemy, ale pokazuje to determinację, by nie dokładać do nich inflacji.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – inflacja konsumencka,
14:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych.
USDPLN - Kiedy koniec globalnych wzrostów?Analiza wrzucam raz jeszcze bez "wygwiazdkowanego" słowa ;)
Witajcie,
Zaczynam się zastanawiać nad możliwością podjechania polskiej złotówki do poziomu 6 zł.
Wczoraj przebiliśmy delikatnie poziom 5 zł i jak widać na wykresie "hamulce" nie zadziałały tylko jedziemy ku górze dalej.
Jak widać na obecnym wykresie wybiliśmy szczyt z października 2000 r. - czerwona strzałka, technicznie byłoby dobrze korektą ten szczyt przetestować, ale czy tak musi być? Może, ale nie musi.
Dlaczego poziomy 261.8% działają? - Nie mam pojęcia ale jak możecie sprawdzić moja analiże niemieckiego indexu DAX którą publikowałem rok temu i mówiłem o spadkach to zwracałem tam właśnie uwagę na poziom 261.8, i co się stało, spadamy zgodnie z tą globalną analizą. A link macie TU
To nie pierwszy raz gdy 261.8 ściąga cenę globalnie. Taka sytuacja była także na złocie globalnie.
Dobrym przykładem jest ta grafika:
I kolejny przykład może mało precyzyjny ale też "ujdzie"
Bitcoin:
nad 261.8 wyszły tylko cienie i spadek.
Dlaczego to działa jako opór? Nie wiem, ale działa.
Idąc dalej tym tropem zastanawiam się czy faktycznie złotówka może dotrzeć do pomarańczowego poziomu gdzie mamy niemal 6 zł i właśnie tam spodziewałbym się odreagowania jej wzrostu.
Mamy tam klaster 2x 261.,8 a kawałek wyżej ciemniejszym kolorem oznaczyłem zewnętrzne mierzenie 161.8 największej korekty mierzonej od czerwonej strzałki do niebieskiej strzałki, które tez może być istotnym oporem, Ale tam jest już 6,40zł😵
Aktualizacja strategii na parze USDPLN - analiza technicznaCześć!
Jestem mega zadowolony, że dotarliśmy do celu wyznaczonego z poprzednich analiz. Podpinam je w linkach powiązanych i tym samym uznaję za zamknięte. Tymczasem zabieram się za analizę aktualnej sytuacji. Czy widzę dalsze wzrosty? Czy będzie korekta?
Obecnie dotarliśmy do górnej krawędzi trendu wzrostowego, a nawet dolar próbował przebić ją. Na potrzeby nowej analizy wyczyściłem wykres ze starych wsparć i oporów, nie mniej nadal są one aktualne, ale byłoby zbyt dużo linii. Jak wiecie z moich analiz od marca można wyznaczyć równoległy kanał wzrostowy w którym porusza dolar.
Wykres D1 (trend wzrostowy kanał równoległy):
Jeżeli nałożymy sobie zniesienie Fibonacciego (od szczytu z lipca i dołka z sierpnia), bądź rozszerzenie bazujące na trendzie, to można zauważyć, że dzisiaj dolar idealnie co do centa odbił na poziomie 1,618 fib. Osobiście uważałem, że 5,02 będzie miejscem odbicia, a RPP od razu po przebiciu 5 zł zareaguje. Nie mniej różnica jaką przewidywałem była 5 centów. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że RSI przekroczyło 70 pkt i zawróciło dając znak sprzedaży.
Wykres D1 (zniesienie Fibonacciego / RSI):
Oczywiście po tak dużym wzroscie zasadne jest, aby była korekta. Pytanie tylko jak daleko może sięgnąć?
Rozrysowując kolejne zniesienie Fibo od ostatniego dołka do dzisiejszego szczytu (zakładając, że wyższy już nie będzie), możemy dotrzeć w okolice 4,83 (fib 50). Dodatkowo mocne wsparcie, które wcześniej było silnym oporem jest na poziomie 4,802 co daje nam potencjalną strefę zakupową w przedziale 4,80-4,83 zł za dolara.
Wykres D1 (strefa zakupowa / zniesienie fibo):
Warto również zauważyć, że ostatnia korekta zaliczyła spadek pokrywający się z fib 50 z powyższego wykresu.
Wykres D1 (poprzednia korekta):
Co po korekcie? Jeżeli polityka RPP nie zmieni się, to polska gospodarka będzie zostawać w tyle. Mimo, że FED próbuje utrzymać stosunek dolara do euro, żeby nie był za mocny, to sam w sobie dolar i tak się umacnia, a przy słabej złotówce nadal będą wzrosty. Kolejnym poziomem może być 5,11 zł za USD co będzie 78,6 rozszerzonego Fibonacciego bazującego na trendzie.
WAŻNE WSPARCIA:
4,93 / 4,83 / 4,80
WAŻNE OPORY:
5,02 / 5,06 / 5,11
Analiza nie jest rekomendacją kupna, tylko moją subiektywną opinią.
USD/PLN - 5zł za dolara w 2022r?Opóźniona reakcja RPP na rosnącą inflację, głębokie ujemne realne stopy procentowe, błędna retoryka i głębokie upolitycznienie NBP powodują utratę zaufania inwestorów, czego wynikiem jest słabnący złoty pomimo drastycznych podwyżek stóp procentowych.
Co prawda sytuacja na złotówce wygląda jeszcze w miarę bezpiecznie, natomiast może wymknąć się spod kontroli bardzo szybko. Chociażby w momencie przełamania oporu na poziomie 4,35 na dolarze. Spodziewam się, że na tych poziomach będzie stanowcza reakcja NBP i być może doświadczymy jakiejś bezpośredniej interwencji na rynku, bo na interwencję słowną jest za późno a poza tym rada i Glapiński sami sobie odebrali ten oręż po ostatnich zaskakujących rynek wystąpieniach.
Jednak fakt utraty całkowitej kontroli nad tym co się dzieje z inflacją oraz mocne uzależnienie polityczne NBP, rynek może ukarać bardzo mocno w postaci znaczącego osłabienia złotego i co za tym idzie wyprzedażą innych klas aktywów. Warto zwrócić uwagę na rosnące drastycznie spready 10 latków polskich obligacji i niemieckich bondów (linia zielona pod wykresem). Tak dynamiczne ruchy wskazują zwykle na poważne problemy przed jakimi może stanąć polska waluta i gospodarka. Porównując to jeszcze z rosnącymi spreadami krajów takich jak Włochy czy Grecja czyli krajów z ogromnymi deficytami i zadłużeniem to sytuacja naszego kraju nie wygląda obiecująco. Co prawda rentowności tych krajów sztucznie utrzymuje na niskim poziomie EBC poprzez masowy skup obligacji, jednak brak wsparcia tak potężnej instytucji w przypadku naszej waluty to też dodatkowy element ryzyka.
Czy jest to początek kryzysu na złotym? Wiele zależy od tego w jaki sposób i jaką politykę zastosuje NBP i RPP w celu złagodzenia sytuacji. Miejsca na pomyłkę jest bardzo niewiele, a ostatnie działania jego członków nie napawają optymizmem.
Dolar po 5 zł!!! Amerykańska waluta dołącza do franka i wyraźnie przekracza poziom 5 zł. Nie wiadomo, kto uszkodził rurociągi na Bałtyku, ale podobno nie jest to szorujący po dnie złoty. Węgrzy podnieśli stopy procentowe powyżej poziomu w Turcji.
Dolar przebija kolejne poziomy
Wraz z kolejnymi umocnieniami dolara względem euro na rynku dzieje się wiele ciekawych procesów. Dla nas lokalnie zdecydowanie najważniejszym wydarzeniem jest przebicie przez dolara poziomu 5 zł. Tak, dobrze czytacie Państwo. Amerykański dolar kosztuje 5 zł, to ta sama waluta, która na początku pandemii przebijała poziom 4 zł i wielu osobom wydawało się to bardzo dużo. Dzisiaj jednak Ameryka zasysa kapitał w takim tempie, że kolejne bariery pękają jedna za drugą. Jednym z głównych powodów są rosnące oczekiwania względem stóp procentowych. Nie bez znaczenia jest też dobra kondycja tamtejszej gospodarki mimo pierwszych poważnych oznak spowolnienia w Europie.
Ropa szuka dna
Wydawać by się mogło, że uszkodzenie rurociagów Nord Stream spowoduje, że na rynkach surowców energetycznych rozpocznie się panika i windowanie cen. Nic bardziej mylnego. Cena baryłki ropy naftowej notowanej w Londynie to obecnie niecałe 85 dolarów. Gdy zaczynała się wojna, było to 95 dolarów. Niestety za ropę płaci się w dolarach, a dolar drożeje ostatnio bardzo szybko. W rezultacie pomimo spadku cen tego surowca płacimy za niego wyraźnie więcej niż tuż przed wojną. Z drugiej strony można też szukać pozytywów, gdyby nie niższy VAT i spadek cen ropy ze szczytów oglądalibyśmy dzisiaj dwucyfrowe ceny na stacjach paliw za litr.
Węgrzy sprawdzają odporność kredytobiorców
Wczoraj Węgrzy zaskoczyli rynek dwa razy jedną decyzją. Po pierwsze podnieśli stopy procentowe o 1,25%. To nie tylko istotnie wyższa podwyżka niż polskie symboliczne 0,25%, ale ważniejszy jest obecny poziom. Stopy procentowe osiągnęły bowiem imponującą wartość 13%. To o pełen punkt procentowy więcej niż Turcja, czyli kraj, w którym inflacja oscyluje koło 80%. Drugą niespodzianką jest fakt, że po tak dużym wzroście zapowiedziano zakończenie cyklu podwyżek. Po tym zestawie inwestorów zamurowało. Z jednej strony należało kupować forinta, bo wyższe stopy. Z drugiej należało sprzedawać, bo już dalej nie wzrosną. W rezultacie po dużych skokach w dół i w górę waluta Węgier zakończyła dzień na zbliżonych poziomach, co zaczęła.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych nie ma odczytów mogących poważnie zaburzyć to, co się dzieje na rynkach. Po południu odbędą się jednak wystąpienia członków FED i to one mogą nam wskazać nowy kierunek na walutach.
Brytyjska masakra piłą dolarową Jeszcze nie zdążyliśmy uspokoić się po wydarzeniach z poprzedniego tygodnia, a poniedziałek rozpoczął się równie ekscytująco. Dolar rośnie w siłę, na popularnym “edku” schodzimy coraz niżej. GBP miał ciężki weekend, a brytyjską masakrę na GBP/USD zatrzymało ustanowienie historycznych minimów. Dziś także poznaliśmy najnowsze dane indeksu Ifo z Niemiec.
Dolar dalej rośnie
USD nie może się zatrzymać w drodze do pozycji walutowego olbrzyma. Jego pewność i zdecydowanie budzi podziw i respekt. Kiedy ten szalony rajd się skończy? Wydaje się, że nikt i nic nie może powstrzymać amerykańskiego dolara. Będzie to jego własna decyzja, na którą najprawdopodobniej będziemy musieli jeszcze trochę poczekać. Zielony jest mocno wspierany przez amerykańskich decydentów monetarnych. Dodatkowo w piątek wiatru w skrzydła dodały mu wskaźniki PMI dla przemysłu i usług zza oceanu. Obydwa odczyty były lepsze od oczekiwań. W przypadku PMI dla przemysłu cały czas znajdujemy się powyżej granicy 50 punktów, co sugeruje wzrost aktywności w tym sektorze gospodarki. PMI dla usług stanowczo odbiło. Wartość 49,2 punktów (poprzedni odczyt 43,7, konsensus 45) mocno zbliżyła się do neutralnego poziomu 50. O takich wynikach strefa euro na razie może pomarzyć. Na głównej parze walutowej świata w tym tygodniu znów dominuje dolar, który lekko po północy ponownie zaczął prężyć swoje muskuły. EUR/USD zszedł do poziomów ok. 0,956 USD za jedno euro. Od tego czasu następuje lekkie odreagowanie.
Pogrom GBP
Za nami piękny spektakl pt. nieprzewidywalność rynku. Podczas gdy większość uwagi zwrócona była w stronę silnych USD i CHF, mało kto skupił się na walutach, które słabną. Nie wspominając o zajmowaniu jakichkolwiek pozycji. A pamiętajmy, że tu też można zarobić. Dodatkowo większość z nas nadal myśli o decyzjach bankierów centralnych z poprzedniego tygodnia. Wydaje się więc, że przewidzenie dramatu waluty brytyjskiej było praktycznie niemożliwe. Wraz z początkiem tygodnia na wykresie GBP/PLN spadliśmy o imponujące 30 groszy w stosunku do piątkowych wycen! W poniedziałek rano poziomem wsparcia, od którego się odbiliśmy było lokalne minimum 5,15 PLN. Aktualnie (około godziny 10:00) trwa odreagowanie. Jeszcze ciekawiej wygląda sytuacja na GBP/USD. Tu chwilami zeszliśmy do około 1,04 USD, pobijając historyczne rekordy. Przypomnę, że dotąd najniższa wartość na tej parze walutowej wynosiła 1,064 USD za jednego funta i było to w 1985 roku! Przyczyna brytyjskiej makabry jest złożona. Niemniej jednak, ostatnie ruchy, o których dziś piszemy, miały swój niewinny początek w piątek 23 września o godzinie 10:30. Wtedy poznaliśmy odczyty PMI dla usług i przemysłu na Wyspach. Choć wynik dla przemysłu był powyżej oczekiwań, to obydwa wskaźniki znalazły się poniżej bariery 50 punktów, co sugeruje zmniejszenie aktywności w tych sektorach. Ponadto w piątek na Wyspach słabo wypadła także sprzedaż detaliczna. Tłumaczeń dzisiejszego pogromu na GBP doszukuje się natomiast w decyzji brytyjskiego rządu o największych cięciach podatkowych od 50 lat. Choć zapisy powinny pobudzić gospodarkę i umocnić walutę, to okazuje się, że są kontrowersyjne. Dlaczego? Wydaje się, że ich implementacja bardziej wesprze zamożnych obywateli, niżeli ulży najbiedniejszym. A to doprowadzić może do jeszcze większej polaryzacji społeczeństwa. Ponadto obniżone podatki to więcej środków pozostających w gospodarstwach domowych, co jest prostą drogą do dalszego wzrostu inflacji. Warto także dodać, że wprowadzenie ulg podatkowych przy jednoczesnym zwiększaniu wydatków rządowych może spowodować, że brytyjski budżet będzie trudny do spięcia. Dodatkowo ostatnią aprecjację dolara na GBP/USD wsparły także piątkowe odczyty PMI, wspomniane w poprzednim akapicie.
Indeks Ifo
W poniedziałek poznaliśmy także indeks klimatu gospodarczego największej gospodarki w Unii Europejskiej. Jest to wskaźnik wyprzedzający koniunktury, który obrazuje nastroje niemieckich przedsiębiorców. Dziś jego wartość była niska, jedynie 84,3 punkta. To o 2,7 pkt. niżej od oczekiwań. Ostatnio niżej byliśmy w maju roku 2020, kiedy to strach związany z krachem covidowym spowalniał rynki. Dzisiejsza publikacja indeksu Ifo nie jest pozytywna dla wspólnej waluty. Nie odznaczyło to się jednak na wykresie eurodolara, gdzie cały czas znajdujemy się poniżej 0,97 USD.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
15:00 – Wystąpienie publiczne prezeski ECB (Christine Lagarde).
USD/PLN przed ruchem? Hey! tu Maciek i zapraszam Cię na aktualizacje Dolara amerykańskiego do polskiej złotówki która słabnie na oczach wszystkich z miesiąca na miesiąc.
Jaką mamy strukturę ceny oraz co może się jeszcze wydarzyć ? zapraszam na krótkie omówienie w kilku zdaniach , ponieważ większość widać już na samym wykresie:-)
Od kilku miesięcy mamy do czynienia z silnym trendem wzrostowym , z lokalnymi korektami - oznaczonymi zielonymi polami półkola - pokazującymi strukturę budowy zachowania ceny.
widać delikatne podobieństwo , które może wskazywać ze jeżeli cena wybije teraz kolejny raz Tendencje wewnętrzną od góry - możemy być świadkiem wzrostu ceny w okolice 5 zł za 1 Dolara .
Co w moim mniemaniu jest już psychologiczną barierą - i utrzymanie się tam dłużej może być ciężkie z racji realizacji zysków przez inwestorów . Ale to tylko moja opinia.
Na pewno jesteśmy przed ważnym ruchem- który pokaże jak silny może być amerykański Dolar i czy warto będzie najzwyczajniej w przypadku przekroczenia bariery - realizować zyski.
Dziś ważny dzień w kontekście konferencji FED-u i przemówienia Powella które będzie miało ogromny wpływ na wahania ceny- a wiec wszystko jeszcze przed Nami:-)
Jeżeli podoba Się Tobie tego typu analiza , został łapkę - podziel się komentarzem !!
Yoł !
Cierpliwość sukcesem ..
Maciek.
Żadna z informacji zawartych na moim profilu Tradingview oraz Kanale Youtube nie jest rekomendacją inwestycyjną ani poleceniem. Każdy post, materiał Video jest to jedynie moja osobista opinia i pogląd. Z materiałów tych korzystasz na własną odpowiedzialność. Przedstawiony materiał nie stanowi „rekomendacji" w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi czy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. Zawarte treści nie spełniają wymogów stawianych rekomendacjom w rozumieniu ustawy, m.in. nie zawierają konkretnej wyceny żadnego instrumentu finansowego, nie opierają się na żadnej metodzie wyceny, a także nie określają ryzyka inwestycyjnego.
Dolar rośnie mimo danychAmerykański rynek pracy poprzez słabsze wyniki osłabił dolara. Nie trwało to jednak długo, bo tydzień zakończył się niespodziewanym umocnieniem. Wraz z ucieczką kapitału za ocean słabnie złoty.
Niespodziewany wzrost bezrobocia w USA
W piątek poznaliśmy dane z amerykańskiego rynku pracy. Co ciekawe, liczba nowych miejsc pracy poszła delikatnie w górę względem oczekiwań. W górę szło niestety również bezrobocie, które niespodziewanie podskoczyło do 3,7% pomimo wzrostu zatrudnienia. W dół szła przeciętna długość tygodnia pracy, która spadła do 34,5 godziny. Wbrew oczekiwaniom nie przyspieszył wzrost wynagrodzeń. Wynosi on cały czas 5,2%. W kraju, gdzie inflacja wynosi 8,5%, jest to efektywnie ponad 3% spadek wynagrodzeń realnych. Po tych danych inwestorzy sprzedawali dolary.
Niespodzianka na koniec dnia
W piątkowy wieczór po godzinie 18:00 nagle na rynku znalazło się wielu chętnych na zakup amerykańskiej waluty. Ruch ten nie był połączony z żadnymi istotnymi danymi publikowanymi wówczas na rynku. Trzeba jednak pamiętać, że po zamknięciu europejskich rynków liczba ofert spada i mniejsze sygnały mogą mocniej przesunąć rynek. W rezultacie rozpoczął się ruch, który kontynuowany był dzisiaj rano. W godzinach porannych zobaczyliśmy najsilniejszego dolara względem euro od 2002 roku. Co interesujące, w tle tych wydarzeń mamy również spadki na kontraktach terminowych sugerujące, że stopy procentowe za oceanem nie będą rosły wcale tak szybko, jak sądzono. Część analityków wskazuje, że ruch ten może być już przygotowaniem pod rozczarowanie czwartkowym posiedzeniem EBC. To właśnie ten ruch odpowiada za osłabienie złotego pod koniec tygodnia.
Turcja gra w swojej lidze
Dzisiaj od rana poznaliśmy lepsze od oczekiwań dane. W sensie zobaczyliśmy 80,2% inflacji, ale spodziewano się 81,2%. Można powiedzieć, że dochodzi do stabilizacji cen w Turcji. W ostatnich dwóch miesiącach wzrost cen przyspiesza o niecały punkt procentowy. W tle mamy też spadek tempa wzrostu inflacji producenckiej. Problem w tym, że nawet po spadku mówimy o wzroście o 143,75%. Są to absurdalne parametry z perspektywy milionów osób, które muszą żyć w rządzonej przez Erdogana Turcji. Dodatkowym wyzwaniem jest negatywne podejście władz do podnoszenia stóp procentowych. W tle tych wydarzeń notowania liry z każdym tygodniem zbliżają się do rekordu wszechczasów z grudnia 2021 roku. Jest to negatywny rekord.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
USDPLN - PARA WALUTOWA. Byk dostał zadyszki.Poziom 4,72 zł nadal w grze. Został naruszony, ale zachowuje swoją ważność.
Spadająca gwiazda z ubiegłego tygodnia dawała nadzieję na utworzenie się formacji gwiazdy wieczornej na wykresie tygodniowym. Cały czas jest szansa na utworzenie się podwójnego szczytu.
Na dziennym widać lepiej próby utrzymania byków się nad 4,72 zł.
Dla mnie, starego forexarza, rynek USDPLN jest bardzo interesujący, gdzie widzę okazję na długoterminowego shorta.
Trend spadkowy nie jest wcale skreślony, moim zdaniem jest wręcz odwrotnie. Co widać na wykresie 1H. Niedźwiedzie miały już przełamanie wsparcia 4,68 zł na wyciągnięcie pazura. I wtedy przyszła informacja, że gaz NS1 nie popłynie do odwołania. Jest to odwet za próby ustalenie górnego limitu na ceny gazu i ropy z rosji.
Dolar natychmiast się umocnił, docierając ze wsparcia do górnego ograniczenia klina. 4,75 zł. Gdzie wyznaczyłem też płaski opór.
4,75 zł było idealnym miejscem na zajęcie krótkiej pozycji. Nadal jest, lecz już z większym ryzykiem w przypadku wyłamania oporu.
Kolejną okazją na shorta będzie wyłamanie 4,68 zł. I na odwrót, te poziomy są też wsparciami. Po wyłamaniu 4,68 zł rynek powinien zejść do 4,61, a nawet 4,5/4,48 zł. To moja subiektywna ocena i nie powinna być inaczej interpretowana.
Taniec z parytetemGłówna para walutowa globu kolejny raz przetestowała punkt równowagi. I znowu nie widać pomysłu co dalej, choć sytuacja zmienia się o tyle, że tym razem nie obserwujemy wyścigu: “kto mocniej krwawi” i wreszcie obie strony Atlantyku próbują stanąć do walki. Ropa naftowa ponownie pozytywnie reaguje na dotarcie do poziomu 86$ (dla WTI). Złoty ma za sobą całkiem udany tydzień, do tego stopnia, że nawet frank wyraźnie potaniał.
Wygląda na to, że ropa naftowa powoli odnajduje swój nowy punkt równowagi. Ewidentnie obserwujemy, że popyt wyraźnie aktywuje się przy zejściu w okolice 86 dolarów, nie pozwalając spadkom nabrać momentum. W mijającym tygodniu mieliśmy 3 wyraźne sesje spadkowe, które zostały w piątek zatrzymane praktycznie w punkt. Pokazuje to, że sierpniowe minimum może z nami zostać przez dłuższy czas. Z drugiej strony nie widać też szczególnych powodów, byśmy mieli wracać z wyceną powyżej 100$. Wydaje się, że inwestorzy zdążyli się już przyzwyczaić do rynku bez Rosjan. Spokojnie również podchodzą do kolejnych doniesień na temat możliwego powrotu Iranu do stołu. Zresztą dojście do pewnego punktu równowagi widać również w wypowiedziach płynących z kartelu OPEC, który coraz mocniej sugeruje utrzymanie wydobycia na obecnych poziomach. Jest to o tyle istotne, że będzie wygaszać czynnik proinflacyjny, zwłaszcza że powoli będziemy dochodzić do efektu bazy.
Na głównej parze walutowej od dwóch tygodni obserwujemy pewną konsolidację wokół parytetu. W tym czasie kurs nie może pokonać ani wsparcia przy 0,992$, ani oporu przy 1,007$. Wyraźnie widać, że inwestorzy po zrealizowaniu celu, jakim było przebicie parytetu, nie do końca wiedzą co dalej. Zmienia się też nastawienie wokół banków centralnych. Wcześniej widzieliśmy dwóch rannych, z czego euro po prostu mocniej krwawiło. Cały rajd w kierunku 1:1 był nacechowany raczej obawami i ucieczką kapitału do bezpiecznych przystani. Teraz powoli odchodzimy od tej narracji i trwa licytacja, kto zrobi więcej na polu walki z inflacją. Ważnym momentem było przemówienie Jerome Powella podczas sympozjum w Jackson Hole. Dał on do zrozumienia, że potencjalna recesja nie wzbudza strachu, a raczej ma być wykorzystana jako narzędzie w walce z inflacją. Tak jasna deklaracja sprawiła, że inwestorzy porzucili nadzieję, że słabsze odczyty z gospodarki będą miały wpływ na decyzje FOMC. W międzyczasie jednak również i EBC podniósł rękawice i pokazał, że także stanie do walki z inflacją. Rozbudziło to spekulacje na temat mocniejszej podwyżki stóp już w przyszłym tygodniu. Coraz więcej się mówi, że ma ona wynieść 75 punktów bazowych. Powoli pojawiają się też zapowiedzi schodzenia z bilansu BC, co byłoby przełomowym wydarzeniem. Jeśli te plotki znajdą potwierdzenie, będzie to prawdziwy game changer, który prawdopodobnie zakończy trend spadkowy na eurodolarze. Na razie jednak inwestorzy do tych plotek podchodzą z dużym dystansem, nie do końca dając im wiarę.
Konsolidacja na popularnym edku pozytywnie wpływa na wyceny naszego złotego. Dolar po osiągnięciu lokalnego szczytu 23 sierpnia przeszedł w tryb pełzającego trendu spadkowego. W tym czasie udało się zejść o 14 groszy w dół, co na tle wcześniejszych ruchów może nie budzi podziwu, to jednak nie jest to wartość, którą należy bagatelizować. Ciekawie jednak wygląda sytuacja z ostatnich godzin, gdzie kolejne dołki przestały pogłębiać spadki. Sugeruje to, że trend, który ani przez moment tak naprawdę się nie rozpędził, już traci impet. Warto zauważyć, że ostatni ruch spadkowy na tej parze składał się z dwóch fal po około 25 groszy, więc jak na razie udało się zrealizować zaledwie 60% tego zasięgu. Ewentualne wyjście górą z obecnie zarysowywanej formacji trójkąta byłoby bardzo złą wiadomością dla złotego i dałoby pretekst do ponownego poszukania ostatnich szczytów, zarówno tych z sierpnia, jak i z lipca. Wyjście dołem wspierane przez przyszłotygodniowy EBC otworzyłoby za to drogę w kierunku 4,575 zł. Realizacja tego scenariusza mocno pomogłaby w walce z inflacją, z którą nasz bank centralny zupełnie sobie nie radzi. Ostatni odczyt przekraczający pułap 16% po raz kolejny udowodnił, że NBP oprócz nadziei, nie ma żadnego realnego pomysłu na walkę z tym kryzysem. Tym żałośniej wybrzmiewają ostatnie spekulacje nad końcem cyklu podwyżek stóp procentowych.
O tym, jak bardzo złoty chce wykorzystać ostatni powiew optymizmu, najlepiej świadczy sytuacja na franku szwajcarskim. Ten długo opierał się wszelkim próbom ratowania twarzy przez naszą walutę. Dopiero na początku trzeciej tercji sierpnia udało się zarysować formację potrójnego szczytu, którą wykorzystano, by przekuć ją na realny ruch w dół. Wcześniej, nawet gdy złoty odrabiał straty na szerokim rynku, nie było tego widać na wykresie CHFPLN. Ostatnie dwa tygodnie to jednak wreszcie zmiana narracji i waluta Helwetów wyraźnie oddaje pola. Oczywiście daleko stąd do optymizmu, frank wciąż jest absurdalnie drogi i nawet ruch o 20 groszy nie zamazuje tego obrazu. Co jednak ważne, obecnie znajdujemy się w istotnym przedziale wsparcia i złoty ewidentnie ma ochotę je pokonać. Jeszcze wczoraj wydawało się, że inwestorzy wykorzystają ten pretekst do zarysowania, jak nie korekty, to chociaż krótkiej konsolidacji. Dziś już widzimy pierwsze próby zejścia poniżej. Warto jednak pamiętać, że kolejne wsparcie znajduje się już 4 grosze niżej, więc ewentualny marsz w dół nie będzie usłany różami.
Złoty umacnia się, czekając na RPPCoraz bardziej prawdopodobnym scenariuszem na wrzesień jest podwyżka stóp procentowych. Widać ją już powoli w cenach. Zyskuje zarówno złoty, jak i rynkowa stawka WIBOR.
Indeksy PMI niespodziewanie wsparły dolara
Wczorajszy dzień upłynął pod dyktando odczytów indeksów PMI. Jest to o tyle interesujące, że dużych niespodzianek tak naprawdę nie było w głównych gospodarkach. Strefa euro pokazała 49,6 pkt, czyli zaledwie 0,1 pkt mniej od oczekiwań. Wiadomo, jest to wynik poniżej kluczowej granicy 50 pkt, ale symbolicznie. Z drugiej strony indeks w USA spadł do 51,5 pkt. Oczekiwania były o 0,2 pkt niższe, co pokazuje, że jest to jednak dobry odczyt. Różnica 0,2 pkt w indeksie PMI to nie jest przepaść, ale w połączeniu z solidnymi danymi z rynku pracy okazuje się, że jest to wystarczający impuls, by dolar znów był droższy od euro.
Polski złoty wciąż silny
Polska waluta zyskuje na wartości na fali spekulacji o podwyżce stóp procentowych. Coś, co jeszcze kilka tygodni temu było realnie wykluczane przez rynki, dzisiaj staje się rzeczywistością. Widać to nawet w rynkowej stawce WIBOR, która po wielu tygodniach marazmu znów zaczęła rosnąć. Powodem są oczywiście oczekiwania inflacyjne. Przy przeszło 16% inflacji, kiedy przekracza ona stopy procentowe o niemal 10%, naprawdę jest miejsce na wzrost stóp procentowych i to nie o symboliczne ćwierć punktu procentowego. Rezultatem tych spekulacji jest umacnianie się złotego. Im wyższe stopy procentowe, tym większe zainteresowanie walutą.
Karuzela na franku
Jeszcze dwa tygodnie temu za franka płacono niemal 5 zł. Wczoraj odbiliśmy się od poziomu 4,80 zł. Co powoduje tak silną korektę? Przede wszystkim mamy sytuację rzadko spotykaną – dane ze Szwajcarii wpływają na rynek. Dotychczas frank, jako waluta na trudne czasy, był raczej zależny od trendów globalnych i strachu na rynkach. Teraz gdy niespodziewanie doszło do wzrostu stóp procentowych, nagle dane zaczęły być istotne. Słabsze dane z gospodarki rzutowały negatywnie na franka, bo oddalały kolejne podwyżki stóp. Wczoraj jednak zobaczyliśmy dalej rosnącą inflację, co na razie powoduje stabilizację ceny franka, a nawet lekką korektę.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sytuacja na rynku pracy,
16:00 – USA – zamówienia na dobra.
Znów bogacimy się szybciej niż rośnie inflacjaPiątkowe dane okazały się słabsze dla gospodarki, ale lepsze dla naszych portfeli. Może produkcja przemysłowa spowalnia, ale za to wynagrodzenia i zatrudnienie rosną.
Produkcja przemysłowa spowalnia
W piątek poznaliśmy ważne odczyty z Polski. Produkcja przemysłowa zgodnie z oczekiwaniami miała spowolnić z 10,4% do 7,8%. Finalny odczyt wyniósł jednak 7,6%. Są to słabsze dane, ale jeszcze nie można mówić o jakimś wyraźnym strukturalnym problemie. Wraz z wolniejszym wzrostem produkcji przemysłowej widzimy również szybszy od oczekiwań spadek inflacji producenckiej. Brzmi to niby dobrze, aczkolwiek trzeba pamiętać, że to spadek do 24,9%, czyli nadal prawie 10% ponad inflację konsumentów. Oznacza to, że koszty produkcji nadal mają dużą presję na wzrost cen. W rezultacie tych danych pierwszy raz od przełomu lipca i sierpnia euro podrożało powyżej 4,75 zł.
Płace rosną
Zgodnie z danymi opublikowanymi przez GUS w piątek przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw wzrosło do 6778,63 zł. Oznacza to, że płace rosną o 15,8% w skali roku. To 0,2% szybciej niż wzrost inflacji. Problem w tym, że wzrost inflacji jest niestety znacznie bardziej równomiernie rozłożony niż wzrost płac. Spora część z nas niestety nie nadrobi inflacji podwyżkami. Mocniej od oczekiwań rośnie też jednak zatrudnienie. Oznacza to, że jeszcze trudniej będzie na rynku pozyskać specjalistów. Proces ten zwyczajowo przekłada się na wzrost płac. Tym bardziej że już teraz mamy rekordowo niskie bezrobocie, a przynajmniej najniższe od fikcji pełnego zatrudnienia.
Dolary wciąż atrakcyjne
Na rynku widzimy zwiększone zainteresowanie dolarem. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że równolegle rośnie rentowność obligacji amerykańskich. Środki nie płyną zatem na ten rynek. Najwyraźniej inwestorzy uwierzyli w wyższe od oczekiwań podwyżki stóp procentowych. Od kilku dni szansa na wzrost o 0,75% na wrześniowym posiedzeniu wyraźnie zyskuje na popularności. Od dzisiaj jest to już scenariusz dominujący. Dolar ponownie zrównuje się obecnie z euro. Patrząc jednak na rynki obligacji czy akcji, które też złapały zadyszkę, ciężko wskazać gdzie te środki trafią. Część analityków spekuluje zatem, że może to być ruch krótkoterminowy.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak istotnych odczytów.
Parytet na EUR/USD w zasięgu ręki Analiza techniczna z dnia 19.08.2022
Wyższe prawdopodobieństwo podwyżki stóp w USA o 75 pkt bazowych we wrześniu wspiera dolara amerykańskiego. Złoty w defensywie razem z innymi walutami rynków wschodzących. Frankowicze boją się poziomu 5,00 zł na CHF/PLN. “Zielony” przecenia surowce, tanieje ropa naftowa, ale także złoto i srebro.
Tabela. Maksima i minima głównych walut w PLN. Zakres: 12.07.2022 – 22.07.2022.
Para walutowa EUR/PLN CHF/PLN EUR/USD ROPA WTI
Minimum 4,6550 4,8175 1,0062 85
Maksimum 4,7530 4,9370 1,0352 95
Dolar rośnie w siłę
Na wykresie EUR/USD widzimy dość klarowny trend spadkowy i silny ruch w okolice ważnego wsparcia, czyli poziomu parytetu. Wspólna waluta miała moment, w którym zyskiwała do dolara, ale już teraz możemy mówić jedynie o odreagowaniu, a dominującym trendem pozostaje spadkowy. W pewnym sensie gryzie się to z fundamentami, które np. pokazują, że inflacja w USA może osiągać właśnie szczytowy moment. Do tego pojawiły się kolejne wypowiedzi członków Fed, mówiące o tym, że szybkie zacieśnianie monetarne może przynieść negatywne aspekty dla wzrostu gospodarczego i go zdecydowanie wyhamować. Szukając więc czynnika prodolarowego, można spojrzeć na rentowności obligacji amerykańskich, które znów idą w górę. Mimo wypowiedzi członków Fed rośnie prawdopodobieństwo podwyżki stóp o 75 pkt we wrześniu (aktualnie 55%). Jeszcze jedna kwestia, na którą warto zwrócić uwagę, to próba osłabienia juana przez chińskie władze na szerokim rynku. Być może to znów początek większej wojny walutowej, a kolejnym krajom będzie zależało na słabości ich walut. Szczególnie tym opartym na eksporcie, by zwiększyć jego konkurencyjność. Wracając do techniki, to test wsparcia na poziomie parytetu wydaje się nieunikniony, a szanse na złamanie tego okrągłego poziomu uważam aktualnie za dość spore.
Znów zwrot akcji
Wykres kursu euro do złotego, interwał 1-godzinowy
Sytuacja techniczna na wykresie EUR/PLN jest dość jasna, kurs szybuje w górę w ramach wyrysowanego trendu wzrostowego. Opór w postaci ostatniego maksimum, w okolicach 4,71 nie zadziałał i doszło do większego odbicia. Tak naprawdę teraz jedynym ważnym oporem pozostaje granica 4,80. Ten dynamiczny ruch w górę jest odzwierciedleniem tego spadkowego na głównej parze walutowej świata. Zwyczajowo mocniejszy dolar na szerokim rynku wysysa kapitał z rynku EM i właśnie taką sytuację obserwujemy teraz. Do tego warto zauważyć, że nasza waluta w koszyku walut wschodzących stała się mniej atrakcyjna niż np. CZK czy nawet HUF. Dzisiejsze dane o produkcji przemysłowej pokazują jasno, że nasza gospodarka hamuje, co może RPP dać argument za tym, by mimo wysokiej inflacji wstrzymać się z podwyżkami stóp. Dla inwestorów to również sygnał, że kapitał można ulokować gdzieś indziej w czasie risk off, np. w USD czy CHF. W przypadku apetytu na ryzyko większe stopy zwrotu uzyskamy choćby u naszego południowego sąsiada.
Trudne chwile frankowiczów
Bez wątpienia sen z powiek spędza sytuacja na wykresie CHF/PLN, gdzie widzimy (jak w przypadku EUR/PLN) dynamiczny ruch w górę w kierunku ważnego oporu na poziomie 5,00. Przez moment wydawało się, że uzyskanie takiego poziomu odeszło już w niepamięć, ale wystarczyło raptem kilka dni i znów ten czarny scenariusz dla kredytobiorców frankowych staje się bardzo realny. Tym bardziej że nie pomaga sytuacja techniczna na parze EUR/CHF, gdzie widzimy klarowny trend spadkowy i ma to przełożenie na notowania franka również w relacji do PLN. Do tego istnieje poważne zagrożenie, że Bank Szwajcarii znów podniesie stopy procentowe i tym samym jeszcze bardziej umocni CHF na szerokim rynku. Wydaje się, że na ten moment SNB przegrywa walkę o słabość swojej waluty, bo zwyczajnie nie kopie się w tym wypadku z koniem (czyli z rynkiem). Na dowód takiego scenariusza można spojrzeć na bilans Banku Szwajcarii, gdzie widzimy znaczne zmniejszanie się rezerw walutowych, które są wrzucane w olbrzymiej ilości na rynek, by osłabić walutę wskutek wzrostu jej podaży, a efektu tak naprawdę nie widać (mowa o rezerwach w CHF).
“Zielony” determinuje spadki na surowcach
I na koniec rzut oka na wykres ropy naftowej. Od poziomu 95 USD za baryłkę widzieliśmy trend spadkowy, który przecenił czarne złoto do poziomu 85. Od tego momentu widzieliśmy kontrę kupujących i kurs znów poszybował w górę do lokalnego oporu na poziomie 90 USD. Powrót do silnego USD na szerokim rynku nie daje jednak wyboru i kurs znów przechodzi w trend spadkowy. Wydaje się, że możliwy jest ruch w okolice ostatniego minimum i będzie to test wsparcia w tym miejscu. Często notowania ropy naftowej są skorelowane z zachowaniem kursu właśnie popularnego “edka”. Oczywiście nie można zapominać o fundamentach, a tutaj decydujące okazały się obawy inwestorów o recesję na świecie, która miałaby niebagatelny wpływ na zmniejszenie popytu na ropę naftową. Co dalej? Technicznie decydujące będzie, czy EUR/USD złamie teraz poziom wsparcia, czyli parytetu. Jeśli tak, to możliwy jest dalszy ruch spadkowy na notowaniach czarnego złota. Jaki plus z takiej sytuacji? Bez wątpienia będzie widoczny na wskaźnikach inflacji, niższe ceny paliw przełożą się choć w części na zmniejszenie presji na wzrost cen.
Dolar znów rośnie w siłęAmerykańska waluta przeczekała dzień po publikacji minutek i znów atakuje coraz wyższe poziomy względem euro. Jeżeli trend się utrzyma, szybko zobaczymy kolejne zbliżenie się do parytetu wymiany 1 euro za 1 dolara.
Rynek przetrawił minutki FED
Publikacja minutek FED, czyli stenogramów z posiedzenia, w samą środę nie wywołała zbytnich reakcji rynków. Było to dość dziwne, biorąc pod uwagę, że mowa była o zdecydowanej walce z inflacją, czy akceptowaniu spowolnienia. Nie minęła jednak doba i inwestorzy doszli do wniosku, że to jednak zapowiedź wyższych podwyżek, niż dotychczas sądzono. Można to oczywiście łączyć z czwartkowymi danymi z USA. Były one lepsze w przypadku wniosków o zasiłek dla bezrobotnych, ale słabsze przy sprzedaży domów na rynku wtórnym. Ciężko zatem nimi uzasadnić około 1-centowe umocnienie dolara względem euro. Patrząc jednak na zmiany nastrojów na rynku kontraktów terminowych na stopę procentową, widać wyraźnie, że coś się dzieje i kapitał znów jest ściągany za ocean.
Odwrót od złotego
Nic tak nie przeszkadza ostatnio polskiej walucie, jak zasysanie kapitału w stronę dolara. To właśnie mocniejszy dolar odpowiada za słabość polskiej waluty. Odpływ kapitału z Polski widać zresztą nie tylko na kursach walut. Rośnie rentowność 10-letnich obligacji, które od początku tygodnia zmieniły swoje oprocentowanie na rynku z 5,35% na ponad 6%. Z drugiej strony mamy też polski parkiet giełdowy, który mimo że większość największych rynków rośnie, ten z kolei z jakiegoś powodu od kilku miesięcy podąża w trendzie bocznym. Widać zatem, że dzieje się tutaj coś złego względem innych giełd.
Turcja obniża stopy procentowe
Teoria ekonomiczna w Turcji to temat wielu żartów w branży finansowej. Prezydent Erdogan ma kilka bardzo odważnych koncepcji, idących absolutnie pod prąd obecnej wiedzy w tej dziedzinie. Niestety od posiadania koncepcji do działania jest w tym autorytarnym kraju krótka droga. W rezultacie Bank Centralny działa zgodnie z założeniem, że to wysokie stopy procentowe powodują inflację. Mając to na uwadze, wczorajsza obniżka głównej stopy procentowej o 1% do 13% nie jest aż takim zaskoczeniem. Mało jest jednak państw na świecie, które przy inflacji ocierającej się o 80% obniżyłyby stopy procentowe. Co ciekawe, rynki były względnie gotowe na tę niespodziankę. Po krótkiej przecenie lira odzyskała swoją wartość względem euro do końca dnia.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak istotnych odczytów.
Strategia na USDPLN - analiza technicznaCześć,
po dopełnieniu się formacji harmonicznej Buttefly, mieliśmy jeszcze przez chwilę wzrosty, a następnie weszliśmy w korektę. Na dziennym wykresie wyznaczone wsparcia/opory w poprzedniej analizie nadal skutecznie działają. Korekta doszła do okolic 4,522 i zamknęła się na dziennym wykresie powyżej. Kolejnego dnia mieliśmy ponowne nieudane przetestowanie, które zakończyło wzrosty. Powstała nam również formacja świecowa krzyż harami, który bardzo często świadczy o zmianie trendu.
Wykres D1 (korekta i wsparcie):
Obecnie po wzrostach od dołka korekty kurs urósł o przeszło 4% i doszedł do oporu 4,7030. Przebicie go i potwierdzenie na D1 da nam szanse na wyznaczenie kolejnych ATH.
Wykres D1 (opór na 4,7030):
Analizując zniesienie Fibonacciego wczoraj zatrzymaliśmy się na poziomie fib50 od ostatniego szczytu i dołka, a na godzinę 11:30 dążymy do oporu fib61,8, które przy poprzednich wzrostach dało nam jednodniową korektę. Jeśli dojdzie do zamknięcia dzisiejszej świecy powyżej oporu 4,7030 to jutro może się rozegrać analogiczny scenariusz i próba przetestowania wsparcia. Warto też zwrócić uwagę na MACD, który jest powyżej zera i wczoraj dał sygnał kupna, co może świadczyć o dalszych wzrostach.
Wykres D1 (zniesienie fibo):
W dłuższym terminie poruszamy się cały czas we wzrostowym kanale równoległym z pomocniczą linią wsparcia (niebieską). Próba dotarcia do górnej linii krawędzi kanału zbiegnie się z moją predykcją, że we wrześniu istnieje duża szansa zbliżenia się do 5 zł za dolara (fib 38.2 rozszerzonego Fibonacciego bazującego na trendzie wzrostowym).
Wykres D1 (kanał równoległy i rozszerzone fibo):
Wszystko zależy również od kursu EURUSD. Oprócz słabnącej złotówki co jest faktem, dolar mocno umacnia się w stosunku do euro, co powoduje silne wzrosty na naszej walucie. Obecnie Euro jest o 11% słabsze od dolara, a Dolar mocniejszy od złotówki o 18%, widać koleracje między tymi walutami, ale widać też słabość złotówki, która mocniej oddziaływuje na spadki Euro.
Wykres D1 (porównanie USDPLN - EURUSD):
Obecnie widzę dwa scenariusze możliwe do zrealizowania:
1. Zamknięcie się powyżej oporu 4,7030 na D1, przetestowanie go i dalszy wzrost do poziomu 4,98
2. Przebicie wsparcia 4,7030 w dół, konsolidacja między 4,5830, a 4,7030 i dopiero stamtąd ruch w górę
Wykres D1 (możliwe scenariusze):
WAŻNE WSPARCIA:
4,7030 / 4,5830 / 4,5221
WAŻNE OPORY:
4,7180 / 4,7258 / 4,8025
Analiza nie jest rekomendacją kupna, tylko moją subiektywną opinią.
Polski złoty w odwrocie Ostatnie tygodnie były łagodne dla polskiej waluty. Dzisiejsze dane o wolniej rosnącym PKB jednak już takie nie są i jesteśmy świadkami wyraźnej przeceny.
Wzrost PKB wyraźnie spowalnia
Poznaliśmy dzisiaj odczyt wzrostu PKB z Polski. Pomimo gigantycznych transferów społecznych gospodarka wyraźnie łapie zadyszkę. W ujęciu kwartalnym mamy spadek, a w ujęciu rocznym jest to zaledwie 5,3%, podczas gdy kwartał temu było to 8,5%. Należy jednak pamiętać, że rok temu mieliśmy bardzo solidny wzrost 11,3% po spadku pandemicznym i względem tego liczona jest wartość. W poprzednim kwartale z kolei punktem odniesienia nie był dwucyfrowy wzrost, ale spadek. Nie zmienia to faktu, że rynki nie lubią spowolnienia PKB. Tuż po publikacji polski złoty stracił około 3 groszy na wartości względem głównych walut.
Inflacja bazowa w górę
Wczoraj poznaliśmy dane na temat inflacji bazowej w Polsce. Analitycy spodziewali się wzrostu do 9,2%, a finalnie wynik wyniósł 9,3%. O czym nas to informuje? Po pierwsze w dalszym ciągu widać, że za wzrost cen przede wszystkim odpowiedzialne są koszty żywności i energii. Bez nich inflacja wynosi bowiem nie 15,6% a 9,3%. Z drugiej strony widać efekt presji na wzrost cen. Tak się niestety kończy długotrwałe utrzymywanie wysokiej inflacji. W rezultacie, jeżeli inflacja bazowa będzie rosła dalej, to można oczekiwać, że nawet jak się uspokoi sytuacja, na rynku energetycznym w dalszym ciągu będziemy mieć problemy z wysokim wzrostem cen. Rynek nie spodziewa się jednak wyższego wzrostu stóp procentowych, czego najlepszym dowodem jest fakt, że WIBOR nie tylko nie wzrósł, ale wręcz symbolicznie spadł.
Dane z USA wątpliwe
Wczorajsze odczyty w USA trzeba podzielić na dwie części. Z jednej strony mamy dane z rynku budowlanego, z drugiej produkcję przemysłową. Ta druga wypadła jednoznacznie korzystnie. Rośnie o 0,3% szybciej, niż oczekiwali analitycy. Wyższe o tę samą wartość jest również wykorzystanie mocy produkcyjnych. Z drugiej strony jednak na rynku nieruchomości widać spory problem. O ile wyraźnie rośnie liczba pozwoleń na budowę, o tyle coraz mniej z nich jest realizowanych. Liczba rozpoczętych budów spada. Inwestorzy wyraźnie bardziej wystraszyli się rynku nieruchomości i wczoraj po tych danych byliśmy świadkami przeceny dolara. Jest to głównie efekt psychologiczny, kryzys 2008 roku jest bowiem silnie związany z zapaścią na rynku nieruchomości.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sprzedaż detaliczna,
20:00 – USA – protokół z posiedzenia FED.