Ceny w USA spowalniająJeszcze wczoraj rynki spodziewały się przyspieszenia wzrostu stóp procentowych. Dzisiaj z kolei po wczorajszym odczycie w sprawie inflacji mamy dokładnie odwrotny trend. Na rynkach się dzieje. Dużo.
Co dalej ze stopami procentowymi w USA?
Po ostatnim posiedzeniu FED, na którym podniesiono stopy procentowe o 0,75%, optymizm względem dalszych podwyżek wyraźnie opadł. To właśnie dlatego dolar znajdował się przez pewien czas w odwrocie. W kolejnych dniach jednak oczekiwania zaczęły wracać na poprzednie tory. Obecnie jest już ponad 68% szans na to, że we wrześniu zobaczymy podwyżkę o 0,5%. Po samej decyzji FED wyraźnie dominowała wersja wzrostu o 0,25%. W efekcie dominującym scenariuszem na koniec roku ponownie jest 3,5%, czyli jeszcze 1% wzrostu. To właśnie te zmiany oczekiwań pomagają dolarowi utrzymywać się blisko poziomu równowagi z euro.
Co na to rynki walutowe?
Skoro dolar nagle nie jest takim fajnym miejscem do inwestowania, jak sądzono, to nie można się dziwić, że kapitał ucieka. W rezultacie byliśmy wczoraj świadkami przepływu kapitału zarówno z USA do Europy widocznego na parze EURUSD, jak i do Azji, gdzie dużo się działo przynajmniej na USDJPY. Konsekwencją było chociażby wyraźne umocnienie się polskiej waluty. Wczoraj niespodziewanie nie tylko euro spadło poniżej poziomu 4,70 zł, ale dotarło aż do 4,67 zł. Jest to najniższy poziom od końca czerwca. Słabsze wiadomości mamy niestety dla kredytobiorców frankowych. Spadki na franku nie były tak imponujące, bo sam frank szwajcarski postanowił zameldować się wczoraj na jednych z najsilniejszych poziomów w historii względem euro.
Ewakuacja Krymu
Jeszcze wczoraj wydawało się, że wiadomością dnia będzie ostrzelanie rosyjskich celów militarnych na Krymie. Spowodowało to niesamowitą panikę wśród zwyczajowo odpoczywających tam Rosjan. Okazuje się, że plażowanie na okupowanych terenach, podczas gdy próbuje się zająć militarnie kolejne, to nie jest przepis na spokojne wakacje. Obrazki w mediach bardzo przemawiały do wyobraźni. Wielokilometrowe korki na wyjeździe podczas ewakuacji to tylko wisienka na torcie. Wpływ tych wydarzeń na rynki został jednak nakryty przez dane o inflacji w USA.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych.
USD (Dolar Amerykański)
WRÓŻBA USD/PLN D1Prawdopodobieństwo realizacji układu harmonicznego z wykończeniem w pkt D ( PKT D ruchomy 78,6 lub 88,6 FIBO) kombinacja mierzeń wewnętrznych POF oraz mierzeń zewnętrznych POK wzmocnione FS100 wskazuje na duże prawdopodobieństwo wyhamowania spadków na tym poziomie. Analiza Techniczna jest tylko uzupełnieniem Analizy Fundamentalnej !!! DYOR
Amerykanie jednak bardziej jastrzębioPo pamiętnej konferencji prasowej prezesa NBP określenie “jastrząb” zrobiło się znacznie bardziej popularne. Oznacza podejście w polityce monetarnej dążące do podnoszenia stóp procentowych, by walczyć z inflacją. Znów mamy taki zwrot w przypadku USA.
Co dalej ze stopami procentowymi w USA?
Po ostatnim posiedzeniu FED, na którym podniesiono stopy procentowe o 0,75%, optymizm względem dalszych podwyżek wyraźnie opadł. To właśnie dlatego dolar znajdował się przez pewien czas w odwrocie. W kolejnych dniach jednak oczekiwania zaczęły wracać na poprzednie tory. Obecnie jest już ponad 68% szans na to, że we wrześniu zobaczymy podwyżkę o 0,5%. Po samej decyzji FED wyraźnie dominowała wersja wzrostu o 0,25%. W efekcie dominującym scenariuszem na koniec roku ponownie jest 3,5%, czyli jeszcze 1% wzrostu. To właśnie te zmiany oczekiwań pomagają dolarowi utrzymywać się blisko poziomu równowagi z euro.
Inne spojrzenie na inflację
Poznaliśmy wczoraj wyniki raportu “Indeks cen w sklepach detalicznych”. Wynika z niego, że ceny wzrosły w lipcu o 18,6%. Jest to wynik o ponad 3% powyżej wskaźnika inflacji. Różnica ta wynika z badania innego rodzaju produktów. Ogólna inflacja, mimo że zawiera mocno podnoszące wynik ceny paliw, zawiera również kilka elementów, które ten poziom zaniżają. W przypadku wspomnianego raportu mamy jednak wynik znacznie bardziej odczuwalny. Mniej więcej o ten poziom powinny bowiem rosnąć nasze wydatki przy kasach sklepów. Co gorsza, pomimo że inflacja w lipcu teoretycznie nie zmieniła się, to ceny w sklepach rosły w lipcu o 0,6% szybciej niż w czerwcu.
Widmo problemów za oceanem
Amerykański rynek pracy ostatnio znany jest głównie z niższego od oczekiwań poziomu bezrobocia. Owszem stopa spadła przez stworzenie zaskakująco dużej liczby nowych miejsc pracy. Z drugiej strony widzimy, że jednostkowe koszty pracy rosną w ujęciu 10,8% kwartalnie. W tym samym czasie spadła wydajność pracy o 4,6%. Oba te odczyty są niestety dla tamtejszego rynku słabsze od oczekiwań. Na rynku po publikacji zapanowało pewne zamieszanie. Finalnie dolar do końca dnia i tak tracił, ale nie tak mocno, jak przed południem.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – inflacja konsumencka,
20:00 – USA – budżet federalny.
Przedstawione, w dystrybuowanych przez serwis raportach, poglądy, oc
Ceny rosną a bezrobocie niskieBiorąc pod uwagę wskaźniki inflacji, można odnieść wrażenie, że gospodarki są w dramatycznej sytuacji. Patrząc na stopę bezrobocia, widzimy dokładnie odwrotne procesy.
Problemów z inflacją ciąg dalszy
Na Węgrzech inflacja w ciągu miesiąca wzrosła o kolejne 2%. Jest to jednak poziom “zaledwie” 13,7%. To niemal 2% mniej niż mamy obecnie w Polsce. Należy jednak pamiętać, że stopy procentowe są tam aż o 4,25% wyższe niż w Polsce. Wartość ta wydaje się przepaścią. Miejmy na uwadze, że kredyty ze zmiennym oprocentowaniem udzielane na Węgrzech mają obecnie zamrożone oprocentowanie na wartości z końca 2021 roku. Ciężko to zresztą nazywać zmienną stopą procentową. Rezultat jednak jest taki, że ten sam wzrost stóp procentowych powoduje mniejszą redukcję kapitału na rynku, niż gdyby tej decyzji nie było. Wyższy wzrost inflacji umocnił forinta, który i tak podobnie jak złoty, ma ostatnimi dniami dobrą passę. Rosnąca inflacja to bowiem większe nadzieje na jeszcze wyższy wzrost stóp procentowych.
Bezrobocie w Czechach rośnie
W Pradze z pewnością nie ucieszyli się z wczorajszego odczytu. Spodziewano się, że bezrobocie może wzrosnąć z poziomu 3,1%. Miało jednak wzrosnąć do 3,2% a nie 3,3%. Na rynku walutowym spowodowało to ustabilizowanie się korony. Czeska waluta umacniała się od czwartku i decyzji Czeskiego Narodowego Banku o utrzymaniu stóp procentowych na niezmienionym poziomie. W piątek pomogły mniej złe od oczekiwań dane na temat sprzedaży detalicznej. Nie można się dziwić, że rosnące bezrobocie zakończyło serię wzrostów.
Dane ze Szwajcarii
Kraj ten oprócz swojej neutralności potrafi zaskoczyć wieloma kwestiami. Wczoraj poznaliśmy wynik bezrobocia. Wynosi ono zaledwie 2%. Jest to wyjątkowo mało, biorąc pod uwagę, że krat ten cierpi z powodu zbyt silnej waluty, która niszczy miejsca pracy. Zbyt silny frank ma być powodem nieopłacalności szwajcarskiego eksportu. To właśnie dlatego jeszcze do 2015 roku utrzymywano sztucznie parytet wymiany aż 1,2 franka za euro. Dzisiaj płaci się 0,97 franka za to samo euro. Dobre dane z rynku pracy pozwoliły zresztą frankowi jeszcze bardziej się umocnić.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – inflacja konsumencka,
20:00 – USA – budżet federalny.
Czy to koniec drogiej ropy?Analiza techniczna z dnia 05.08.2022
Układy na wykresach ropy naftowej dają nadzieję na zejście w “normalne” rejony. Taki scenariusz wspomoże banki centralne w walce z inflacją. A to z kolei może na nowo rozbudzić apetyt na ryzyko. Beneficjentem tej zmiany może (a nawet powinien) być złoty.
Tabela. Maksima i minima głównych walut w PLN. Zakres: 01.08.2022 – 05.08.2022.
Para walutowa EUR/PLN CHF/PLN USD/PLN GBP/PLN
Minimum 4,6869 4,7949 4,5740 5,5675
Maksimum 4,7486 4,8786 4,6561 5,6684
Znowu punktem wyjścia do rozważań na temat kursów walut stają się wyceny ropy naftowej. Tym bardziej, że znajdujemy się w szczególnym momencie, który może zdefiniować przyszłe ruchy na następnych kilka tygodni. Od połowy czerwca trwa prawdziwy zjazd ceny czarnego złota, które przez trzy tygodnie potaniało już o blisko 40 dolarów na baryłce dla odmiany WTI. Jest to ruch w dół o 30%, co zdarza się wyjątkowo rzadko. Co istotne, zasięg obecnego trendu już teraz przebił wartości ostatniego ruchu w górę, daje to mocny argument za tym, że nawet jeśli nastąpi pewna korekta, to jednak inwestorzy będą spoglądać raczej w dół niż w górę. Najpierw trzeba jednak pokonać poziom przy 87,5 $. Warto pamiętać, że to właśnie z tego pułapu rozpoczął się ostatni trend wzrostowy, który ustanowił tegoroczne maksimum. Dlatego odreagowanie ostatnich spadków w przyszłym tygodniu jest co najmniej prawdopodobne. Co istotne, warto zauważyć, że obecny trend jest stromo nachylony, co może sugerować równie intensywne odbicie. Wydaje się jednak, że póki nie wyjdziemy powyżej 100 $, to podaż będzie rozdawać karty. Przełamanie obecnego wsparcia otworzy drogę najpierw do 75 $, a docelowo nawet do 65 $. Realizacja tego scenariusza byłaby prawdziwym błogosławieństwem dla banków centralnych walczących z inflacją. Z drugiej strony byłby to jasny sygnał, że rynki są przekonane co do nadchodzącej recesji.
Między dżumą a cholerą… A dokładniej między inflacją a recesją. Tak można scharakteryzować sentyment na głównej parze walutowej. Z jednej strony mamy wciąż coraz to wyższe odczyty dynamiki cen po obu stronach Atlantyku. Z drugiej inwestorzy więcej uwagi poświęcają załamaniu gospodarczemu. Ciekawie wygląda również rozkład tych obaw. Wydaje się, że szybciej recesja uderzy w Stany, a w sumie można powiedzieć, że już tam zawitała, jednak potencjalnie głębiej zejść może eurozona. To, że istnieje pewna równowaga między tymi lękami wyraźnie widać w ostatnim czasie na wykresie popularnego “edka”. Już blisko pół miesiąca trwa konsolidacja, z której, póki co nie udaje się wybić. Co ciekawe, potencjalne ruchy w górę i w dół po wyłamaniu mają podobne potencjalne zasięgi. Na południu ograniczeniem jest ostatnie minimum, gdy udało się na chwilę wyłamać parytet. Obszarem docelowym dla euro wydaje się przedział między 1,038 $ a 1,050 $.
Tę chwilę spokoju na głównej parze walutowej próbuje wykorzystać złoty. Najpierw udało się zatrzymać wakacyjny trend wzrostowy, który doprowadził wycenę dolara aż do poziomu 4,83 zł. Później udało się zejść 14 groszy niżej, by ostatecznie zarysować formację trójkąta. Jesteśmy już całkiem blisko domknięcia jej, więc najdalej w połowie przyszłego tygodnia poznamy rozwiązanie. Wybicie górą będzie oznaczało nie tylko powrót do ostatniego szczytu, ale prawdopodobnie również ustanowienie nowego. Byłaby to fatalna wiadomość dla nas wszystkich, ponieważ słaby złoty jeszcze mocniej będzie napędzany inflacją, z którą już teraz przecież nasz bank centralny absolutnie sobie nie radzi. Jednak wspomniany wcześniej układ na ropie sugeruje, że mamy szanse na wyjście dołem, a jeśli przy okazji uda się sforsować pułap 4,533 zł, wrócimy do względnie pożądanych wartości. Oczywiście scenariusz, w którym udaje się zejść aż do 4,25 zł, jest skrajnie mało prawdopodobny, to jednak warto cieszyć się z każdego kroku w dół.
Nie jest jednak tak, że to wokół złotego zbierają się ostatnio najciemniejsze chmury. Wydaje się, że nastroje wokół funta są jeszcze gorsze. Popularny kabel, choć początkowo dawał nadzieję na wyłamanie negatywnego trendu, po wczorajszej decyzji Banku Anglii znowu obrał kierunek na południe. Brytyjczycy, choć jako pierwsi z wielkich zdradzali chęci do zacieśniania polityki pieniężnej, to ostatecznie zwlekali z tym zdecydowanie za długo. Efekty widzimy w ostatnich predykcjach makroekonomicznych, które sugerują, że już za chwilę na Wyspy zawita dwucyfrowa inflacja i pozostanie tam przez wiele miesięcy. BoE jednak nie składa broni i już zapowiada, że sięgnie po (wydaje się obecnie jedynie skuteczne narzędzie) redukcję bilansu. Funtowi to się za bardzo nie podoba, jednak w dłuższej perspektywie może to mu wyjść na dobre. O ile tym razem Andrew Bailey nie będzie przeciągał wdrażania słusznej idei w nieskończoność…
Brytyjczycy podnoszą, a Czesi nie Jedne banki centralne są wciąż w cyklu podwyżek stóp procentowych. Inne z kolei, przeważnie te, które nie zaspały tak bardzo z podwyżkami, już je kończą. Mianownik jest jednak wspólny. Wszyscy boją się recesji.
Wielka Brytania podnosi stopy
Zgodnie z oczekiwaniami wzrosły wczoraj w Wielkiej Brytanii stopy procentowe z 1,25% do 1,75%. Głosowanie było jednogłośne i wszystkich 9 członków poparło decyzję. Biorąc pod uwagę komunikat po decyzji, rynki zakładają, że może to być koniec cyklu podwyżek stóp procentowych. To właśnie dlatego funt po decyzji tracił na wartości. Inwestorzy dostosowywali bowiem swoje inwestycje do niższego docelowego poziomu stóp procentowych i sprzedawali funta. Co powoduje zmianę oczekiwań? Szybsza prognoza powrotu inflacji do celu, pomimo że wynosi ona obecnie aż 9,4%. Ważniejszy jest chyba fragment o gotowości do sprzedania aktywów zakupionych w ramach programu luzowania ilościowego. Spowoduje to zmniejszenie ilości kapitału na rynku bez manipulowania stopą procentową. Aż dziwne, że rozwiązanie to jest stosowane tak rzadko i tak późno.
Rynek pracy w USA
Za oceanem sytuacja na rynku pracy jest ogólnie bardzo dobra. Dzisiaj wieczorem poznamy stopę bezrobocia, aczkolwiek rynki są zgodne, że pozostanie ona na wyjątkowo niskim poziomie 3,6%. Wczorajsze dane o delikatnie większej liczbie wniosków o zasiłek dla bezrobotnych budzą niepokój, ale z drugiej strony raport Challengera na temat zwolnień wypada optymistycznie. W rezultacie można mówić, że rynek jest blisko stabilizacji po olbrzymim szoku, jakim była dla amerykańskiego rynku pracy pandemia.
Czesi nie zmieniają stóp procentowych
O ile w Polsce jest pewna zgoda co do oczekiwań, że mamy właśnie koniec cyklu podwyżek stóp procentowych, o tyle w Czechach nie pozostawili wątpliwości. Na wczorajszym posiedzeniu stopy procentowe nie wzrosły, pozostając na poziomie 7%. Co ciekawe, dzieje się to pomimo przyspieszenia inflacji do 17,2%. Teoretycznie na konferencji prasowej nowy prezes banku zapowiedział, że w przyszłości będą zależni od danych. Biorąc pod uwagę wspomniany odczyt inflacji, chciałoby się zapytać, dlaczego dopiero w przyszłości. Jak widać Czesi, mimo że nie są szczególnie religijnym narodem, najwyraźniej zamierzają wierzyć w cud. Co ciekawe furtka, którą na konferencji pozostawił nowy prezes banku, doprowadziła wczoraj do umocnienia czeskiej korony względem euro.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sytuacja na rynku pracy.
Kolejne dane lepsze dla dolara Amerykańska waluta ma obecnie znów nie najgorszą passę. Na jej korzyść przemawiają ostatnio zarówno dobre dane o zamówieniach, jak i wysoki optymizm w branży usługowej.
Dane z USA
Opublikowano wczoraj lepsze od oczekiwań dane na temat zamówień w USA. Zamówienia w przemyśle rosną o 2% przy oczekiwanych 1,1%, z kolei zamówienia na dobra trwałego użytku rosną o 2% przy oczekiwaniach na 1,9%. Te relatywnie niskie wartości wynikają z faktu, że dane te publikowane są w ujęciu miesięcznym. Spojrzenie z szerszej perspektywy wcale nie poprawia sytuacji. W obydwóch przypadkach jest to drugi najwyższy wynik w ciągu ostatniego roku. Mamy zatem do czynienia z dobrym rezultatem, ale pod żadnym pozorem nie możemy uważać, że cały rok był taki. Te dobre dane pracowały jednak na korzyść dolara. Wczoraj mieliśmy kolejny dzień, kiedy USD umacniał się względem euro.
Usługi lepsze od przemysłu
Koniunktura w przemyśle okazała się dalej słabnąć. Co ciekawe, usługi, które teoretycznie powinny być bardziej podatne na wahanie koniunkturalne, pokazują lepsze wyniki. Mowa o indeksie PMI dla usług. W przeciwieństwie do wspomnianego przemysłu wskaźnik dla usług dalej pokazuje przewagę pozytywnych odpowiedzi nad negatywnymi. Nie jest to przytłaczająca większość i widać spadki, ale wyniki są lepsze od oczekiwań. Z drugiej strony należy pamiętać, że usługi mocniej ucierpiały podczas pandemii, stąd odnoszą się do innej sytuacji niż przemysł.
Czy inflacja w Turcji spowalnia?
Jest to ciekawa hipoteza, biorąc pod uwagę, że ceny rosną tam o imponujące 79,6%. Tak – nie pomyliliśmy się z umiejscowieniem przecinka – jest to niemal 80%. Warto jednak pamiętać, że miesiąc temu było to zaledwie 1% mniej. Pokazuje to, że inflacja rośnie coraz wolniej. Jeżeli nałożymy na to potencjalny spadek cen ropy naftowej, o którym coraz więcej się mówi w kontekście potencjalnego spowolnienia gospodarczego, moglibyśmy zobaczyć nawet spadek w kolejnych miesiącach. Coraz bardziej palącym problemem jest jednak inflacja producencka. Pokazuje ona, że ceny producentów rosną szybciej niż konsumentów. W rezultacie mamy tykającą bombę, która może się przekładać na dalsze wzrosty cen. Lira w tle tych wydarzeń kontynuuje swoją słabą passę. Jest obecnie najsłabsza w historii względem głównych walut z wyjątkiem krótkiego epizodu z grudnia 2021 roku.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – Czechy – decyzja w sprawie stóp procentowych,
14:30 – USA – bilans handlu zagranicznego,
14:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych.
USD/NOK - potencjał wzrostuOpierając się na analizie technicznej moim zdaniem korona norweska będzie się osłabiać w stosunku do dolara.
1. Ceny trzymają się kanału wzrostowego i są ponad MA50.
2. MA 50 powyżej MA200.
3. Żadnych istotnych oporów. Następny opór psychologiczny z marca 2020 na poziomie 11.50000.
4. Wyższe maksima, wyższe minima.
Na wykresie można zauważyć również ujemną korelacje miedzy cena ropy a parą walutową USD/NOK.
Target: 11.50000
Koniunktura się psujeIndeksy koniunktury są coraz słabsze. Optymizm spada nie tylko w Europie, ale i na świecie. Niewykluczone, że jakby tych problemów było mało, możemy mieć zaraz kolejną edycję konfliktu USA-Chiny.
Indeksy PMI zaczynają straszyć
Poniedziałek minął pod dyktando odczytów indeksów PMI dla przemysłu. Są to badania ankietowe prowadzone wśród managerów odpowiedzialnych za zamówienia. Badają one, czy zdaniem ankietowanych sytuacja poprawi się, pozostanie bez zmian, czy się pogorszy. Jest to o tyle cenne badanie, że skoro taka osoba spodziewa się poprawy, to prawdopodobnie zamówi więcej materiałów. W rezultacie pytane są osoby, od których częściowo owa poprawa zależy. W Polsce wynik wyniósł 42,1 pkt. To nie tylko 1,5 pkt poniżej oczekiwań, ale przede wszystkim wynik znacznie gorszy od 50 pkt, będącego poziomem równowagi pomiędzy odpowiedziami pozytywnymi i negatywnymi. Zaraz po odczycie z Polski mieliśmy krótki ruch osłabiający złotego. Przerwały go późniejsze dane z Unii…
Unia podchodzi do tematu bardziej optymistycznie
Indeks PMI dla strefy euro tylko nieznacznie spadł poniżej 50 pkt. Wynik 49,8 pkt to realnie poziom równowagi. Co ciekawe, wszystkie największe gospodarki pokazały wyniki poniżej tego poziomu. Główne lokomotywy napędowe Unii, czyli Niemcy i Francja są jednak tylko nieznacznie poniżej tego pułapu. Większe zaskoczenie miało jednak miejsce w krajach południa kontynentu. Wyniki były tam wyraźnie słabsze od oczekiwań, podczas gdy łączny odczyt oczekiwania przekroczył. Potwierdza to teorię, że rosnące stopy procentowe najprawdopodobniej mocniej dotkną południe naszego kontynentu. Lepsze ogólne dane spowodowały jednak, że inwestorzy chętniej patrzyli na euro. W rezultacie osiągnęło ono jeden z najwyższych poziomów względem dolara od miesiąca. Pomogło to również złotemu, który zyskał na wartości.
Konflikt z Chinami?
Wydawało się, że po tym, co dla relacji chińsko-amerykańskich zrobił Donald Trump, teraz gorzej już nie będzie. Okazuje się jednak, że w najbliższych dniach ma dojść do wizyty przewodniczącej Izby Reprezentantów na Tajwanie. Jeżeli coś naprawdę drażni władze w Pekinie, to jest to uznanie międzynarodowe Tajwanu, jako pełnoprawnego państwa. Warto pamiętać, że Tajwan to potężna gospodarka. Na powierzchni niewiele mniejszej niż Holandia mieszka tam ponad 23 miliony ludzi. Nie zmienia to faktu, że Chiny (pomimo absolutnego braku kontroli nad tym terytorium) uważają to za część swojego państwa. Dlaczego ta wizyta w ogóle jest ważna? Wielu analityków uważa, że Pekin jest zdolny do daleko idących prowokacji militarnych związanych z tą wizytą. To z kolei może znowu zachwiać rynkami.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Złoty do dolara- Będzie nowe ATH? 😳Kurs zareagował na wyznaczoną niedźwiedzią dywergencję oczekiwaną korektą.
Jesteśmy aktualnie w znaczącym miejscu.
Po pierwsze znajdujemy się powyżej górnej ściany formacji „Rising Wedge”.
Pozytywną informacją jest, że z większą częstotliwością cena wychodzi dołem.
Jeżeli nastąpi retest i nie wrócimy do formacji to dalsze osłabienie złotówki jest bardzo prawdopodobne.
W poprzedniej analizie ten scenariusz opisałem tak:
„4.57 (zretesowanie górnej krawędzi trójkąta i dalsze wzrosty. Jeżeli tak się stanie to pozostaje się zacząć modlić o złotego)”
To również może świadczyć o dalszych wzrostach:
Na 4h tworzy się potencjalna formacja podwójnego dna, którą warto obserwować.
Przebicie poziomu 4.738 potwierdzi formację i wtedy zasięg wzrostu jest do 4.89 (nowe ATH).
Zasięgi wzmacniającej się złotówki pozostają bez zmian (link do poprzedniego pomysłu poniżej).
Jednak póki utrzymujemy się powyżej strefy 4.58-4.54 ciągle aktualny jest negatywny scenariusz dla Polski.
Pamiętaj!
Jest to tylko analiza techniczna. Znacznie większy wpływ mają decyzje organów władzy.
Chociaż patrząc na to przyszłość złotego nadal nie wygląda pozytywnie 😐
Życzę miłego dnia!
Czy ceny się ustabilizują?Informacja, że wzrost cen się stabilizuje to dobra wiadomość. Złą jest fakt, że dzieje się to na poziomie 15,5%, w momencie, kiedy obywatele dostali wakacje kredytowe, a zaraz dostaną bony 3000 zł teoretycznie na węgiel.
Inflacja nie wzrasta
W piątek poznaliśmy wstępny odczyt inflacji w Polsce. Wyniósł on 15,5%, był zatem taki sam jak finalny odczyt za lipiec. Dla przypomnienia wstępny odczyt za lipiec był o 0,1% wyższy, stąd narracja o spadku inflacji. Jest to narracja bardzo wygodna dla kręgów rządowych. Wstrzymałbym się jednak z takim optymizmem do danych finalnych, na które przyjdzie nam jeszcze kilka dni poczekać. Złoty zareagował na te dane umocnieniem. Co ciekawe, nie przełożyło się to równolegle na wzrost oczekiwań wzrostu stóp procentowych. Od 11 lipca 3-miesięczny WIBOR, będący zmorą kredytobiorców, utrzymuje się na niemal niezmienionym poziomie. Ruch umacniający złotego można jednak kojarzyć z napływem zagranicznego kapitału na rynek obligacyjny. W piątek wyraźnie spadła rentowność obligacji, co świadczy o dużej liczbie kupujących.
Lepsze dane z Europy
Dane z poszczególnych państw na temat wzrostu PKB w drugim kwartale nie zawsze napawały optymizmem. Dobrym przykładem jest tutaj niemiecki wynik, który okazał się o 0,3% słabszy od oczekiwań. Finalny odczyt dla strefy euro wyniósł jednak 4% i był lepszy aż o 0,6% od oczekiwań. Z jednej strony kwartał temu było to 5,4%, zatem mamy wyraźny spadek. Z drugiej strony tak wysokiego poziomu wzrostu kwartalnego jak 4% (za wyjątkiem odbicia po pandemii) nie oglądaliśmy od początku kryzysu z 2008 roku. Nie można zatem mówić, że to zły wynik. Euro po tych danych zyskało względem dolara nieznacznie.
Dane z USA
W piątek poznaliśmy pakiet danych zza oceanu. Wydatki Amerykanów rosną szybciej, niż oczekiwano. Szybciej rosną również dochody. Jest to dobra wiadomość dla rynków. Na dłuższą metę widać jednak niepokojący trend. Skoro wydatki rosną szybciej niż dochody, to nie zanosi się na spadek zadłużenia tego społeczeństwa. Do tego trzeba dodać dwa indeksy koniunktury. Indeks Chicago PMI wypadł słabiej od oczekiwań z kolei raport Uniwersytetu Michigan wypadł nieznacznie lepiej. Dane te finalnie zostały odebrane jako dobre dla dolara i widzieliśmy umacnianie się amerykańskiej waluty po publikacji. Do końca dnia jednak ruch ten został zanegowany i dolar wciąż pozostaje relatywnie stabilny względem euro.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
15:45 – USA – indeks PMI dla przemysłu,
16:00 – USA – raport ISM dla przemysłu.
Bank of America - okazja czy pułapka ?Bank of America to drugi co do wielkości bank w USA.
Od początku stycznia jego kurs zanurkował o 27%.
Kurs przebwał od początku roku w trendzie spadkowym aby obecnie wyhamować w okolicach 30 USD.
Czy to już jest okazja i dobry moment do zkaupów ?
Z punktu widzenia analizy technicznej warto się przyglądnąć sytuacji na wykresie.
Kurs otrzymał wsparcie od linii trendu i powrócił do średniej MA200.
Wskaźnik MACD znajduje się w ciekawym polożeniu.
Jeśli kurs ruszy na północ to napotka następujące opory:
- 34,46 USD - średnia MA15
- 34,69 USD - średnia MA 130
- 35,22 USD - poziom Fibo
Jeżeli chciałby zawrócić na południe to wsparcie mamy na poziomie 30 USD.
W najbliższych tygodniach warto będzie obserwować poziom obrotów związany z kolejnymi ruchami ceny akcji.
Podsumowując wycena wydaje się być atrakcyjna, ale pamiętać należy, że w przeszłości średnia MA200 była pokonywana i kurs znajdował się wyraźnie poniżej niej.
Widmo recesji w USA, niepewna sytuacja z inflacją są zagrożeniami, które mimo korzystnego położenia kusru mogą nie gwarantować udanych zakupów i tym samym stóp zwrotu.
Na koniec przypomnę jeszcze, że Bank of America iest spółką dywidendową o stopie dywidendy 2,63%.
Lagarde wszystko “zepsuła”Analiza techniczna z dnia 22.07.2022
Prezes EBC psuje efekt niespodziewanej podwyżki stóp o 50 punktów bazowych. Główna para walutowa świata zawraca z poziomu oporu i kieruje się znów w okolice parytetu. Frankowicze nie mają lekkiego życia, kurs CHF/PLN na wysokich poziomach. Zamieszanie polityczne na Wyspach wpływa na napięcie wokół brytyjskiej waluty.
Parytet nadal w grze
Sytuacja techniczna na wykresie EUR/USD jest dość klarowna. Kurs atakował bardzo ważne wsparcie, jakim był poziom 1,00, czyli tzw. parytet. Nieudany atak na ten poziom spowodował kontrę kupujących i utworzenie krótkoterminowego trendu wzrostowego. W efekcie kurs dotarł do poziomu oporu, jakim jest 1,0265 i tutaj pojawiły się problemy z kontynuacją tego ruchu. Dwukrotne podejście się nie udało i tym samym kurs zawrócił. Oczywiście to nie tylko technika zdecydowała o takim ruchu, a wydarzenia, które miały miejsce w tym tygodniu. Niespodziewanie EBC podwyższył stopy procentowe o 50 punktów bazowych, mimo sygnalizacji jeszcze w maju, że wykona ruch tylko o 25 punktów. W teorii jastrzębi wydźwięk powinien wspierać euro w tej parze, ale cały scenariusz zepsuła prezes banku centralnego strefy euro podczas konferencji prasowej po decyzji. Dzisiaj z kolei słabiutkie PMI z naszego kontynentu sygnalizują bliskie kłopoty gospodarcze, co może zwiastować brak kolejnych podwyżek stóp przez EBC, albo minimalny ich stopień w kolejnych miesiącach. Przypomina się scenariusz z 2011 roku, gdzie bank centralny zdecydował o dwóch podwyżkach stóp, by po krótkim czasie rozpocząć odwrotny proces z uwagi na pogarszającą się sytuację makro. W teorii więc i pod kątem analizy technicznej i fundamentalnej ponowny test parytetu jest prawdopodobnym scenariuszem w tym momencie.
Odrabianie strat
Na wykresie widzimy dość silny trend spadkowy, który spowodował zejście kursu aż o 10 groszy w tydzień. Złoty korzystał na chwilowej słabości dolara amerykańskiego i wraz z innymi walutami rynków wschodzących przeszedł do kontrofensywy. Tak naprawdę droga do poziomu 4,70, czyli wsparcia, była otwarta. Plany pokrzyżowało posiedzenie EBC, które przyniosło finalnie słabość euro i w efekcie załamanie trendu wzrostowego na “edku”. Spadki głównej pary walutowej świata mają negatywny wpływ na notowania walut rynków wschodzących. Widać to doskonale dzisiaj, gdzie kurs EUR/PLN próbuje wyłamać trend spadkowy i wybić się w górę. Jeśli to się uda, a z pomocą przyjdzie kontynuacja ruchu spadkowego na EUR/USD, to możemy znów dotrzeć do poziomu oporu, czyli 4,80. Warto też zauważyć, że PLN i jego atrakcyjność blado wypada na tle innych walut EM, jak CZK czy HUF. Winna polityka monetarna i bardzo możliwy brak kontynuacji podwyżek stóp procentowych, mimo inflacji przekraczającej 15%. Potwierdzeniem tego faktu są znaczne spadki rentowności rodzimych obligacji.
Delikatna ulga
Tylko na chwilę ulgę w spłacie rat kredytowych uzyskali frankowicze. Trend spadkowy na parze CHF/PLN, który trwał od połowy lipca niestety odchodzi powoli w niepamięć. Doszło do wybicia oporu, który stanowiła linia trendu spadkowego. W szybkim tempie kurs podbił o 5 groszy i znów znajduje się na poziomach bardzo wysokich w okolicach 4,86. Nie pomaga słabość euro, która powoduje spadki EUR/CHF i bezpośrednio przekłada się na słabą naszą walutę w relacji do tej szwajcarskiej. Jeśli wybicie oporu w kolejnych dniach zostanie potwierdzone i zamknięcie tygodnia nastąpi powyżej tego poziomu, to możemy być świadkami ruchu w górę nawet do ostatnich maksimów. Trzeba dodać, że dzieje się to w obliczu zawirowań politycznych we Włoszech, które mogą pogłębiać słabość wspólnej waluty. Do tego pozostaje pytanie: co zrobi SNB na kolejnym posiedzeniu? Czy znów zaskoczy rynki podwyżką stóp i umocni CHF? To czarny scenariusz dla frankowiczów, którzy na wsparcie rządu i wakacje kredytowe się nie załapali.
Funt bez Johnsona
Podobna sytuację techniczną jak na CHF/PLN zauważymy na na GBP/PLN. Kurs od ponad tygodnia poruszał się w ramach trendu spadkowego, ale ostatnie godziny i silniejszy dolar na szerokim rynku powoduje odpływ kapitału z rynków EM. Doszło więc do przebicia oporu w ramach górnego ograniczenia kanału spadkowego i ruch w górę o kilka groszy. Póki co nie jest to imponujący ruch, ale trzeba dodać, że technika nie ma wsparcia pod kątem fundamentów. Mowa o trudnej sytuacji politycznej, która zrodziła się wraz z dymisją premiera Johnsona i wcześniejszymi odejściami wielu ministrów. Dzisiaj na dokładkę mamy bardzo słabe dane o sprzedaży detalicznej z Wysp Brytyjskich. Funt pozostaje więc pod presją podażową na szerokim rynku, ale i tak notuje zyski w relacji do złotego. Technicznie patrząc dalszy ruch w górę powinien doprowadzić kurs do poziomu oporu w okolicach 5,6550.
EBC podnosi stopy od razu o 0,5%Komentarz walutowy z dnia 22.07.2022
Europejski Bank Centralny zrobił wariant wielokrotnie rozgrywany ostatnio w Polsce. Odważnej decyzji towarzyszyła konferencja prasowa, która zupełnie zmieniła wydźwięk decyzji. Pomimo dużej podwyżki rynki patrzą podejrzliwie na euro.
EBC podnosi stopy procentowe
Na wczorajszym posiedzeniu Europejskiego Banku Centralnego podjęto decyzję o podniesieniu stóp procentowych o 0,5%. Rynek oczekiwał wzrostu o 0,25%. To właśnie przez tę różnicę początkowa reakcja rynków była bardzo optymistyczna. Większa od oczekiwań podwyżka stóp procentowych spowodowała, że inwestorzy zaczęli nagle skupować europejską walutę. Zyskiwał również polski złoty i forint węgierski, jako waluty silnie powiązane z euro. Złoty zyskiwał nawet pomimo porannych słabszych danych na temat sprzedaży detalicznej. To był moment, kiedy rynki wierzyły, że EBC rozpoczyna swoją krucjatę antyinflacyjną.
Zimny prysznic na konferencji prasowej
Jak nietrudno wywnioskować z poprzedniego akapitu, nastroje szybko się zmieniły. Na konferencji prasowej okazało się, że wcale nie jest tak dobrze. Zaczęło się od tego, że owszem stopy procentowe rosną szybciej, ale by nie miało to zbyt silnego wpływu na gospodarki południa kontynentu, to będzie specjalny program skupu tamtejszych obligacji. W rezultacie mamy sytuację, gdzie jednocześnie zmniejszamy i zwiększamy ilość pieniądza na rynku. Do tego doszła informacja, że to nie jest początek cyklu, a EBC będzie podejmował decyzję na bieżąco na podstawie danych, zamiast sygnalizować swoją politykę z wyprzedzeniem. Co to znaczy w praktyce? Bankierzy widzą problemy z inflacją, ale boją się również recesji. Dzięki temu zabiegowi mają pełną elastyczność podnoszenia stóp i ewentualnego nietracenia twarzy, jak przez spowolnienie tego nie zrobią. Strasznie wygodne, ale komunikacja z rynkiem tak nie działa. Nie może zatem dziwić, że inwestorzy szybko odwrócili się od euro.
Więcej bezrobotnych za oceanem
W międzyczasie euro pomogły również dane z USA. Liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych wzrasta tam z tygodnia na tydzień. Przekroczyła już 250 tysięcy. Poziom ten powoli zaczyna budzić niepokój. Nie można absolutnie mówić o panice, ale też nie da się udawać, że są to dobre dane. To taki uczciwy neutralny poziom, mogący sugerować, że stopa bezrobocia jest blisko stabilizacji.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych danych.
Crocs Inc. - sezon na klapki4 sierpnia spółka poda swoje wyniki za II kwartał 2022 r.
Ostatnie cztery kwartały zawsze przebiegały pod znakiem pobicia oczekiwań rynku w zakresie EPS (Earnings Per Share - Zysk na akcję).
Aktualny wskaźnik C/Z to 5,62.
Szacuje się również, że przychód wypracowany w kwartale będzie najwyższy w historii i wyniesie około 950 mln usd.
Obecnie kurs spółki konsoliduje się w przedziale 47-65 usd.
Dzisiejsza sesja i wzrost o 7,91% do poziomu 62,61 usd ma dodatkową moc, bo towarzyszył jej wzrost obrotów.
Warto obserować kolejne sesje, ponieważ zbliżamy się do kluczowych oporów.
Jako pierwszy opór wskazałbym 65,09 usd.
Następnie mamy 73,46 usd na którym to poziomie znajduje się obecnie średnia MA130.
Wsparcie wciąż mamy na poziomie 47,16 usd.
Jeżeli dojdzie do pokonania MA130 to będzie istotny sygnał potwierdzający moc popytu.
Nie podejmę się szacować szans na taki scenariusz. Atutem nadchodzących wyników może być sezonowość.
I kwartał 2021 był najmocniejszym kwartałem w 2021 roku.
Po stronie zagrożeń mamy ograniczenie wydatków domowych (inflacja. koszty życia itp). Produkty CROCS INC. do tanich nie należą, ale na pewno mają swoich fanów.
Warto też pamiętać, że w tych wynikach powinniśmy już zobaczyć efekty przejęcia marki HEY DUDE.
Jakie one będą, to zobaczymy już wkrótce.
Wykres tygodniowy na którym widać sygnał kupna na MACD.
Ceny rosną zaledwie 15,5%Finalny odczyt inflacji okazał się symbolicznie łagodniejszy. Zadziwiające jest, że ceny rosnące ponad 15% rocznie mogą kogokolwiek uspokoić, a jednak dożyliśmy takich czasów.
Inflacja finalnie jednak niższa
Ostateczny odczyt inflacji wyniósł jednak 15,5%, to o symboliczne 0,1% mniej niż wstępne szacunki. Jest to w dalszym ciągu bardzo wysoki poziom, szczególnie biorąc pod uwagę ostatnie wypowiedzi prezesa NBP. Powiedział on, że jeżeli będzie jeszcze jedna podwyżka to o 0,25%. Przypomnijmy, że mówimy o wrześniowym posiedzeniu. Polityka monetarna nie jest w Polsce na tyle ważnym tematem, by sierpniowe posiedzenie robić posiedzeniem decyzyjnym. To, że ostatnie 10 posiedzeń podnosiło stopy procentowe, nie znaczy, iż nie należą się wakacje. Konsekwencją tego podejścia jest usztywnienie się WIBOR-u na obecnych poziomach. Po spadku o niecałe 0,15% po ostatniej decyzji mamy dzisiaj stabilizację w okolicach 7% dla WIBOR-u trzymiesięcznego. Jest to dobra wiadomość dla kredytobiorców. Dla osób, które czekają, aż przestaną się bać w sklepach, rada pod tytułem “zaraz przyjdzie kryzys to i ceny przestaną rosnąć” nie brzmi obiecująco.
Pakiet danych z USA
Piątkowy pakiet danych z USA podczas ich publikacji wydawał się korzystny dla dolara. Inwestorzy liczyli najwyraźniej na znacznie więcej, bo dolar odbił się od granicy jednego euro. Sprzedaż detaliczna wzrosła w ciągu miesiąca o 1%, czyli 0,2% mocniej niż oczekiwano. Indeksy zarówno NY Empire State, jak i raport Uniwersytetu Michigan przekroczyły oczekiwania. Słabiej wypadła tylko albo aż produkcja przemysłowa. Spadła ona o 0,2% w ujęciu miesięcznym, podczas gdy oczekiwano wzrostu o 0,1%. Jak widać, inwestorzy oczekiwali wyraźnego sygnału do ponownego ataku na poziomy, gdzie dolar był silniejszy od euro.
Co z ropą?
Jeszcze w czwartek żyliśmy w świecie, gdzie ropy naftowej (biorąc pod uwagę prognozy rynkowe) miało być za dużo. Tym tłumaczono spadki cen surowca poniżej 100 dolarów za baryłkę. W piątek dodatkowo pojawiła się informacja o wzroście liczby wież wiertniczych w USA. Obecny poziom 599 nie jest nawet blisko maksimów z poprzednich cyklów. Zwiększenie liczby punktów wydobywczych powinno działać negatywnie na cenę. Przy tych poziomach i tak wydobycie jest opłacalne. Z drugiej strony po odbiciu w czwartkowe popołudnie cena ropy w ciągu dwóch dni wzrosła już o imponujące 10 dolarów.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
GOLD - Czy złoto to dobra inwestycja?
W ostatnim pomyśle zakładałem szansę na dotarcie notowań na poziom 2.100$/oz tymczasem kurs odbił od poziomu 2.000$ w dniu 18.04 i ruszył mocno na południe docierając do poziomu 1.700USD
Wykres 1. Interwał dzienny
Patrząc na wykres można powoli liczyć na małe odbicie jednak do przetestowania może być w najbliższych dniach poziom 1.680USD gdzie mamy dołki z marca/kwietnia i sierpnia 2021 roku oraz z okresy covidowego dołka kwiecień 2020 roku
Wykres 2. Interwał dzienny
Ten poziom jest bardzo ważny dla złota i warto ustawić tutaj alert ponieważ może być to okazja dla inwestorów.
Gdyby jednak kurs przebił to wsparcie od góry to wówczas można się spodziewać ruchu nawet w okolice 1.500 USD gdzie ostatnio byliśmy w marcu 2020 oraz listopadzie 2019 roku.
Patrząc na notowania w USD to złoto wydaje się złą decyzją inwestycyjną dlatego warto spojrzeć na notowania w naszej rodzimej walucie czyli PLN.
Platforma TradingView daje możliwość przewalutowania wykresu w trybie online po aktualnym kursie PLN względem dolara amerykańskiego.
Tym samym okazuje się, że inwestowanie w złoto nie jest już tak złym pomysłem jak by się mogło wydawać.
W ujęciu dolarowym kurs złota jest w konsolidacji w zakresie 2.060-1.680USD.
Tymczasem w ujęciu złotówkowym kurs tego szlachetnego kruszcu jest w silnym trendzie wzrostowym tuż przed oporem na 8.500zł gdzie znajduje się środek kanału wzrostowego.
Oczywiście takie notowanie to głównie zasługa słabego złotego, pokazuje to jednak, jak w przypadku polskiej waluty inwestycja w fizyczne złoto może być ważnym elementem naszych inwestycji.
Wykres 3. Interwał dzienny | notowania złota USD vs. PLN
Na wykresie nr 3 widać też pewną ciekawostkę związaną ze średnimi EMA 10/ EMA60.
W przypadku notowań w USD mamy silny trend spadkowy, jednak w przypadku notowań w PLN mamy potwierdzenie dalszych wzrostów poprzez utrzymywanie się EMA10 (zielona linia) ponad EMA60 co oznacza kontynuację popytu.
Wykres 4. Interwał dzienny | EMA 10/60 | notowanie w PLN
Tak więc w notowaniach USD w najbliższym czasie możemy spodziewać się testu 1.680 USD i dopiero szukania kierunku na północ być może z kierunkiem na 1.800USD/oz
W przypadku notowań w PLN kurs może natomiast testować poziom 8.100zł z celem na 8.700-8.800zł w zależności od aktualnej ceny dolara względem PLN.
Dla samego pomysłu daję pozycję LONG z zaznaczeniem, że najpierw notowania będą testować 1,680USD i dopiero będzie szansa na ruch na północ.
Negacją tego pomysłu będzie zejście poniżej 1.680USD/oz z celem nawet na 1.500USD
Parytet na EUR/USD, rekord na USD/PLNAnaliza techniczna z dnia 15.07.2022
Niewątpliwie był to niezwykle emocjonujący tydzień. Na rynku walutowym doszło do wydarzeń w dużym stopniu przełomowych i to zarówno w kontekście globalnym, jak i lokalnym. Tendencja wciąż jest niezachwiana, a rynek bez dwóch zdań prodolarowy. Jednak skoro doszło już do ustanowienia wieloletnich lub nawet historycznych poziomów, to powoli może rodzić się pokusa do odwrotu.
EUR/USD
Nie może być inaczej i nasze rozważania należy zacząć od głównej pary walutowej świata. Jeszcze w końcu czerwca kurs EUR/USD poruszał się w trendzie bocznym, ograniczonym ok. 1-centowym korytarzem. Przełom miesięcy i kwartałów przyniósł wybicie jego dolnego ograniczenia i zejście o stopień niżej, ale ponownie na tydzień wykreowana została konsolidacja o podobnym zakresie do poprzedniej. Kluczowy okazał się 5 lipca, kiedy w ciągu jednej sesji doszło do pokonania wsparcia na poziomach z końca 2016 roku, a dzień kończył się prawie 2 centy poniżej otwarcia. Był to sygnał dla otwarcia stromej ścieżki zejścia w kierunku parytetu. Ten bronił się przez kilka dni, ale rynek zbyt długo przygotowywał się do tego ataku, aby wreszcie nie został wyprowadzony skuteczny cios. Wczoraj wreszcie doszło do historycznej sytuacji i pierwszy raz od dwóch dekad USD był silniejszy od EUR. Nie trwało to może przez długi czas, ale na niższych interwałach eurodolar znalazł się nawet pół centa poniżej parytetu. Jak na razie tyle inwestorom wystarczyło i obserwujemy krótkoterminową korektę, która wyprowadza kurs EUR/USD do 1,006 $. Fundamenty wciąż pozostają po stronie Amerykanów, a rynek jest skrajnie prodoloarowy. Na ten moment chyba jedynie w tej skrajności, która wyznacza wieloletnie rekordy, można dostrzec nadzieję na odwrót. Technika na interwale H1 każe nam teraz szukać wsparcia przy lokalnym dołku w okolicy 0,997 $, a po jego wybiciu wzrok niechybnie skieruje się w stronę historycznych minimów w pobliżu 0,84 $. Wiele wskazuje na to, że nawet mocniejsze kontry mogą nie zmienić trendu i dopiero wyjście powyżej 1,035 $ będzie wyraźnym sygnałem dla rynkowej zmiany. A do tego droga daleka.
USD/PLN
O słabości złotego można już pisać całe tomy. Momentami aż trudno uwierzyć w tak gwałtowny upadek rodzimej waluty i całe szczęście, że wykresy są „pojemne”. Zaczniemy od pary, która w ostatnich dniach wyznaczyła historyczny rekord. Jednak po kolei. Jeszcze trochę ponad 3 tygodnie temu kurs dolara znajdował się poniżej 4,40 zł. Bez większych problemów wybił ten poziom, ale przez jakiś czas pozostawał w kilkugroszowej konsolidacji. Kiedy „zielony” przystąpił do ataku na szerokim rynku, to z rodzimej waluty nie było czego zbierać. W przeciągu zaledwie dwóch sesji kurs wystrzelił o 20 groszy, wychodząc powyżej 4,70 zł. Bieg na północ na moment zwolnił, ale było to tylko zbieranie sił przed kolejnym atakiem. W końcu USD/PLN wyszedł powyżej 4,80 zł i ta informacja rozlała się po wszystkich mediach. Ostatecznie historyczne szczyty zostały wyznaczone w pobliżu 4,84 zł. Rynek chyba już się nasycił tak słabym złotym i niewykluczone, że nadszedł moment do skorzystania z okazji i zakupu tak niedowartościowanej waluty. Obecnie na wykresie widać coraz głębszą korektę. Już w piątek po południu kurs dolara jest 7 groszy poniżej szczytu. Warto jednak pamiętać, że USD wciąż pozostaje najsilniejszą walutą, a PLN jedną z najsłabszych na rynku. Równocześnie trzeba zaznaczyć, że rodzima waluta nie reagowała panicznie na wczorajsze wybicie parytetu na EUR/USD, a nawet lekko się umacniała. Zbyt wcześnie na kategoryczne wnioski, ale jest to kolejne światełko w tunelu. W oczywisty sposób historyczne maksimum będzie teraz wyznaczało najważniejszy punkt oporu. Na tak chaotycznym i gwałtownym rynku wsparcia mogą być tylko chwilowym przystankiem, z czego pierwsze zarysowuje się w okolicach 4,74 zł, a następne w przedziale 4,68-4,70 zł.
EUR/PLN
Chociaż euro dostaje niezwykle mocne ciosy na szerokim rynku, to jego problemy są nieporównywalne do tych, z którymi musi mierzyć się polski złoty. Wspólna waluta ciągnęła złotego na dno, ale na wykresie EUR/PLN oznaczało to wystrzał na północ. W przypadku tej pary konsolidacje były o wiele mniej stabilne, a kurs euro poruszał się niezwykle chaotycznie. Jednak od przełomu czerwca i lipca kierunek był jasny, a kurs w dwa tygodnie poszybował o prawie 20 groszy. Podobnie jak w przypadku dolara szczyt został wyznaczony przy 4,84 zł, ale w przeciwieństwie do USD jest to tylko lokalne maksimum (wyżej byliśmy w momencie rozpoczęcia agresji Rosji na Ukrainę). Mimo wszystko ten ostatni poziom należy teraz uznać za istotny opór. Opór, od którego właśnie się oddalamy, a korekta wymazała już 5 groszy z wcześniejszego osłabienia złotego. Właśnie rejon 4,79 zł ma walory do zarysowania wsparcia, ale po jego pokonaniu zostanie otwarta ścieżka zejścia o kolejne 3 grosze. Trzeba przyznać, że jeden z najgorszych tygodni w swojej historii PLN próbuje zamknąć wyraźnym odreagowaniem. Jednak tak naprawdę dopiero zejście do czerwcowych poziomów będzie szansą na złapanie naprawdę głębokiego oddechu.
CHF/PLN
Helwecka waluta w kryzysowych czasach pozostaje jednym z najsilniejszych graczy. W trwalszy sposób wyszła poniżej parytetu na parze z EUR, a USD w jej przypadku nawet nie zbliżył się do wyrównania wartości. Dlatego też nie może dziwić, że para CHF/PLN dotarła najwyżej z opisywanych w tym zestawieniu. W ciągu trzech tygodni kurs franka wzbił się o prawie 40 groszy, czyli w przybliżeniu zmiana wyniosła 9%. Na rynku walutowym tak gwałtowne zmiany są czymś rzadko spotykanym i to kolejny dowód na niesamowitą słabość złotego, ale też na coraz bardziej chaotyczny obraz forexa. Po dotarciu do lokalnych szczytów przy 4,93 zł, które teraz będą wyznaczać istotny opór, kurs skierował się na południe. Tak samo, jak w przypadku poprzednich par korekta jest coraz mocniejsza i trwalsza i zbliżamy się do wsparcia w okolicy 4,85 zł. Po jego pokonaniu otworzy się możliwość zejścia w pobliże 4,79 zł. Jeśli obserwowana kontra zostanie utrzymana także w przyszłym tygodniu, to powoli rzeczywiście będzie można nieśmiało rozważać dyskusję o zmianie tendencji.
Dolar droższy od euroPrzez relatywnie krótki czas, ale jednak wczoraj byliśmy świadkami zejścia kursu euro poniżej jednego dolara. W tle korekta na złotym wywołana po części atrakcyjnym oprocentowaniem obligacji.
Więcej bezrobotnych za oceanem
Liczba nowo zarejestrowanych bezrobotnych osiągnęła w ciągu tygodnia 244 tysiące. Jest to poziom około 3% powyżej oczekiwań. Z jednej strony wiadomość, że ostatnio tak dużo wniosków było zgłoszonych w listopadzie, może budzić niepokój. Z drugiej strony nie jest to absolutnie alarmujący poziom. Po pierwsze są to dane tygodniowe, co powoduje większe wahania. Po drugie w sytuacji dobrej dyspozycji rynku pracy przed pandemią takie rezultaty się zdarzały. O tym, jak bardzo spokojnie rynki podchodzą do tego odczytu, najlepiej świadczy reakcja rynków walutowych. Wczoraj dolar na kilka godzin był droższy od euro. Dzisiaj jednak znów jest powyżej parytetu.
Polskie obligacje znów dają zarobić
Wczoraj rentowność polskich 10-letnich obligacji sięgnęła 7%. Nie są to poziomy paniki z połowy czerwca, ale wyraźnie było widać wzrost rentowności. Osiągnięcie tego pułapu spowodowało jednak bardzo szybką korektę. Widać to szczególnie na przykładzie reakcji rynku walutowego. Nagłe umocnienie złotego wynikało po części z kapitału płynącego na rynek obligacji. Dla inwestorów wyglądało to bowiem na dobrą inwestycję. 7% to bardzo dobra stopa zwrotu szczególnie w obliczu wygaszania cyklu podwyżek stóp, a przy okazji kupowanie przy dzisiejszych notowaniach walut złotego wygląda na okazjonalny moment.
Chile podnosi stopy
Chilijski bank centralny podniósł stopy procentowe do 9,75%. Był to ruch o symboliczne 0,25% powyżej oczekiwań. Warto jednak zwrócić uwagę, że kraj ten ma obecnie inflację na poziomie 12,5%. To, co jednak ważniejsze, inflacja bazowa wynosi tam 9%, zatem tyle, ile stopy procentowe przed podwyżką. Ta sytuacja powinna dusić wzrost cen. Powinna również umacniać chilijskie peso, skoro jest tak wysoko oprocentowane. To jednak się nie dzieje. W tym miejscu trzeba przypomnieć, że Chile eksportuje wiele surowców przemysłowych. W rezultacie informacje o nadchodzącym spowolnieniu gospodarczym mocno szkodzą lokalnej walucie. W tle mamy jeszcze zbrojne tłumienie protestów ludności rdzennej, co nigdy nie pomaga poprawić wizerunku.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sprzedaż detaliczna,
14:30 – USA – indeks NY Empire State,
15:15 – USA – produkcja przemysłowa.
Euro wciąż droższe niż dolarPomimo rosnącej inflacji w USA i towarzyszącym spekulacjom o dalszych podwyżkach stóp procentowych dolar wciąż nie przeskoczył pod kątem wartości euro. W tle ropa naftowa spadła poniżej 100 dolarów.
Inflacja w USA przyspiesza
Analitycy spodziewali się przyspieszenia wzrostu cen. Wynik okazał się jednak wyższy od tych oczekiwań. Na uwagę zasługuje niższy od oczekiwań, ale jednak spadek inflacji bazowej. Jest to sugestia, że sytuacja nie jest zupełnie poza kontrolą. Rynki czekały na te dane w nadziei, że dadzą one impuls do przebicia poziomu 1,0000 wymiany euro za dolara. Kurs jednak dotknął tylko tego pułapu i się odbił. Zawarto oczywiście transakcje poniżej tego pułapu, ale dzisiaj znów jesteśmy ułamki centa powyżej tej granicy. Rynki wciąż czekają na wyraźną wskazówkę co dalej. Potencjalnym sygnałem mogą być przynajmniej dzisiejsze dane z rynku pracy.
Ropa poniżej 100 dolarów za baryłkę
Nic tak nie przeszkadza notowaniom ropy naftowej jak nadchodzące informacje z rynku o możliwym kryzysie lub chociaż spowolnieniu gospodarczym. Ich wynikiem jest bowiem korekta spodziewanego zapotrzebowania na surowiec. W momencie, kiedy obniżane jest zapotrzebowanie, a produkcja (przynajmniej na moment kalkulacji) pozostaje stała, prawa ekonomii okazują się bezlitosne. Zgodnie bowiem z prawem popytu i podaży nowa cena równowagi powinna być niższa. Tak właśnie dzieje się w tej chwili. Cena tuż poniżej 100 dolarów to nadal nie jest oczywiście mało. Jest to jednak znacznie mniej niż średnia z ostatniego kwartału. Musimy bowiem pamiętać, że w cenach jest nadal odcięcie Rosji od rynku. Nie można też zapomnieć, że silny dolar zwyczajowo również jest negatywnym bodźcem dla dolarowej ceny ropy.
Kanada walczy z inflacją
Inflacja w Kanadzie, podobnie zresztą jak w wielu innych państwach, idzie gwałtownie w górę. Ostatni odczyt wyniósł 7,7%, poziom ostatni raz widziany w latach 80. Nie może zatem dziwić, że członkowie tamtejszego banku centralnego nie chcą mieć w CV dopuszczenia na długo do takiej sytuacji. W rezultacie podwyżka stóp procentowych o 1% z 1,5% na 2,5% nie była aż tak dużym zaskoczeniem. Rynki oczekiwały 0,75%, widząc potencjał na dużą zmianę. Po tych danych dolar kanadyjski umacniał się przez chwilę. Waluta Kanady jednak w ostatnim czasie podobnie jak większość walut na świecie znajduje się wyraźnie w odwrocie względem dolara amerykańskiego.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych.
Czy dolar będzie droższy niż euro?Analitycy pasjonują się obecnie sytuacją na parze EURUSD, gdzie dolar próbuje wybić się na wyższe poziomy niż euro. Biorąc pod uwagę sezon wakacyjny, wielu z nas wolałoby, żeby ta pasjonująca walka nie odbywała się przy poziomach powyżej 4,84 zł za euro jak obecnie.
Rynek czeka na inflację z USA
Dzisiejszy dzień upłynie najprawdopodobniej pod dyktando oczekiwania na odczyt inflacji w USA. Oczekiwania nie są wygórowane, zatem ciężko nastawiać się na jakiś konkretny scenariusz. Wielu inwestorów czeka jednak, aż któryś z dużych graczy da wyraźny sygnał do kupna lub sprzedaży. Dlatego tak ważna będzie godzina 14:30 naszego czasu, bo to wtedy prawdopodobnie pojawi się jakiś większy ruch. Nie można go oczywiście wykluczyć wcześniej, ale skoro nie spowodowały go opublikowane wczoraj dane z Niemiec, to jest to mniej prawdopodobne. W tle tych wydarzeń chodzi oczywiście o oczekiwania wzrostu stóp procentowych. Jeżeli wzrost inflacji w USA uzasadni oczekiwania wzrostu stóp, najprawdopodobniej dojdzie do umocnienia dolara względem euro.
Optymizm w Niemczech dalej spada
Jeżeli można w ogóle mówić o optymizmie wśród przedsiębiorców w Niemczech, to z pewnością spada. Wskaźnik indeksu ZEW mierzącego nastroje wśród analityków i inwestorów jest już teraz niżej niż na początku pandemii. Owszem jest jeszcze odrobinę wyżej niż w trakcie kryzysu w 2008 i nawrotu w 2012, ale to żadne pocieszenie. Pokazuje to jasno, że Niemcy mocniej od pandemii boją się recesji. Nie możemy zresztą tej pandemii zupełnie z kalkulacji wykluczyć, skoro obecna fala zachorowań na koronawirusa w tym kraju ma ponad 120 tysięcy zachorowań dziennie. To więcej zachorowań na milion mieszkańców niż w najgorszym momencie pandemii znalazły polskie statystyki. Pomimo słabszych danych nie doszło wczoraj do przebicia parytetu wymiany 1:1 euro za dolara. Niemniej byliśmy bardzo blisko tego pułapu.
Handel międzynarodowy w Chinach
To, że Chiny eksportują więcej, niż importują, to nikogo nie powinno zaskakiwać. Zadziwiać może jednak różnica w obydwóch tych parametrach. W opublikowanych w nocy danych import w ciągu roku wzrósł bowiem o zaledwie 1% i to przy niewygórowanych oczekiwaniach 3,9%. Eksport z kolei rósł o 17,9% przy oczekiwanych 12%. Nie możemy zatem być zaskoczeni, że bilans zamknął się dużo większym plusem, niż pierwotnie zakładano.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – inflacja konsumencka,
16:00 – Kanada – decyzja w sprawie stóp procentowych.
Sky is the limitZłoty nie radzi sobie wobec dolara i to zdanie powoli zakrawa na banalny truizm. I choć medialnie głośno się o tym zrobiło na przestrzeni ostatniego miesiąca, to spojrzenie na sprawę z większej perspektywy pokazuje, że problem jest znacznie poważniejszy. Na początku lipca zeszłego roku za zielonego płaciliśmy 3,666 zł i od tego momentu rozpoczął się wręcz tragiczny rajd na tej parze walutowej. Co prawda, pod koniec roku udało się wygenerować większą korektę, ale to było absolutnie wszystko, na co stać naszego złotego. Totalna bezwarunkowa kapitulacja. Złoty stał się pariasem na rynku walutowym, tracąc w 12 miesięcy blisko 30% swojej wartości. Wynik godny tureckiej liry, czy białoruskiego rubla. W tym czasie nie tylko pożegnaliśmy się z mianem lidera naszego koszyka, ale w błyskawicznym tempie osunęliśmy się na koniec stawki, nawet biorąc pod uwagę tylko nasz region. Niestety deprecjacja naszej waluty tylko przybiera na sile i tak jak jeszcze na początku czerwca dolar kosztował 4,24 zł, tak już na przełomie wakacyjnych miesięcy testował opór przy 4,50 zł. Gdy ten w końcu został pokonany, błyskawiczne kurs został wywindowany do 4,78 zł. W niecały miesiąc przeszliśmy drogę 50 groszy… Oczywiście dolar obecnie jest najdroższy wobec złotego w historii i nasza waluta raczej nie ma argumentów, by tę sytuację zmienić.