Rozpocznij

USD (Dolar Amerykański)

EURUSD - podaż coraz bardziej słabnieAnalizując ostatnie 3 impulsy spadowe na EURUSD, można dostrzec, iż każda kolejna korekta jest coraz głębsza. Pierwsza korekta zakończyła się na poziomie 38,2%, druga 50%, a obecna - trzecia na 61,8%, a zarazem potencjalnie ta nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Wniosek, jaki można wyciągnąć to słabnąca siła podaży ale z pewnością jeszcze nie jej złamanie! Przynajmniej na chwilę obecną. W idealnym scenariuszu powinniśmy uszanować poziom ostatniej korekty 61,8% fibo, zejść jeszcze raz pod ostatnie dołki i dopiero wtedy rozpocząć rajd w górę. Zachęcam do śledzenia analiz, gdzie na bieżąco będę informował o sytuacji.
od Insight_Trading
USDPLN - złotówka z szansami na umocnienie.W poprzedniej analizie zaznaczyłem strefę wsparcia w okolicach 4,82. Cena zareagowała na nią i złotówka nadal kontynuuje umocnienie. Technicznie, kolejne poziomy oporu to okolice:  4,62, a potem 4,5. Jednakże nasza waluta, jej siła lub słabość jest tylko pochodną wydarzeń na świecie. A sytuacja obecnie jest bardzo skomplikowana - należy pamiętać, że pozycja short na parze EURUSD jest najbardziej “zatłoczoną” pozycją. Tłumacząc to na j. polski, oznacza to, że wszyscy grają na umocnienie dolara! Było to również bardzo widać na wykresie USDPLN. Czy wiatr zmian zaczął już wiać w przeciwnym kierunku? Może, ale obecnie to bardziej  zefirek, niż wichura. Jednakże ta już czai się za rogiem… Zachęcam do śledzenia analiz, gdzie na bieżąco będę informował o sytuacji.
Short
od Insight_Trading
Fed dodaje siły dolarowiGłównym wydarzeniem tego tygodnia była decyzja FED w sprawie podniesienia stóp procentowych za oceanem. Jeszcze ważniejsza okazała się wypowiedź Jerome Powella na konferencji prasowej po posiedzeniu FOMC. To jego słowa dodały “zielonemu” wiatru w skrzydła, umacniając go na szerokim rynku. Znacznie słabiej radzi sobie funt szterling, co jest związane z wczorajszą decyzją Banku Anglii. Sytuacja techniczna na wykresie EUR/PLN od około miesiąca jest dość stabilna. Na początku października wyznaczyliśmy podwójny szczyt w okolicach poziomu 4,88 PLN. Następnie kurs zaczął poruszać się w trendzie spadkowym. Patrząc na wykres, w oczy rzuca się fakt, że znacznie chętniej odbijamy się od dolnej granicy utworzonego kanału, niż próbujemy wyjść z niego górą. Co ciekawe, nawet podniesienie stóp procentowych przez Europejski Bank Centralny o 75 pb, które miało miejsce 27 października, nie dało wspólnej walucie silnego umocnienia względem złotego. W piątkowe popołudnie kurs euro oscyluje poniżej 4,69 PLN. Bardziej stanowczych ruchów na parze EUR/PLN możemy spodziewać się już w środę, kiedy to Rada Polityki Pieniężnej ogłosi decyzję w sprawie kosztu pieniądza w naszym kraju. Nieco inaczej wygląda wykres USD/PLN. Tutaj od połowy października złoty (tak samo jak w stosunku do euro) umacniał się względem “zielonego”. Trend spadkowy wyhamował jednak pod koniec poprzedniego miesiąca. Wtedy też kurs zaczął poruszać się dość obszernym trendem bocznym pomiędzy wartościami 4,706 PLN a 4,794 PLN. Do próby wyłamania z trwającej przez około tydzień konsolidacji doszło po środowym przemówieniu Jerome Powella, które odbyło się o godzinie 19:30, czyli krótko po ogłoszeniu decyzji w sprawie podniesienia stóp procentowych w USA o 75 pb. Wypowiedź przewodniczącego FED umocniła “zielonego”, który jeszcze wczoraj starał się utrzymać zyski. Dziś jednak nastąpił powrót kursu USD/PLN do strefy konsolidacji. Stało się to, po ogłoszeniu danych z amerykańskiego rynku pracy, gdzie wzrosła względem oczekiwań liczba zatrudnienia w sektorze prywatnym oraz pozarolniczym, przy jednoczesnym wzroście bezrobocia w stosunku do prognoz oraz odczytu sprzed miesiąca. W piątek o godzinie 14:30 za jednego amerykańskiego dolara zapłacimy 4,745 PLN. Brytyjska waluta od połowy października sukcesywnie traci na wartości w stosunku do polskiego złotego. Powodów jest kilka, jednak samym epicentrum problemów wydaje się brak stabilności rządu. Jednym z przykładów jest złożenie rezygnacji przez premier Liz Truss już po 44 dniach od objęcia stanowiska. Po spadkach kursu w połowie poprzedniego miesiąca GBP/PLN zaczął poruszać się w trendzie bocznym. Od 22 października, przez prawie dwa tygodnie wartość kursu oscylowała pomiędzy 5,44 PLN a 5,51 PLN. Trend horyzontalny został przełamany wczoraj, kiedy to Bank Anglii podniósł stopy procentowe o 75 pb. Była to najwyższa podwyżka na Wyspach od 33 lat, jednak zgodna z oczekiwaniami rynku. Jej skutkiem stało się osłabienie brytyjskiej waluty na rynku. Dodatkowym argumentem przeciwko funtowi stała się informacja brytyjskich decydentów, mówiąca o perspektywie obniżenia docelowej stopy procentowej kończącej aktualny cykl zacieśniania monetarnego. W piątek o godzinie 14:30 za jednego funta szterlinga zapłacimy poniżej 5,36 PLN. Wykres EUR/USD cały czas znajduje się poniżej parytetu. Co prawda, psychologiczna granica została dotknięta 27 października, jednak decyzja Europejskiego Banku Centralnego z tamtego właśnie dnia nie zdołała umocnić euro i wyprowadzić kursu powyżej 1 USD. W tym tygodniu główna para walutowa świata przez większość czasu poruszała się w kanale spadkowym. Trwało to do dziś, do godziny 13:30, kiedy to otrzymaliśmy wcześniej wspomniane dane z amerykańskiego rynku pracy. Kurs dolara osłabił się względem wspólnej waluty. Przebiliśmy nawet górną granicę wcześniej wspomnianego kanału spadkowego. W trakcie pisania analizy, kurs EUR/USD wynosi 0,985 USD. Mając na uwadze słowa wypowiedziane na konferencjach po decyzjach EBC i FED to amerykańscy decydenci są bardziej jastrzębio nastawieni do dalszego prowadzenia polityki monetarnej od europejskiego gremium.
od Internetowykantor
Brytyjczycy zapowiadają kryzysBank Anglii podnosi stopy procentowe o 0,75%. Z drugiej strony mamy zapowiedź nadchodzącego spowolnienia gospodarczego, co osłabia funta. Czesi nie zmieniają stóp procentowych. W tle spada cena gazu. Wielka Brytania podnosi stopy Brytyjczycy zrobili dużo zamieszania zapowiedziami oryginalnych działań w polityce monetarnej. Wczorajsza decyzja Banku Anglii była jednak względem stóp procentowych mocno standardowa. Wydawać by się mogło, że wzrost o 0,75% będzie elementem umacniającym funta. Sam wzrost owszem, ale w wystąpieniu publicznym prezes Banku Anglii straszył długotrwałą recesją. Wskazywano ponadto, że pozostawienie stóp procentowych niżej i niewalczenie z inflacją tylko pogorszy sytuację. Inwestorzy postanowili uciekać z funta. Na wczorajszej przecenie funt tracił niemal 1,5% względem euro. Większe straty kurs funta miał względem dolara. Powodem był fakt, że kurs euro spadał względem amerykańskiej waluty. W Czechach bez zmian Wczoraj zgodnie z oczekiwaniami nasi południowi sąsiedzi utrzymali na niezmienionym poziomie stopy procentowe. Poziom 7% w przypadku stopy procentowej jest najwyższy w tym millennium. Brzmiałoby to lepiej, gdyby inflacja również nie miała takiego osiągnięcia. Problem w tym, że w szczycie inflacji z lat 1997-1998 inflacja była znacznie niższa niż obecnie, a stopy procentowe były dwukrotnie wyższe. Pokazuje to, że obecna strategia walki z rosnącymi cenami jest zupełnie inna niż wtedy. Z drugiej strony inwestorzy wczoraj kupowali koronę czeską mimo braku podwyżki stóp. Dołek cen gazu W tym tygodniu mieliśmy jeszcze jedno ważne wydarzenie. Ceny gazu pierwszy raz od maja spadły poniżej poziomu 125 euro za megawatogodzinę. Biorąc pod uwagę, że szczyt był w okolicach 340 euro, jest to istotna różnica. Jest to szczególnie ważne, biorąc pod uwagę problemy z inflacją. Wzrost cen w ciągu roku nie jest już aż tak szalony, zatem i presja na wzrost cen jest niższa. Dla konsumentów jest to z kolei szansa, że jeśli tendencja się utrzyma, wzrost kosztów ogrzewania nie będzie tak wysoki, jak jeszcze niedawno sądzono. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na indeksy koniunktury ze strefy euro, oraz: 13:30 – USA – sytuacja na rynku pracy.
od Internetowykantor
FED znów 0,75% w góręPosiedzenia FED może i są bardzo ważne dla rynków. Przez styl komunikacji Rezerwy Federalnej z rynkiem są jednak relatywnie bardzo nudne. Z drugiej strony świadczy to o różnicy profesjonalizmu względem niektórych konkurentów. FED nie zaskoczył Zgodnie z oczekiwaniami główna stopa procentowa wzrosła wczoraj z przedziału 3,00-3,25% na 3,75-4,00%. Amerykanie mają zwyczaj podawania przedziału, gdyż jest to wartość docelowa, którą bank centralny wyznacza dla banków na rynku. Pomimo tego, że dokładnie wiedzieliśmy, co się wydarzy na rynkach, panowało spore zamieszanie. Widać było spekulantów odwracających pozycję. Po samej decyzji kurs EURUSD najpierw wyskoczył około centa w górę, ale niemal od razu wrócił na poprzednie poziomy. Na korzyść dolara przemawiał również raport ADP pokazujący korzystniejsze od oczekiwań zmiany na rynku pracy. Konferencja po decyzji Konferencje prasowe FED nie mają tych emocji, co wystąpienia prezesa NBP. Jest więcej tzw. mięsa, ale forma nie jest tak przystępna jak w Polsce. W wypowiedziach Jerome Powella wyraźnie widać balansowanie pomiędzy walką z inflacją a wpędzeniem gospodarki w recesję. Na razie jego zdaniem jest jeszcze przestrzeń na podwyżki, ale możliwości są coraz węższe. Powtórzył również, że jego zdaniem większym problemem dla gospodarki będzie długotrwała inflacja niż recesja. Wypowiedzi te zostały odebrane jako zapowiedź utrzymania obecnej polityki podwyżek stóp procentowych. Jest to również dodatkowy powód, dla którego umacnia się dolar względem euro. Silniejszy dolar szkodzi złotemu Od wczorajszego wieczora mocno podrożał dolar względem złotego, ale nikogo nie powinno to dziwić. Wysoka podwyżka stóp procentowych i konferencja prasowa utrzymująca obecną politykę to silne sygnały umacniające dolara. Złotemu dodatkowo przeszkadzała ucieczka kapitału na drugą stronę oceanu. W rezultacie na parze dolar do złotego widzimy kumulację obydwóch tych ruchów w postaci 7-groszowego wzrostu ceny dolara. Samo euro podrożało względem złotego relatywnie niewiele – trochę powyżej jednego grosza. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na indeksy koniunktury ze strefy euro, oraz: 13:30 – USA – bilans handlu zagranicznego, 13:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych, 14:30 – Czechy – decyzja w sprawie stóp procentowych.
od Internetowykantor
Czekamy na FEDDzień wolny spowodował, że od razu wskakujemy w czas oczekiwań na decyzję FED. Rynki są zgodne, że wzrost powinien wynieść 0,75%. Co ciekawe, w dzień wolny od pracy złoty po raz kolejny umocnił się względem głównych walut. Inflacja nie taka straszna 31 października, tuż przed dniem wolnym poznaliśmy jeden z najstraszniejszych żartów Halloween. Mowa oczywiście o wskaźniku inflacji. Z jednej strony był on lepszy od oczekiwań, ale tylko symbolicznie. Z drugiej strony wzrost cen rozpędził się do 17,9%. Co gorsza, tego samego dnia pojawił się wywiad z wiceprezes NBP. Zapowiedziano w nim, że szczyt inflacji nie przypadnie na te wakacje (co już w sumie wiemy), ale na pierwsze miesiące 2023 roku. To już drugi rok z rzędu, w którym w pierwszych miesiącach przypadnie szczyt inflacji. Oznacza to, że mamy już rok błędu od pierwszych prognoz. Najbliższe posiedzenie NBP już 9 listopada, a dzień później dowiemy się co dalej z naszym płaskowyżem inflacyjnym, który powoli staje się coraz bardziej stromy. Rynki pomimo konfliktów w RPP oczekują wzrostu stóp procentowych. Jest to jeden z powodów umocnień polskiej waluty w ostatnich miesiącach. Inflacja w Unii straszy Halloween w strefie euro przyniosło znacznie bardziej makabryczną niespodziankę. Mowa o wskaźniku inflacji na poziomie 10,7%. Wszyscy oczekiwali wejścia w dwucyfrowy parametr, ale nie tak głęboko. Rynek zareagował przeceną euro, nie wierząc trochę, że dane te będą miały wpływ na zmiany stóp procentowych. Rynek obecnie jednak znacznie silniej reaguje na dane z USA w ramach dzisiejszej decyzji FED. Ta z kolei wydaje się przesądzona na +0,75%, co jest powodem ostatniego umocnienia się dolara. Relatywnie spokojny wtorek Wtorek był dniem wolnym od pracy, co prawda nie tylko w Polsce, ale udział Słowacji i Węgier niewiele zmieniał w aktywności rynków. W danych na szczęście nie działo się tak dużo jak w poniedziałek. Wzrost stóp procentowych o 0,25% w Australii był chyba najpoważniejszym wydarzeniem. Pod koniec dnia zobaczyliśmy natomiast niespodziewanie duży spadek zapasów paliw w USA. Dane te znów spowodowały odbicie cen ropy. Cały dzień był jednak korzystny dla polskiej waluty. Euro pierwszy raz od pierwszej połowy września staniało do 4,70 zł. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na indeksy koniunktury ze strefy euro, oraz: 13:15 – USA – raport ADP na temat zatrudnienia, 19:00 – USA – decyzja FOMC w sprawie stóp procentowych.
od Internetowykantor
Euro stabilne, Brazylia niePiątkowe zamknięcie rynków było wyjątkowo spokojne dzięki stabilnym danym z obu stron oceanu. Weekend to jednak nie tylko zmiana czasu, ale również wybory w Brazylii, które mogą jeszcze namieszać. Dobra dane z Niemiec Piątkowe dane zza Odry były dobre dla euro. Niekoniecznie dla portfeli Niemców. PKB rośnie wyraźnie szybciej od oczekiwań. 1,1% wzrostu w skali roku to niby nic specjalnego. Należy jednak pamiętać, że spodziewano się raptem 0,7%. Do tego doszedł jeszcze wstępny odczyt inflacji. Wynosi ona 10,4%, co jest wynikiem aż o 0,3% powyżej oczekiwań rynków. Tym samym Niemcy pewniej rozpadają się w klubie dwuprocentowej inflacji. Dane te miały wpływ głównie na relacje pomiędzy euro a dolarem. Pomimo tego, że dolar odbijał się właśnie od najsłabszych poziomów od pierwszej połowy września, piątek zakończył się stabilizacją na głównej parze walutowej. Neutralne odczyty z USA Piątkowe dane zza oceanu były mocno neutralne. Wydatki symbolicznie wzrosły, ale 0,1% różnicy to nie jest zmiana kluczowa. Do tego mieliśmy wzrost dochodów zgodny z oczekiwaniami. Na deser o 16:00 dostaliśmy jeszcze równie symbolicznie lepszy raport Uniwersytetu Michigan. Ten z kolei został trochę przykryty przez indeks podpisanych umów kupna domów, który spadł aż o 10,2%. To ponad dwukrotnie mocniej niż oczekiwano. Jest to też największy spadek od lutego 2021, czyli pełnego roku pandemii COVID-19. Dane te tylko utwierdziły stagnację na głównej parze walutowej, przypieczętowując dość spokojne zamknięcie tygodnia. Wybory w Brazylii Wybory w Brazylii zakończyły się relatywnie niewielkim zwycięstwem Luiza Inacio Lula da Silva, zwanego w mediach po prostu Lula. Jest on reprezentantem tamtejszej lewicy. Nie jest to nowa postać na tamtejszej scenie politycznej. Pełnił funkcję prezydenta w latach 2003-2011. Wygrał on wybory z dotychczasowym prezydentem Jair Bolsonaro. Są to wyraźnie różne postacie. Ustępująca głowa państwa określana jest bowiem “brazylijskim Donaldem Trumpem”, którego zresztą mocno podziwia. Podobnie jednak jak amerykański prezydent, nie akceptuje on wyniku wyborów i uważa, że zostały one sfałszowane. Różnica 1,8% to niby niewiele, ale to jednak ponad 2 miliony głosów. Same wybory nie powinny mieć większego wpływu na rynki. Co dopiero zamieszanie związane z ich nieuznaniem. To już może mieć realny wpływ. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na: 10:00 – Polska – wstępny odczyt inflacji.
od Internetowykantor
Aktualizacja strategii na parze USDPLN. Wszystko zależy od FEDu?Cześć, w środę dotarliśmy do punktu, który wyznaczyłem w swojej poprzedniej analizie i uważam ją za zamkniętą. Dzisiaj postaram się przeanalizować, co może nas czekać najbliższym tygodniu czy dwóch. Zapraszam więc na analizę :) Ostatnio pod co można było grać na parze USDPLN, o czym pisałem w analizie to dwa scenariusze: wybicie z klinu, bądź przebicie punktu 4,8 i rozegranie pod formację podwójnego szczytu. Wykres D1 (poprzednia analiza): Faktycznie po wybiciu z klina mieliśmy książkowe przetestowanie linii wybicia, a następnie rozpoczęcie spadków. 21 i 24 października kurs walczył bardzo mocno z naszym wsparciem. Dopiero we wtorek został on przebity, zatrzymując się na kolejnym wsparciu, co upewnia mnie w przekonaniu, że poprzednie poziomy, przy których oczekiwałem reakcji inwestorów nadal działają, a to dobra oznaka :) W środę dotarliśmy do miejsc, na które czekałem. Co ciekawe nawet dzień się pokrywa, choć oczywiście to już raczej forma przypadku ;) Wykres D1 (podsumowanie poprzedniej analizy): Niestety scenariusz na najbliższy okres nie jest dla mnie wcale tak oczywisty. Wydawać by się mogło, że idealne zejście do punktu, który wyznaczyłem, da nam teraz mocne odbicie i pewny kierunek na północ. Niestety czynniki ekonomiczne, wyniki PKB w USA, czy mniejsze podniesienie stóp procentowych od oczekiwań w Kanadzie trochę psują całość :) Dodatkowo w najbliższym czasie będziemy mieli wystąpienie FEDu. Po nich na ogół były mocne wzrosty, jednak trzeba pamiętać, że USA jest tuż przed wyborami, a partia rządząca w jakimś stopniu, może próbować naciskać na FED pod wyborców. Możliwości mamy dwie: podniesienie stóp wyżej od oczekiwań, aby w następnym miesiącu ich nie podnosić (umocnienie dolara), bądź mniejsze od oczekiwań podniesienie stóp co osłabi w moim odczuciu dolar. Wracając do analizy technicznej, wczoraj dotarliśmy do kolejnego oporu (4,756), niestety okazał się on zbyt mocny, a knot który się wyrysował sugeruje dużą siłę podaży. Tak też dzień zakończyliśmy, co może sugerować nam kontynuację obranego kursu na południe. Zakładając scenariusz z kursem na południe , trzeba pamiętać, że mamy formację podwójnego szczytu, którą we czwartek inwestorzy mogli próbować wybronić. Jeżeli przebijemy poziom 4,697 zasięg jego jest w okolicach 4,586. Wykres D1 (podwójny szczyt): Dodatkowo nakładając rozszerzone zniesienie Fibonacciego w trendzie, możliwe miejsce dojścia i reakcji na kurs jest w okolicach fib 50, czyli 4,525 zł. Czy taki scenariusz jest możliwy? W tym miejscu mamy korelacje kilku elementów. Po pierwsze w tych okolicach jest nadal aktualne wsparcie z sierpnia (4,522 zł) oraz w niedalekiej przyszłości zejdzie nam się z nim dolna krawędź kanału trendu wzrostowego. Wykres D1 (zniesienie fibo / wsparcia): Potwierdzeniem pójścia na południe i większej korekty będzie w mojej ocenie przebicie 4,698. Powyżej tego poziomu mamy możliwość wzrostów. Zakładając scenariusz z umocnieniem dolara i kursem na północ , mamy kilka ważnych oporów, które trzeba przebić, aby myśleć o kolejnym ATH. Pierwszy to oczywiście 4,769, jednak ważniejszym oporem będzie strefa 4,79 - 4,816. Nakładając profil wolumenu, widać, że jesteśmy w miejscu, gdzie od maja jest największy wolumen (z przewagą na long), więc walka będzie bardzo zacięta. Wykres D1 (profil wolumenu): Podsumowując, bardzo wiele zależy od najbliższego posiedzenia FED. Póki co wstrzymałbym się z zakupem, bo jest duże ryzyko, że pójdzie w drugą stronę. Czekam na przebicie ważnych poziomów i wybiorę wtedy dokładnie kierunek. Przebijając 4,698 zł widzę scenariusz na shorta, póki jesteśmy powyżej możliwy jest long. WAŻNE WSPARCIA: 4,698 /. 4,643 / 4,586 WAŻNE OPORY: 4,769 / 4,794 / 4,815 Analiza nie jest rekomendacją, tylko moją subiektywną opinią.
od SkotarekG
2
EUR/USD parytet po raz kolejnyAnaliza techniczna Analiza techniczna z dnia 28.10.2022 Walka na głównej parze walutowej świata zdaje się daleka od rozstrzygnięcia, a parytet działa jak magnes. Coraz lepiej wygląda sytuacja złotego, który po trudnym okresie obecnie sukcesywnie i stabilnie poprawia swoją pozycję. Wycena ropy po okresie zniżkowym wraca do wzrostów. Naszą podróż zaczniemy od głównej pary walutowej świata, która zwyczajowo przynajmniej w pewnym stopniu nadaje kierunek dużej części rynku. Październik w jej wykonaniu zasadniczo możemy podzielić na trzy fazy. Do połowy miesiąca w natarciu był dolar, wyznaczając lokalne minima EUR/USD przy 0,966$, które tym samym nabierają znaczenia jako wsparcie. Po okresie konsolidacji ograniczonej górnym zakresem przy 0,98$ nastąpiło wyjście w kierunku północnym, które jednak nie potrafiło wygenerować mocniejszego ruchu i kurs wpadł w kolejny trend boczny, tym razem szerszy i mniej stabilny. Wreszcie po ponad 2 tygodniach przygotowań euro ruszyło do ofensywy. Eurodolar w błyskawicznym tempie poszybował na północ, tylko dwukrotnie się zawahał, aby ostatecznie wyznaczyć lokalne maksima przy 1,009$. Gwałtowność wybicia parytetu mogła być pewną wskazówką dla jego ograniczonej trwałości. Tak rzeczywiście się stało i w równie szybkim tempie kurs zszedł poniżej 1$, a ruch jest usprawiedliwiany m.in. wyłapywaniem gołębich akcentów po posiedzeniu EBC, które zdecydowało się na podwyżkę stóp o 75 pb. Na wykresie można w tej chwili doszukiwać się formacji RGR, która jeśli rzeczywiście się wypełni, to należy spodziewać się mocniejszego wyjścia w kierunku południowym. W takim wypadku wsparć można poszukiwać przy ograniczeniach niedawnych konsolidacji. Fundamentalnie kluczowe będzie środowe posiedzenie FOMC i nawet nie tyle sama decyzja (rynek jest przekonany o podwyżce o 75 pb), co wydźwięk komunikatu, a jeszcze bardziej konferencja szefa Fed Jeroma Powella. Czas na naszego orła, który po bardzo trudnym okresie czuje się coraz lepiej na rynku walutowym. Korytarz spadkowy na parze USD/PLN jest doskonale widoczny. Warto zwrócić uwagę na stabilność tego trendu, który w ograniczonym stopniu reaguje na wydarzenia na EUR/USD, a które wielokrotnie są decydującym impulsem także dla złotego. W tym tygodniu aprecjacja PLN nawet przyspieszyła (akurat tutaj można to interpretować jako zależność od eurodolara), wybijając dolne ograniczenie korytarza i wyznaczając lokalne minimum poniżej 4,70 zł (widoczne ostatnio w drugiej połowie września), które tym samym staje się najbliższym wsparciem. Na ten moment nie wystarczyło jeszcze paliwa do przyspieszenia marszu na południe i kurs stara się wrócić w ramy wyrysowanego trendu, który mimo wszystko pozostaje korzystny dla PLN. Górne ograniczenie korytarza jest w tej chwili tak daleko, że do trwałej zmiany nastawienia rynku niezbędny chyba będzie jakiś szok po środowym posiedzeniu Komitetu Otwartego Rynku. Wykres EUR/PLN prezentuje się bardzo podobnie do USD/PLN, chociaż w tym przypadku zysk złotego można uznać za mniej imponujący. Mimo wszystko wciąż robi on duże wrażenie i może być dowodem na „organiczność” aprecjacji rodzimej waluty. Także w przypadku kursu euro stabilność korytarza spadkowego wskazuje na mocne podstawy do kontynuacji ruchu na południe. Tutaj również nastąpiła próba naruszenia dolnego ograniczenia i obecnie najbliższego wsparcia należy poszukiwać poniżej 4,72 zł. Na rynku pojawiały się spekulacje o możliwych zakulisowych ruchach m.in. BGK, które miały wspomagać umocnienie złotego. Jednak warto zwrócić uwagę, że kolejne batalie na parytecie EUR/USD nie są tożsame z identyczną pozycją złotego. PLN teraz za każdym razem jest silniejszy, co może być dowodem na coraz lepsze nastawienie inwestorów do rodzimej waluty. Zresztą wielu analityków wyrażało przekonanie, że historycznie słaby złoty nie ma do końca fundamentalnych podstaw i staje się okazyjnym aktywem. Na razie rzeczywiście realizuje się ta ścieżka i to kierunek południowy pozostaje na ten moment scenariuszem bazowym. Na koniec zajrzyjmy na rynek ropy, która pozostaje jednym z kluczowych aktywów w kontekście presji inflacyjnej. Przez 2 tygodnie wycena czarnego złota w szybkim tempie podążała na południe i wyznaczyła lokalne minimum poniżej 82$. Wtedy do gry wkroczył OPEC+, który oficjalnie ściął dzienne wydobycie o 2 mln baryłek. Nie bez powodu pojawia się tutaj „oficjalnie”, ponieważ eksperci po przeanalizowaniu wszystkich zmiennych twierdzą, że realne wydobycie zmniejszy się tak naprawdę o ok. 500 tys. Niemniej efekt na rynku został osiągnięty, wycena odbiła, ale wtedy do gry znowu wkroczył Joe Biden, który uwolnił kolejne amerykańskie rezerwy. To wprowadziło ropę w konsolidację, ale po kilku dniach czarne złoto wyszło z niej górą i wróciło powyżej 89$. Chociaż na horyzoncie pojawiają się kolejne zagrożenia dla popytu, jak powracające lockdowny w Chinach, to niewykluczone, że w tej chwili wygrywa przeświadczenie o determinacji OPEC+ do utrzymywanie ceny w pobliżu 90$. Kolejne spotkanie kartelu już w przyszłym tygodniu.
od Internetowykantor
EBC podnosi stopy, ale osłabia euroWczorajsza decyzja EBC to typowy rollercoaster. Najpierw po samej decyzji zapanował optymizm, który już pół godziny później został zgaszony konferencją prasową. EBC podnosi stopy procentowe Wczoraj zgodnie z oczekiwaniami doszło do podwyżek stóp procentowych w strefie euro. Wzrost o 0,75% był najpopularniejszym oczekiwaniem analityków. Nie brakowało jednak takich, którzy widzieli miejsce na mniejszy wzrost. Główna stopa wynosi obecnie 1,5% i jest na bardzo niskim poziomie, biorąc pod uwagę obecną inflację. Wynosi ona w ramach przypomnienia aż 9,9%. Z tego też powodu dużym zaskoczeniem na rynku była konferencja po decyzji EBC. Skoro podnoszono stopy, to rynek oczekiwał konsekwentnego poparcia. Było dokładnie odwrotnie. Wypowiedzi prezes EBC były bardzo ostrożne i dające wrażenie, że bank ogranicza możliwy zakres podwyżek. Przynajmniej tak zrozumiały to rynki. W rezultacie skoro rynek oczekuje niższych podwyżek docelowo, to nagle pomimo wzrostu stóp procentowych byliśmy świadkami spadków na euro. Złoty niespodziewanie silny Zwyczajowo polska waluta zyskuje wraz z euro i wraz z euro traci. Wczoraj jednak zyskiwała pomimo słabości europejskiej waluty. W pierwszej połowie dnia było widać osłabienie złotego, po którym przyszła korekta po decyzji EBC. Początkowy ruch można jeszcze tłumaczyć zmianami na polskich obligacjach. W pierwszej połowie obligacje taniały i było widać wycofywanie się z polskiej waluty inwestorów. Z kolei po decyzji nagle zaczęto kupować polskie papiery skarbowe. W rezultacie znów mamy rentowność poniżej 8%, co i tak jest bardzo wysoką stopą zwrotu jak na ten instrument. Dobre dane z USA Wczorajszemu odbiciu dolara nie przeszkadzały dane z USA. W pakiecie poznaliśmy lepszy od oczekiwań odczyt PKB. Biorąc pod uwagę, że to dane annualizowane można śmiało mówić o tym, że jest on symbolicznie lepszy. Zamówienia na dobra wypadły trochę słabiej, ale za to lepiej wpadły wnioski o zasiłek dla bezrobotnych. Pokazuje to, że spowolnienie spowolnieniem, ale rynek pracy jest wciąż bardzo mocny. Właśnie to pcha znów dolara na poziomy powyżej 1 euro. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na: 14:30 – USA – wydatki Amerykanów, 16:00 – USA – raport Uniwersytetu Michigan.
od Internetowykantor
DXY - 26-10-2022 Obserwujemy spadek indeksu dolara amerykańskiego, co nie ukrywam może mieć zbawienny wpływ na wiele rynków wycenianych w USD ( W tym Bitcoin : )) Dolar znalazł się w istotnym a zarazem ostatnim miejscu, które może wywołać odpowiedni popyt, który przywróci indeks do trendu wzrostowego. Jednocześnie jeśli zobaczymy jak czerwone świece zamykają się pod żółtą strefą i zieloną linią trendu.... mamy złamanie długoterminowego trendu wzrostowego na dolarze. To byłby przełom i zakładam, że wielu traderów odwoła zaplanowane urlopy, żeby usiąść do platform handlowych.....
TVC:DXY
od TradeWarsPRO
5
Odbicie obligacjiObligacje uchodzą za bardzo bezpieczny i stabilny instrument inwestycyjny. Polskie 10-letnie papiery z kolei skaczą w górę i w dół co kilka dni pokazując, że na rynku sporo się dzieje. Słabsze indeksy koniunktury Indeksy PMI pokazują to, o czym można od dawna przeczytać w prasie. Entuzjazm w gospodarce spada. Indeks PMI dla przemysłu spadł po raz 8 z rzędu w strefie euro i jest na najniższych poziomach od początku pandemii wirusa COVID-19. Gdyby nie pandemia ostatni raz tak pesymistycznie badani podchodzili do ankiet w 2013 roku. Jeszcze gorsze wyniki pokazuje główna lokomotywa strefy, którą są Niemcy. Niespodziewanie trochę lepiej wypadła Francja. Tutaj nadal jednak mówimy o wynikach wyraźnie poniżej progu 50 pkt odróżniającego rozwój od recesji. Pomimo tych danych wczoraj jednak byliśmy świadkami umocnienia euro do dolara. Dlaczego euro umacniało się przy tak słabych danych z Europy? Głównie dlatego, że indeksy koniunktury w USA wypadły jeszcze gorzej. Szaleństwo na polskich obligacjach Rentowność obligacji pokazuje, jak dużo pieniędzy chce rynek, by pożyczyć pieniądze danemu państwu. Wartość ta uwzględnia w dużym uproszczeniu dwie podstawowe kwestie. Pierwszą są alternatywy inwestycyjne. Drugą jest wiarygodność kredytowa danego państwa – w skrócie premia za ryzyko, że zbankrutuje, zanim odda pieniądze. Rentowność polskich papierów sięgnęła na koniec zeszłego tygodnia poziomu ponad 9%. Jest to absolutny niechlubny rekord ostatnich lat. Nawet w 2008 roku w trakcie kryzysu byliśmy ponad 8%. Z drugiej strony nie można upraszczać tego do faktu, że jesteśmy mniej wiarygodni niż wtedy. Dużo wyższe są bowiem stopy procentowe na rynku niż w tamtym czasie. W ciągu ostatnich dwóch dni rentowność obligacji spadła o 1% do poziomu 8%. Pokazuje to, jak duże ruchy kapitału są obecnie na rynku. Pomimo tego złoty jest stabilny. Chiny nie wracają na starą ścieżkę Centralnie sterowana gospodarka Chin nie radzi sobie z powrotem na starą ścieżkę wzrostów. Jeszcze przed pandemią głośno mówiło się, że gospodarka traci szansę na kontynuację tak szybkiego wzrostu. Obecnie problemem jest rynek wewnętrzny, gdzie import wzrósł w skali roku o zaledwie 0,3%, co było wynikiem poniżej i tak niskich oczekiwań. Eksport z kolei rośnie o 5,7%, niby nie tak dużo, ale pokazuje, że Chiny wracają na ścieżkę rozwoju na zewnątrz. W rezultacie gospodarka rośnie obecnie o niecałe 4% w skali roku, co z pewnością nie spełnia ambicji tego kraju. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na: 14:00 – Węgry – decyzja w sprawie stóp procentowych, 16:00 – USA – indeks zaufania.
od Internetowykantor
Klub dwucyfrowej inflacji Kolejne państwa są przyjmowane do mało prestiżowego klubu państw z dwucyfrową inflacją. W ostatniej chwili udało się tam nie wejść strefie euro jako całości, ale patrząc na tempo zmian, wszystko jest jeszcze możliwe. Strefa euro z jednocyfrową inflacją Wczorajsze dane o wzroście cen pozwoliły jeszcze jeden miesiąc trwać strefie euro w jednocyfrowej inflacji. Biorąc jednak pod uwagę tempo zmian, jest wątpliwe, by ten sukces mógł trwać jeszcze długo. Na uwagę zasługuje co prawda fakt, że analitycy spodziewali się wyniku o 0,1% wyższego, więc można mówić o pozytywnej niespodziance. Inflacja bazowa jest również relatywnie niska jak na inne państwa. 4,8% to nie jest oczywiście poziom 2% ze Szwajcarii, ale żadne inne państwo spoza strefy euro nie ma w Europie mniej niż wspomniane 4,8%. Jest to wciąż powyżej celu inflacyjnego, ale jeszcze rozsądnie blisko jak na dzisiejsze warunki. Pomimo tego, że to dobre dane, rynki sprzedawały euro. Kluczem do tej reakcji jest fakt, że wolniej rosnąca inflacja może spowolnić wzrost stóp procentowych. Zadyszka w amerykańskiej budowlance? Rynek nieruchomości w USA od czasu kryzysu z 2008 roku jest silniej obserwowany przez ekonomistów, niż wskazywałaby na to logika. To właśnie on (i zaparte o niego instrumenty finansowe) pociągnął bowiem za sobą wiele innych rzeczy w zależności od wersji, pogłębiając lub powodując tamten kryzys. W rezultacie dane o rozpoczętych budowach domów w USA jako barometr kondycji tamtejszego rynku nieruchomości są dość pilnie obserwowane. Jak nietrudno się domyślić w dobie rosnących stóp procentowych rynek przeżywa gorsze czasy. Nie można mówić o dramatycznych wartościach, ale wczorajszy rezultat jest najsłabszy od lutego 2021 roku oraz wyraźnie niższy od oczekiwań. Inflacja na Wyspach Wczoraj poznaliśmy dane na temat wzrostu cen w Wielkiej Brytanii. Inflacja konsumencka na poziomie 10,1% to wynik o 0,1% powyżej oczekiwań. To również kolejne państwo, które wchodzi w epokę dwucyfrowej inflacji. Patrząc jak Bank Anglii priorytetyzuje wzrost PKB, przed inflacją można oczekiwać, że o ile nie nadejdzie poważne spowolnienie gospodarcze szybko, to problem ten może w kolejnych kwartałach rosnąć. Potwierdza to również inflacja bazowa. Wynosi ona już 6,5%, co absolutnie nie pozwala zrzucać całej winy za wzrost cen na zmiany na rynkach surowcowych i rosyjską agresję na Ukrainę. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
od Internetowykantor
1
Stopy procentowe znów głównym tematemWydawać by się mogło, że skoro RPP przestała podnosić stopy procentowe to temat ten zejdzie na dalszy plan. Nic bardziej mylnego, a hiperaktywność nowej członkini senackiej tylko zwiększa zainteresowanie tematem. Inflacja bazowa zgodna z oczekiwaniami Z jednej strony inflacja bazowa wynosząca 10,7% to dobry sygnał. Pokazuje bowiem, że po odjęciu cen najbardziej zmiennych, czyli energii i żywności, ceny rosną o 6,5% wolniej niż w pełnym koszyku. Problem w tym, że cała narracja o imporcie inflacji z zewnątrz prezentowana przez prezesa NBP na ostatnich posiedzeniach traci właśnie podstawy. Coraz wyraźniej widać, że to absurdalny brak koordynacji pomiędzy RPP a rządem jest tutaj problemem. Przy obecnej polityce gospodarczej rządu decyzje Rady, o ile będą podejmowane w rozsądnym zakresie, nie są w stanie wygrać z inflacją. Co wcale nie znaczy, że powinna ona odpuścić. Rynki na te dane na razie zbytnio nie reagują, ale w tle widać kolejny wzrost WIBOR, który sugeruje, że analitycy bankowi znów spodziewają się, że decyzje jednak będą podejmowane pomimo jawnego konfliktu w gremium decyzyjnym. Słabsze prognozy dla USA Wczorajszy indeks New York Empire State zgodnie z nazwą bada nastroje tylko dla tego regionu. Są one jednak uważane za dobry prognostyk do szerszych wniosków. To właśnie dlatego wczorajszy słabszy od oczekiwań wynik spowodował osłabienie amerykańskiej waluty. Oczekiwano poziomu ujemnego, świadczącego o przewadze odpowiedzi negatywnych, jednak nie tak silnie ujemnego, jak finalnie zaprezentowany. Po tych danych dolar osłabił się względem euro o około 1 centa. Niby jest to duży ruch, ale było widać, że na głównej parze od około tygodnia był spory zastój, zatem nie można było wykluczyć, że wielu inwestorów tylko czekało na sygnał do realizacji zysków i właśnie go otrzymało. Profesor Tyrowicz znów aktywna Nowa członkini Rady Polityki Pieniężnej z pewnością nie jest ulubienicą obecnej większości. To, że się nie zgadza z polityką gremium, w którym zasiada to jedno. To, że daje temu znać w publicznych wypowiedziach to drugie. W swoich wypowiedziach ma jednak jeden element, który nie znajduje poparcia u wielu analityków. Postuluje bowiem stopy procentowe przekraczające inflację. Byłby to obecnie dramat dla gospodarki opartej na kredytach na zmienną stopę procentową. Z drugiej strony na przestrzeni ostatnich przeszło 20 lat tak właśnie wygrywano z inflacją w tym kraju. Podnoszono stopy procentowe powyżej inflacji, by ją zdusić, zanim się rozpędzi i zadomowi na dłużej. Z drugiej strony obecnie brak wsparcia rządu powoduje, że tamte metody mogłyby być niewystarczające. Rosną jednak na rynku oczekiwania względem dalszych podwyżek stóp procentowych, co pomaga dzisiaj złotemu. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów
od Internetowykantor
Spokojne zamknięcie tygodniaPiątek na rynkach był dniem powrotu do długoterminowych trendów. Dolar znów się umocnił. Ropa naftowa wróciła na niższe poziomy, a wysoka inflacja nad Wisłą się potwierdziła. Dane nie przeszkadzają dolarowi Na zamknięcie tygodnia dostaliśmy z USA złą i dobrą wiadomość. Zaczęliśmy od złej – sprzedaż detaliczna wbrew oczekiwaniom nie rosła we wrześniu. Patrząc, że dobrze wypadł subindeks sprzedaży bez samochodów, można podejrzewać, że to właśnie słabsza sprzedaż aut ciągnie w dół indeks. W dobie przechodzenia na pracę zdalną w wielu firmach może to być element pewnego trendu. Lepiej wypadł za to Raport Uniwersytetu Michigan. 59,8 pkt to najwyższy wynik od pół roku. Pokazuje również pozytywną tendencję na rynku. Nie można się dziwić, że dane te wygrały ze słabszą sprzedażą aut i dolar znów zyskiwał. Ropa wraca na niższe poziomy Ceny czarnego złota znów spadają. Powody są podobne jak ostatnio. Z jednej strony umocnienie dolara powoduje, że stałość cen ropy w walutach lokalnych obniża jej cenę dolarową. Z drugiej strony mamy oczekiwania względem rozwoju negatywnych scenariuszy kryzysowych na świecie w tym ciągłych problemów pandemicznych w Chinach, a raczej ograniczeń z nich wynikających. Jak do tego dorzucimy nieskuteczność ostatniej decyzji OPEC i to, że od kilku dni Rosjanie nic nie wywinęli, to można zrozumieć, dlaczego rynek się stabilizuje. 17,2% inflacji potwierdzone W piątek poznaliśmy ostateczne dane o inflacji za wrzesień. Podobnie jak w poprzednich odczytach przyspieszony odczyt okazał się bardzo precyzyjny. Również w tym wypadku był on dokładnie równy finalnemu. Inflacja 17,2% nie może cieszyć, ale od czasu wstępnej inflacji kolejne państwa opublikowały swoje wyniki. We wspomnianym międzyczasie gorsze rezultaty pokazali Czesi i Węgrzy. W rezultacie zamiast być państwem o drugiej najwyższej inflacji w Unii Europejskiej z państw posiadających własną walutę wypadliśmy poza podium. Nieprzypadkowo pocieszanie się, że inni mają gorzej, uchodzi za jedną z naszych cech narodowych. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
od Internetowykantor
Aktualizacja strategii USDPLN na najbliższe tygodnie.Cześć, w ostatniej analizie (linki powiązane) z 28 września pisałem, że kolejny raz dobiliśmy do górnej krawędzi kanału równoległego i oczekiwałem spadków. Strefę silnego wsparcia wyznaczyłem na poziomie 4,80-4,83. Jak widać na wykresie czterogodzinnym po tygodniu dotarliśmy do niej po czym nastąpiło odbicie. Wykres H4 (strefa zakupowa): Po 4 dniach mocnych wzrostów dotarliśmy z powrotem do górnej linii kanału, ktróry jak widać jest mocno respektowany i broniony. W piątek rozpoczynając analizę miałem dość duży dylemat, ponieważ z jednej strony tworzy nam się podwójny szczyt i dojście w okolice 4,80 spowoduje uformowanie się całej formacji, z drugiej strony, od 12 września powstał nam wewnętrzne wsparcie, którego cena nie jest w stanie przebić. Czy tym samym może oznaczać to, że lecimy dalej do góry? Niekoniecznie, ale o tym później :) Wykres D1 (podwójny szczyt, nowa linia wsparcia): Jeżeli zerkniemy na niższe interwały, aby ocenić jak zachowuje się kurs, to między 13 a 14 października, mieliśmy podwójne dno, które zostało zrealizowane, dodatkowo mocno działa wsparcie fib 38,2 od ostatniego szczytu do dołka. W piątek mieliśmy kolejną próbę przetestowania go, a kurs znowu został wybroniony. Nie mniej piątkowy dzień pokazał nam również, że bardzo ciężko jest. przebić się przez poziom 61,8 tego samego zniesienia fibo oraz historycznie poziom 4,9498 był mocnym wsparciem dla kursu. Z obserwacji im mocniejsze wsparcie kiedyś było, tym cięższy opór do przebicia. Wykres D1 (zniesienie Fibonacciego): Na koniec jeszcze wspomnę o tworzącym się klinie zwyżkującym, który przy trendzie spadkowym powoduje wybicie w dół i kolejne spadki. Tutaj mamy trend spadkowy nie mniej przebicie linii wsparcia, która od ponad miesiąca bardzo mocno się trzyma może odwrócić nam kurs na południe w średnim terminie, a pod koniec października możemy dotrzeć w okolice 4,69 zł za USD. Negacją tej strategii byłoby dojście do górnej krawędzi klina i zamknięcie świecy dziennej powyżej niej, a następnie utrzymanie się przy retescie. Wykres D1 (klin zwyżkujący): Jaką strategię przyjmuję? Póki co obserwuję i czekam na obranie danego kierunku w zależności od wsparcia i oporu. Osobiście uważam, że RPP zrobi wszystko, aby dolar utrzymał się poniżej 5 zł, a brak podwyżki stóp procentowych był błędem, który kosztował osłabienie jej. Dlatego na kolejnym posiedzeniu podejrzewam zwiększenie stóp, a tym samym umocnienie się PLN. Zdrowym byłoby dotarcie do naszej starej linii wsparcia, która nadal jest aktualna. I wstępnie taki mam plan. Wykres D1 (strategia / strefa zakupowa 4,69 / stara linia wsparcia): WAŻNE WSPARCIA: 4,87 / 4,80 / 4,77 WAŻNE OPORY: 4,95 / 4,99 / 5,04 Analiza nie jest rekomendacją, tylko subiektywną opinią.
Short
od SkotarekG
2
Inflacja z USA rządzi na rynku Analiza techniczna z dnia 14.10.2022 Na początku tego tygodnia doświadczyliśmy lekkiego wyhamowania zmienności na rynkach. Większość walut poruszała się wewnątrz utworzonej strefy konsolidacji. Cisza została zakończona czwartkową burzą, która rozpętała się po opublikowaniu danych dotyczących inflacji konsumenckiej w USA. Towarzysząca ulewa z gradobiciem rozlała się na większość głównych wykresów świata. Tabela. Maksima i minima głównych walut. Zakres: 10.10.2022 – 14.10.2022. Para walutowa EUR/USD USD/PLN CHF/PLN ZŁOTO Minimum 0,9667 4,9455 4,9054 1648 Maksimum 0,9799 5,0239 5,0363 1681 Boczniak na “edku” W tym tygodniu obserwacja wykresu głównej pary walutowej świata nie była zbyt pasjonująca. Pokusiłbym się wręcz o stwierdzenie, że w stosunku do wakacyjnych miesięcy, wiało nudą. Jest to dość dziwne, gdyż historycznie, to właśnie okresy letnie cechowały się stagnacją. Ostatnie pięć dni to pełzanie “edka” w kanale bocznym. Wartości graniczne, o które ocierał się eurodolar podczas swojej wędrówki to od 0,9667 USD do 0,9799 dolara za jedno euro. Jedynym fajerwerkiem, a raczej zimnym ogniem w tym kanale, który szybko zgasł, był wczorajszy wystrzał kursu na północ. Oczywiśnie bezpośrednim zapalnikiem tego ruchu był odczyt inflacji w USA. Pomimo spadku w stosunku do poprzedniego miesiąca, był on wyższy od oczekiwań rynku. W czwartek do godziny 14:30 na wykresie głównej pary walutowej świata obserwowaliśmy umacnianie się dolara. W momencie publikacji danych ze Stanów zaczął się on jednak osłabiać w stosunku do euro. Wygląda to tak, jakby inwestorzy nie uzyskali potwierdzenia na wyższą podwyżkę stóp procentowych w listopadzie niż o 75 pb (która była już w cenie) i chwilowo spuścili powietrze z już bardzo mocno nadmuchanego “zielonego” balonu. Zawahanie na dolarze Sytuacja techniczna na wykresie USD/PLN jest w tym miesiącu dość dynamiczna. Początek października to poruszanie się kursu w stromym kanale wzrostowym. Polski orzeł stracił wtedy ponad 15 gorszy w stosunku do amerykańskiej waluty. Następnie rozpoczęła się konsolidacja zamknięta poziomami 4,95 zł i 5,02 zł. Trend boczny został zakończony w dniu wczorajszym. To także związane było z odczytem inflacji konsumenckiej w Stanach Zjednoczonych. Chwilę po publikacji danych cena gwałtownie spadła. Zeszliśmy poniżej wartości 4,95 PLN, która była dolną granicą uformowanego w tym tygodniu trendu horyzontalnego. Wczorajszy spadek zatrzymał się na poziomie 4,90 PLN. Po podwójnym odbiciu się od niego powróciliśmy do dolnej granicy wcześniej wskazanej strefy konsolidacji, czyli ok 4,95 PLN. CHF podpatruje ruchy PLN na dolarze Sytuacja na wykresie CHF/PLN wygląda bardzo podobnie, jak na USD/PLN. Na początku miesiąca złoty odnotował mocny spadek w stosunku do helweckiej waluty. Wycena za jednego franka doszła do wartości 5,04 PLN. Po odbiciu się od tego poziomu, kurs zmienił kierunek. Przeszliśmy do łagodnego trendu spadkowego. Od początku tygodnia byliśmy świadkami odhaczania kilku kolejnych coraz to niższych górek i dołków. Sytuacja ta miała miejsce do wczoraj, kiedy to rynkami zatrząsł wcześniej wspomniany odczyt CPI w USA. Gwałtowne zejście do poziomów 4,90 PLN za jednego franka to duże umocnienie, jak na złotego. Piątkowe przedpołudnie to klasyczne odreagowanie czwartkowych spadków. Przypomnę, że szwajcarska waluta, podobnie jak amerykańska, w niepewnych czasach uznawana jest przez wielu jako bezpieczna przystań, tzw. safe haven. Złoto Od poniedziałku na wykresie złota znajdujemy się poniżej ważnej granicy. Przypomnę, że jest nią 1680$. Dlaczego? Historycznie nawet podczas dużych zawirowań na rynku, gdy złoto mocno traciło w stosunku do USD, wiele razy odbijaliśmy się od niego i poziom był wybraniany. Sytuacja ta miała miejsce do 15 września 2022. Wtedy to przebiliśmy od góry 1680$ i utrzymywaliśmy się poniżej niego przez całą drugą połowę poprzedniego miesiąca. Wraz z początkiem października na wykresie ponownie udało się wyjść powyżej tego poziomu. Wartość indeksu chwilami dochodziła do prawie 1730$ za jedną uncję. Nie trwało to jednak zbyt długo. Tak jak wspomniałem na początku akapitu, na samym początku tego tygodnia znów wróciliśmy poniżej 1680$. Najniższa wskazana wartość to 1648 USD. Było to po czwartkowym ogłoszeniu danych dotyczących inflacji konsumenckiej w USA. Piątkowe popołudnie nie przynosi zmian na omawianym wykresie. 1654$ za uncję złota to cały czas poniżej historycznej granicy wsparcia, która aktualnie stała się oporem.
od Internetowykantor
Dzień apetytu na ryzykoNa rynku pomimo danych z USA nagle zapanował wyraźny optymizm. Stopy procentowe mają rosnąć, ale pieniądze wyraźnie szukają stóp zwrotu. W górę idzie wiele ryzykownych aktywów w tym polski złoty. Odbicie na złotym Na rynkach jest czasem tak, że jakieś aktywo jest tak tanie, że znajdują się chętni, by jednak je kupić. Wczoraj czymś takim były polskie obligacje 10-letnie. Dawały one stopę zwrotu 8,2%, co w połączeniu z tanim złotym dało dobrą okazję do zarobku dla inwestorów. W rezultacie napływu kapitału (oprócz oczywiście spadku oprocentowania obligacji) byliśmy świadkami gwałtownego napływu kapitału na rynek walutowy. To spowodowało, że polski złoty nagle skokowo zyskiwał. Do końca dnia polska waluta w sumie umocniła się o imponujące 5 groszy względem euro. Na innych walutach było to często więcej, aczkolwiek to wynikało już dodatkowo z wydarzeń na szerszym rynku. Dane z USA Wczoraj poznaliśmy pakiet danych zza oceanu. Składał się on z delikatnie gorszych od oczekiwań danych o wnioskach o zasiłek dla bezrobotnych. Ważniejsze jednak były dane o inflacji. Tutaj wzrost cen spowolnił mniej, niż oczekiwali analitycy. Dodatkowym problemem była jednak inflacja bazowa. Zgodnie z oczekiwaniami rosła, wbrew oczekiwaniom była jednak skala wzrostu. Inflacja w USA nie jest aż takim problemem jak w Europie. Gdyby porównać tamtejsze 8,2% z sytuacją na Starym Kontynencie, USA byłoby w top 10 państw o najniższym wzroście cen. Inwestorzy uznali, że wzrost inflacji zwiększa prawdopodobieństwo wyższych podwyżek na kolejnym posiedzeniu FOMC. Rynki mają już pewność podwyżki o 0,75% do poziomu 4%. Pomimo inflacji apetyt na ryzyko rośnie Rynki reagują na wzrost inflacji w USA bardzo dziwnie. O ile zwiększone oczekiwania względem posiedzenia tamtejszego odpowiednika naszej Rady Polityki Pieniężnej są zasadne, o tyle inne efekty budzą zdziwienie analityków. Wyższe stopy procentowe powinny powodować, że kapitał będzie płynął od rynków ryzykownych w stronę bezpiecznych, by zarabiać na rosnących odsetkach. Początkowo tak było. Później jednak zarówno ropa naftowa odbiła w górę, do tego dołączyły giełdy, a zwiększony apetyt na ryzyko panował nawet na rynku kryptowalut. Być może inwestorzy wiedzą coś, czego my nie wiemy lub było tak tanio, że było to warte ryzyka. Nawet polska giełda dzisiaj się odbiła. Indeks WIG20 rośnie właśnie z najniższych poziomów od początku pandemii. Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na: 14:30 – USA – sprzedaż detaliczna, 16:00 – USA – Raport Uniwersytetu Michigan.
od Internetowykantor