Aktywny koniec tygodniaMiniony tydzień dość niespodziewanie zakończył się bardzo ciekawym piątkiem. Dane zarówno z Wysp Brytyjskich, jak i zza oceanu namieszały trochę na walutach. Na rynku surowcowym widać kolejne wzrosty na ropie.
Słabsze dane z USA
Piątkowe dane z USA pokazują, że gospodarka wcale nie jest w tak dobrym stanie, jak sądzono. Poznaliśmy słabsze od oczekiwań zarówno odczyty sprzedaży detalicznej, jak i produkcji przemysłowej. Siłą rzeczy, jak to często bywa przy słabszej produkcji przemysłowej, również wykorzystanie mocy produkcyjnych nie spełniło oczekiwań inwestorów. Na dobicie pojawił się jeszcze Raport Uniwersytetu Michigan, który we wstępnych danych pokazał wynik 68,8 pkt, co było rezultatem słabszym, niż przewidywano. Pomimo tych danych dolar pod koniec tygodnia zyskiwał trochę na wartości. Była to raczej korekta osłabień, które miały miejsce w środę niż realna siła tej waluty.
Dobre dane z Wysp
W piątek zobaczyliśmy dwa ważne odczyty z Wielkiej Brytanii. Wzrost PKB wynosi obecnie 8% w ujęciu rocznym. Potencjalnie brzmi to jak niesamowity sukces. Warto jednak pamiętać, że rok temu mieliśmy nawet większą recesję. Nie jesteśmy jeszcze zatem nawet na poziomie z 2019 roku. Nie zmienia to faktu, że inwestorzy się cieszą, bo poprawa jest szybsza, niż oczekiwali. Produkcja przemysłowa również rośnie szybciej, niż przewidywano. Nie może zatem dziwić, że ostatnimi dniami funt jest na kolejnych najwyższych poziomach względem euro od opuszczenia struktur unijnych.
Ropa naftowa na kolejnych szczytach
Pomimo rekordowych zakażeń koronawirusem na świecie na rynkach nadal panuje optymizm. Widać to dobrze przynajmniej po walutach krajów rozwijających się, w tym Polski. Złoty od kilku tygodni, mimo sytuacji pandemicznej, zyskuje na wartości. Nie inaczej jest na rynku ropy naftowej. Surowiec kwotowany w Londynie przebił już zeszłoroczne szczyty. Amerykańska ropa nie jest jeszcze aż tak droga, ale niewiele jej brakuje do zeszłorocznych szczytów. Jest to bardzo słaba wiadomość dla osób, które liczyły na niskie ceny paliw.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Pln
Cicha interwencjaNa parze CHF/PLN ponownie zbiegły się nam dwie historie. Z jednej strony mocniejszy złoty, który starał się kierować kurs franka na południe, ale nie wychodziło mu to tak dobrze, jak w przypadku poprzednich par. Stąd spadki sięgały kilku, a nie kilkunastu groszy. Jednak tydzień temu rynek odwrócił się od helweckiej waluty, która już od kilku miesięcy stopniowo zyskiwała, co było dobrze zauważalne np. na EUR/CHF. Skąd taka zmiana pozycji franka? Wydaje się, że portfele dużych inwestorów przez ostatnie miesiące stały się już tak wypchane frankiem, że z nowym rokiem przyszła pora na ich dywersyfikację. Nie można też wykluczyć, że takiej sytuacji miał już dość Szwajcarski Bank Narodowy, który po cichu dokonuje interwencji i w przeciwieństwie do niektórych innych banków centralnych po prostu się tym nie chwali. Niemniej gwałtowna przecena doprowadziła kurs do 4,32 zł (najniżej od końca października) i w tym miejscu należy szukać obecnie najbliższego wsparcia, a jego wybicie może oznaczać wędrówkę w stronę 4,25 zł. Po szybkim osłabieniu CHF najpierw otrzymaliśmy krótką konsolidację, która ostatecznie przerodziła się w korektę wcześniejszego spadku. Jednak dopiero wyjście powyżej 4,38 zł może być sygnałem do odwrócenia trendu.
Słaby zielony i mocny złoty Skoro dolar obrywa na szerokim rynku, to nie inaczej mogło być na parze USD/PLN. Tutaj połączyły się dwa faktory, czyli słabszy „zielony” i mocniejszy złoty. Kurs dolara jeszcze przed świętami sięgał 4,12 zł, by następnie dziarsko ruszyć na południe. Korytarz spadkowy rozszerzał się z każdym dniem, co mogło być wskazówką, że spadek będzie trwały i stabilny. Jednak zamieszanie, do którego doszło w tym tygodniu na eurodolarze, jeszcze mocniej zachwiało pozycją USD i udało się przyspieszyć przecenę, wybijając dołem linię trendu. Tym samym zejście poniżej 3,95 zł stało się faktem, wyznaczyło ono 2-miesięczne minima i daje nam najbliższy opór przed kontynuacją tego ruchu. Na razie kurs wrócił w ramy spadkowej tendencji, a jej zanegowanie musiałoby się wiązać z wyjściem powyżej 4 zł. Czy tak się stanie? Wiele zależy od tego, czy dolar pokona swoje osłabienie na szerokim rynku i wróci do aprecjacji. To może powstrzymać umocnienie złotego, przynajmniej na jakiś czas.
Dolar w odwrocie, złoty nadal w natarciuInwestorzy obstawiają w tej chwili wolniejsze zacieśnianie monetarne w USA, dlatego eurodolar wyrwał się z konsolidacji, która trwała już od kilku tygodni. Słabszy USD wspiera trwające od świąt umocnienie PLN. Początek roku zdecydowanie należy do polskiego złotego.
Zaczynamy od głównej pary walutowej świata, która potrafi swoim zachowaniem niejednokrotnie rezonować na szerokim rynku, a przynajmniej często miewa wpływ na zachowania walut rynków wschodzących, w tym złotego. Eurodolar mniej więcej od początku grudnia znalazł się w konsolidacji, która ograniczona była przedziałem ok. 1 centa. Czasem wahania na tej parze potrafiły być gwałtowne w trakcie nawet jednej sesji, ale ostatecznie nie udawało się naruszyć istotnych oporów czy wsparć. Widoczne było wyczekiwanie na impuls, który może wreszcie wyrwać kurs EUR/USD z tych okowów. Taki impuls czy też raczej impulsy nadeszły w tym tygodniu. Najpierw szef FED Jerome Powell w trakcie przesłuchania przed Kongresem w związku ze swoją nominacją na drugą kadencję wybrzmiał tak, jak oczekiwały tego rynki. Czyli podkreślił, że Rezerwa będzie walczyć z rozpędzającą się inflacją, ale równocześnie zamierza dbać o wzrost gospodarczy. Inwestorzy zinterpretowali to wystąpienie jako sygnał, że zacieśnienie monetarne będzie w USA stopniowe, a nie szokowe. Kiedy do tego doszedł najnowszy odczyt amerykańskiej dynamiki cen (7%), to nikt nie przejął się tym, że jest on najwyższy od 40 lat, a ważny stał się fakt, że był on zgodny z prognozami. W takim razie nie ma sensu szczególnie się nim przejmować. Tak początkowo odebrały to giełdy i rynek walutowy, na którym dolar gwałtownie zaczął tracić. Kurs EUR/USD wybił górą trend boczny i szybko skierował się na północ, docierając w pobliże 1,148 $, które w tej chwili należy przyjąć za najbliższy opór dla kontynuacji tego ruchu. Jego wybicie oznaczałoby atak na 1,15 $. Na razie jednak możemy zauważyć wytworzenie się bardzo wąskiej konsolidacji, która może być jedynie przystankiem, ale może też ona przynieść korektę osłabienia USD. W tym scenariuszu poważne wsparcie czeka dopiero w okolicy 1,138 $. Wiele może się jeszcze zmienić, im bliższa stanie się perspektywa posiedzenia FOMC (26 stycznia), tym emocje dotyczącego tego, co naprawdę zamierza zrobić władza monetarna, będą rosły.
Nowy cykl zacieśnienia monetarnegoPodobny obraz dostrzeżemy na parze EUR/PLN, gdzie jeszcze przed świętami za jedno euro trzeba było zapłacić nawet 4,64 zł. Od tego momentu złoty miał dość i przystąpił do ataku. Jego siła jest wręcz zadziwiająca, ponieważ w 3 tygodnie kurs euro spadł o prawie 13 groszy (najniższe poziomy od września). Tutaj trzeba oddać Radzie Polityki Pieniężnej, że jest przynajmniej współwinna lepszemu nastawieniu do krajowej waluty. Najpierw przyspieszenie posiedzenia RPP, potem decyzja o kolejnej podwyżce stóp, a następnie racjonalna (co w przypadku prezesa NBP jest miłą niespodzianką) komunikacja. To wszystko składa się w obraz nowego cyklu zacieśniania monetarnego nad Wisłą, co powinno wspomagać złotego w nadchodzących miesiącach. Kiedy na dodatek okazało się, że inflacja w grudniu sięgnęła już 8,6%, to nikt nie ma złudzeń, że podwyżki stóp będą kontynuowane. Wszystko rozbija się teraz o ich tempo, które dobrze, gdyby równocześnie nie obciążało za bardzo wzrostu gospodarczego. Jeżeli kurs euro będzie miał dalszą chęć podążania na południe, to najbliższy opór nie musi mieć większego znaczenia, ale ciekawa będzie wtedy rozgrywka na psychologicznym poziomie 4,50 zł. W celu mocniejszego zanegowania obecnego trendu spadkowego niezbędne będzie wyjście powyżej 4,55 zł.
Inflacja w Polsce nie zwalniaPoznaliśmy finalne dane na temat inflacji za grudzień. Są one niestety zgodne ze wstępnymi, co pokazuje, że ceny naprawdę rosną o 8,6%, czyli ponad 5% powyżej celu inflacyjnego.
Inflacja w USA
Ceny producentów rosły w grudniu o 9,7%. To co prawda o 0,1% niżej niż oczekiwali analitycy, ale znacznie szybciej niż ceny dla konsumentów. Sytuacja ta może w przyszłości spowodować konieczność podwyżek cen, by utrzymać marże, a to z kolei powinno dalej pchać wzrost cen w detalu w górę. Rynki zareagowały na te dane w miarę neutralnie, dolar zadomowił się na poziomach, na które spadł dwa dni temu po danych o inflacji. Odczyt ten nie spowodował też wzrostu rentowności obligacji, co sugeruje, że inwestorzy wcale nie spodziewają się szybszego wzrostu stóp procentowych.
Więcej bezrobotnych za oceanem
Po ostatnich bardzo dobrych danych z rynku pracy przyszedł czas na pewne wyrównanie. W zeszłym tygodniu pojawiło się więcej od oczekiwań wniosków o zasiłek dla bezrobotnych. Wynik 230 tysięcy nie jest jednak niczym nadzwyczajnym w standardowej sytuacji. Gospodarka amerykańska (jak zresztą każda) ma pewną dynamikę i rotacja na tym poziomie nie jest niczym nadzwyczajnym. Nie może zatem dziwić, że pomimo wzrostu na rynkach nie było widać reakcji na te dane. Co innego, gdyby taki podwyższony wynik pojawiał się dłużej, wtedy prawdopodobnie w kolejnych tygodniach bylibyśmy świadkami odwrotów od dolara.
Inflacja w Polsce 8 ,6%
Poznaliśmy dzisiaj finalne dane na temat inflacji w Polsce za grudzień. Osoby bagatelizujące wstępny odczyt, tłumacząc, że to nie są oficjalne dane, straciły właśnie argument, gdyż finalnie wynik jest dokładnie taki sam jak wstępny. Sytuacja ta stwarza wyraźne pole do dalszych wzrostów stóp procentowych. Od zeszłego tygodnia, kiedy to poprzedni raz wzrosły stopy procentowe, WIBOR, czyli międzybankowa stopa procentowa, rośnie niemal codziennie. Pokazuje to, że analitycy spodziewają się kolejnych podwyżek stóp procentowych.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – sprzedaż detaliczna,
16:00 – USA – raport Uniwersytetu Michigan.
Ceny za oceanem rosną najszybciej od niemal 40 latInflacja w USA wciąż przyspiesza. Pomimo tego, że 7% jest obiektywnie mniejszą wartością niż rodzime 8,6%, to jednak ze względu na stopy procentowe jest to realnie większy problem.
Inflacja w USA
Wczorajszy wzrost cen w USA okazał się zgodny z oczekiwaniami. Wynosi zatem 7%, co jest ponownie najwyższym wynikiem od początku lat 80 ubiegłego wieku. To niemal 40-letnie maksimum wzrostu cen. Stopy procentowe miały jednak wtedy wartość w okolicach 10% a nie 0% jak obecnie. W rezultacie przy tak wysokiej inflacji motywacja do oszczędzania jest niemal żadna, zatem wpadamy w dalszą spiralę inflacyjną, gdzie nikt nie chce trzymać środków. Co ciekawe, po wczorajszych danych inwestorom puściły nerwy i rozpoczęła się wyprzedaż dolara. Trzymanie nieoprocentowanej waluty, która traci na wartości 7% rocznie, widocznie nie przemawia do nich. Nawet zainwestowanie w 10-letnie obligacje redukuje tę stratę o niecałe 2%.
Beżowa Księga
Wczoraj opublikowano stenogramy z rozmów członków Federalnego Komitetu Otwartego Rynku. Jest to odpowiednik polskiej Rady Polityki Pieniężnej. Sam dokument nosi wdzięczną nazwę Beżowej Księgi. Informacje w niej zawarte potwierdziły problemy, które znamy. Problemy z łańcuchami dostaw i ze znalezieniem odpowiednio wykwalifikowanych pracowników to tylko niektóre problemy. Potwierdzono silny wzrost popytu i wydatków, co przy 7% inflacji wydaje się banałem. Zwrócono również uwagę na potencjalne problemy branży usługowej wynikające z gwałtownie rosnącej liczby zachorowań na COVID w ostatnim czasie.
Ropa po 85 dolarów za baryłkę
Wzrost cen surowców energetycznych postępuje. Tutaj warto też zwrócić uwagę na osłabienie dolara. Jeżeli amerykańska waluta tanieje, to wzrost cen ropy (wyrażonej w dolarach) powoduje, że w innych walutach ta cena jest relatywnie stabilniejsza. Na same wzrosty wpływa jednak również raport o tygodniowej zmianie zapasów cen paliw. Wzrost ten powinien mieć niestety wpływ na dalsze wzrosty cen na świecie. Ropa naftowa wpływa bowiem na ceny wielu rzeczy, w tym chociażby logistyki.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych,
14:30 – USA – inflacja producencka.
Czy paliwa znów zdrożeją?Wzrost cen baryłki ropy do 84 dolarów może szybko spowodować wzrost cen paliw. W rezultacie zobaczymy, jak duży wpływ na tę sytuację wynikał ze spadku podatków, a jak duży ze spadków cen surowca.
Ropa znów w górę
Wzrost zakażeń na COVID wyraźnie nie wpływa ostatnimi dniami na rynki. Dobrym dowodem jest chociażby ropa naftowa. Baryłka ropy naftowej jest już zaledwie kilka dolarów poniżej tegorocznych szczytów. Pokazuje to, że inwestorzy wierzą, iż popyt na czarne złoto nadal będzie rósł. Obserwując stany zapasów, jak chociażby wczorajszy odczyt z USA, widać, że założenie to jest zupełnie racjonalne. Kontrakty z dłuższym terminem nie są jeszcze tak drogie, ale widać, że zwyżka nie dotyczy tylko ostatniego miesiąca. W rezultacie być może trzeba się powoli przyzwyczaić do nawrotu drogiego surowca.
Inflacja w Chinach
Dane z Państwa Środka często zaskakiwały analityków. Nie inaczej jest obecnie. Chińczycy, którzy nie zalali gospodarki pieniędzmi w ramach walki z koronawirusem, nie mają obecnie jednego ważnego problemu – inflacji. Zjawisko występuje, ale wynosi obecnie 1,5% w skali rocznej, co powoduje, że ciężko nazwać to problemem. Chińczycy nie wykonali też innego manewru bardzo popularnego na zachodzie. Nie obniżyli gwałtownie stóp procentowych. Jak widać, brak tych dwóch działań powoduje, że nie stworzyli problemu, z którym Zachód obecnie bohatersko walczy.
Inflacja w Czechach
Zgodnie z oczekiwaniami inflacja u naszego południowego sąsiada nadal wzrasta. 6,6% to bardzo dużo w skali tego kraju. Trzeba pamiętać, że to wynik aż o 2% niższy od tego, który jest obecnie w Polsce. Ciężko stwierdzić, jaki wpływ na to mają szybciej rosnące stopy procentowe. Z pewnością nie przeszkadzają one jednak w redukowaniu wzrostu cen. Kluczowe są też jednak transfery socjalne, bo one również oprócz polityki stóp procentowych mają istotny wpływ na ilość pieniędzy w obiegu.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – inflacja konsumencka,
16:30 – USA – tygodniowa zmiana zapasów paliw,
20:00 – USA – Beżowa Księga.
Złoty zyskuje mimo pandemiiPolska waluta zyskuje na wartości w ostatnich tygodniach. Jest to o tyle dziwne, że mamy kolejne rekordy zachorowań na COVID. Na razie rynki nie boją się lockdownu, ale jeżeli zaczną, to można się spodziewać silnych korekt.
Rekordy zakażeń
Wczoraj pobito kolejny niechlubny rekord. W ciągu jednego dnia opublikowano ponad 3 miliony pozytywnych testów na COVID na całym świecie. Co ciekawe, niemal połowa z nich pochodzi z USA. Pomimo tego na rynku nie widać objawów paniki. Co więcej, cena ropy naftowej mimo ryzyka kolejnego lockdownu nadal idzie w górę. Drugim niepasującym do tej historii elementem jest nagła słabość franka szwajcarskiego. Waluta Szwajcarii przeważnie, gdy rośnie ryzyko na rynku, wyraźnie zyskuje na wartości. Skoro teraz tak nie jest, to jeżeli sytuacja będzie kontynuowana, można się spodziewać korekty na tych rynkach.
Złoty rośnie w siłę
Początek roku kontynuuje dobrą passę rodzimej waluty zaczętą jeszcze pod koniec roku. W rezultacie od listopadowych szczytów, gdzie euro kosztowało 4,72 zł, dzisiaj jesteśmy aż 18 groszy niżej na poziomie 4,54 zł. Podobnie wyglądają dane dla franka, który z 4,50 zł spadł również 18 groszy do 4,32 zł. Podobną skalę pokazały również inne waluty, co świadczy o tym, że wynika to głównie z dobrej dyspozycji polskiej waluty, a nie sytuacji na głównych rynkach.
Rumunia tylko udaje
Władze monetarne w Rumunii postanowiły czekać na cud. Przy szalejącej inflacji, kiedy nawet NBP podnosi regularnie stopy procentowe o 0,5%, kraj ten wpadł na pomysł podwyżek o zaledwie 0,25%. W rezultacie stopy procentowe, pomimo że w grudniu były takie same jak w Polsce dzisiaj, są już niższe. Z drugiej strony warto przypomnieć o pewnym usztywnieniu kursu rona względem euro. Powoduje to, że rozbieżność pomiędzy oprocentowaniem tych dwóch walut może wymagać kosztownych interwencji rynkowych, by ów kurs utrzymać. Nie zmienia to faktu, że idąc tą drogą i akceptując taką inflację, może się okazać, że parytetu i tak nie uda się utrzymać.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
Dobre dane zza oceanuRynek pracy zarówno w USA, jak i w Kanadzie pokazał w piątek bardzo dobre odczyty. W obydwóch krajach bezrobocie spada. W USA co prawda wyraźnie spowolniło tworzenie nowych miejsc pracy, ale nie może to dziwić, skoro bezrobocie wynosi zaledwie 3,9%.
Rynek pracy w USA jeszcze silniejszy
Zgodnie z naszymi piątkowymi oczekiwaniami stopa bezrobocia za oceanem spadła pierwszy raz od początku pandemii w USA poniżej 4%. W górę szybciej od oczekiwań szła też płaca godzinowa. Ta z kolei rosła z jednej strony 0,6% szybciej od oczekiwań, ale z drugiej strony 4,7% to wyraźnie wolniej niż inflacja. Problemem z punktu widzenia inwestorów okazał się spadek zmiany zatrudnienia. Z jednej strony przy tak niskim bezrobociu nie powinno to dziwić. Z drugiej znowu strony najwyraźniej inwestorzy liczyli na więcej. Dowodem zawieszenia tych oczekiwań jest reakcja rynków walutowych. Po tych danych byliśmy świadkami przeceny dolara względem euro.
Inflacja w Europie
W piątek poznaliśmy dane dla strefy euro na temat inflacji HICP. Jest to harmonizowany indeks cen dla konsumentów. Są to co prawda teoretycznie tylko wstępne dane, ale pokazują dalszy wzrost inflacji w strefie euro. Z drugiej strony „tylko” 0,1% wzrostu cen w ciągu miesiąca to coś, o czym marzy obecnie wiele krajów w tym Polska. Zobaczymy na dane finalne, ale gdyby faktycznie wzrost cen w strefie euro się zatrzymał, narracja o zewnętrznych czynnikach prezentowana przez polskie władze mocno by straciła na wiarygodności.
Poprawa w Kanadzie
Kanadyjski rynek pracy również pokazał w piątek dobre dane. Tam bezrobocie spadło co prawda do 5,9%, co jest zauważalnie słabszym wynikiem niż u swojego jedynego sąsiada. Z drugiej strony zmiany zatrudnienia wypadają tam znacznie lepiej od oczekiwań. Nie tylko ogólny wynik jest korzystny. Spadła ilość osób zatrudnionych na niepełny etat a wzrosła liczba zatrudnionych pełnoetatowych pracowników. Dane te spowodowały nieznaczne umocnienie dolara kanadyjskiego na rynku.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.
PLN się umacnia Aprecjacyjny trend złotego jest też coraz wyraźniej dostrzegalny na CHF/PLN. Można wręcz stwierdzić, że w tym tygodniu doszło do jego przyspieszenia. Jeszcze w połowie grudnia kurs franka wyznaczył szczyt powyżej 4,46 zł, ale od tego momentu (choć z oporami) zaczął on wykazywać tendencję spadkową. Kiedy na koniec roku wreszcie udało się wybić wsparcie poniżej 4,42 zł, to jasnym stało się, że dla tej pary zarysowuje się ścieżka na południe. Dodatkowo w tym tygodniu frank zaczął sobie radzić gorzej na szerokim rynku, więc doszło do eskalacji i kurs CHF w ciągu jednego dnia znalazł się 4 grosze niżej. Jeżeli teraz uda się zejść poniżej 4,37 zł, będzie to kolejny wyraźny sygnał dla dalszego umocnienia PLN.
Funt sobie dobrze radzi Trochę inaczej prezentuje się obraz GBP/PLN i jest to głównie zasługa radzącego sobie naprawdę dobrze na szerokim rynku szterlinga. A jego witalność to w sporej mierze także zasługa banku centralnego, tylko tym razem Banku Anglii. Wyspiarscy decydenci jako pierwsi z ważniejszych graczy zdecydowali się na podniesienie kosztu pieniądza (i to przed wygaszeniem programu skupu aktywów). To daje GBP przewagę na rynku i sprawia, że nawet „odrodzony” PLN nie jest jeszcze w stanie znacząco popchnąć kursu funta na południe. Mimo wszystko po wyznaczeniu przed samymi świętami lokalnego szczytu poniżej 5,50 zł notowania tej pary wykazują coraz większą chęć na wyjście dołem z szerokiej konsolidacji. Trwałe wybicie wsparcia w okolicach 5,45 zł może być sygnałem dla marszu w kierunku 5,40 zł.
PLN sie broni Podobny obraz do EUR/PLN dostrzeżemy na USD/PLN. Tutaj również w połowie grudnia złoty otrzymał ostatni mocny cios, który doprowadził kurs dolara w pobliże 4,12 zł. Konsolidacja w tym przypadku miała trochę szersze, bo ok. 4-groszowe widełki, ale jej dolne ograniczenie poniżej 4,08 zł nie okazało się wystarczającym wsparciem, gdy wygłodniały złoty ruszył na polowanie. PLN w tym przypadku nie strzela ślepakami i tym samym zbliżyliśmy się do obrony 4,02 zł. Nie wydaje się to być jednak na tyle kluczowy poziom, który w korzystnym dla krajowej waluty układzie na długo zatrzymałby złotowe byki przed atakiem na okrągłe 4 zł. Może to wcale nie być odległa perspektywa. Trudno w tym miejscu nie oddać zasług NBP i RPP. PLN przystąpił do triumfalnego marszu na południe w momencie ogłoszenia przyspieszenia posiedzenia Rady. Ta nie zawiodła (chociaż osobiście liczyłem na mocniejszy ruch) i zgodnie z oczekiwaniami podniosła stopę referencyjną o 50 pkt bazowych. Nawet prezes Glapiński swoim niewątpliwie emocjonującym występem (efekt Glapińskiego zaznaczyłem na wykresie) ostatecznie nie był w stanie zanegować aprecjacji złotego. Pomijając projekcje inflacyjne NBP (które mimo wszystko obecnie starają się być bliższe rzeczywistości), to w ustach przewodniczącego Rady stwierdzenie, że będzie on rekomendował kolejną identyczną podwyżkę stóp na następnym posiedzeniu, brzmi prawie jak „jesteśmy w cyklu zacieśniania monetarnego i nie zawahamy się go użyć‟.
Nowy rok, nowy złotyOstatnie 12 miesięcy (mówiąc delikatnie) nie było łaskawe dla krajowej waluty. Otrzymała ona wiele ciosów, które wyprowadziły niektóre kursy na wieloletnie szczyty. Jednak tranzycja w nowy rok to potwierdzenie zmiany trendu, wyglądającego coraz korzystniej z perspektywy złotego.
Kurs euro po dotarciu w połowie grudnia w pobliże 4,64 zł zamknął się w ok. 3-groszowej konsolidacji. Nie trwała ona jednak długo, a zaraz po świętach złoty postanowił przystąpić do akcji, wybijając bez większych problemów wsparcie powyżej 4,61 zł. Obecnie okolice tego poziomu należy przyjąć za istotny opór, jeśli sytuacja na EUR/PLN uległaby zmianie. Na razie nic na to nie wskazuje, a umacniający się PLN gładko spycha kurs na południe. W tej chwili zrobił sobie przystanek przy 4,55 zł, które stało się kluczowym wsparciem. Jeśli rynek zinterpretuje najnowsze dane o inflacji (CPI w grudniu to już 8,6%) jako sygnał potwierdzający ścieżkę zacieśniania monetarnego w Polsce, to może być tylko zebranie sił przed nadchodzącym atakiem na 4,50 zł. Wreszcie działania NBP i RPP można uznać za przynajmniej wyglądające jako antyinflacyjne, co przekłada się również na pozycję złotego.
Stopy procentowe wyższe niż przed pandemiąPo podwyżce stóp procentowych o 0,5% mamy kolejne rekordy. Dzisiaj ważna konferencja RPP, która pokaże nam co dalej.
Stopy procentowe 0,5% w górę
Zgodnie z oczekiwaniami większości analityków stopy procentowe zostały podniesione o 0,5%. Ponieważ nie było niespodzianki w decyzji na rynkach walutowych, nie było też nadmiernych reakcji. Na kursie EURPLN było widać lekkie zawahanie, ale kurs bardzo szybko wrócił na poprzednie poziomy. Dzisiejsza konferencja może spowodować oczywiście dalsze zmiany. Rynki, patrząc na stawkę WIBOR, nie zmieniły wczoraj oczekiwań i w perspektywie 3 miesięcy oczekują niewielkiej 0,25-0,5% podwyżki. Wskazuje to zatem na fakt, że obecny poziom uważany jest już za relatywnie bliski szczytów.
Pandemia przyspiesza
Wczoraj pierwszy raz zobaczyliśmy wynik ponad 2,5 miliona zachorowań w skali świata. Najwięcej zachorowań pochodzi z państw Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych. Co ciekawe, pomimo dużego wzrostu liczby pozytywnych testów na razie rynek ropy naftowej cały czas rośnie. Jest to o tyle istotne, że wzrost zakażeń powinien przybliżać potencjalne lockdowny, a te powinny mieć negatywny wpływ na popyt na ropę naftową. Z drugiej strony na rynkach walutowych widać zwiększone zainteresowanie walutami tzw. bezpiecznymi walutami. Mowa tutaj w szczególności o franku szwajcarskim, który atakuje kolejne maksima
Indeksy koniunktury dla usług
Poznajemy dzisiaj od rana indeksy PMI dla usług. Są to ankiety wypełniane przez managerów odpowiedzialnych za zamówienia. Indeksy te nie są tak dobre jak w przypadku przemysłu, gdyż wielu managerów boi się większych konsekwencji wzrostu zachorowań niż w przypadku przemysłu. Nie może zatem dziwić, że wyniki są bardziej zbliżone do pułapu 50 pkt rozdzielających rozwój od recesji. Dane te były delikatnie słabsze od oczekiwań dla strefy euro, ale nie na tyle by zatrząść rynkami.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:15 – USA – raport ADP na temat zatrudnienia,
15:00 – Polska – konferencja prezesa NBP.
O ile podwyżka stóp? Dzisiaj przyspieszone posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Większość analityków spodziewa się podwyżki o 0,5%. Ciekawym tłem jest też przyspieszenie tego posiedzenia o tydzień, by jeszcze tę decyzję podjąć przed wyborem nowych członków tego gremium.
Co zrobi RPP?
Dzisiaj przyspieszone posiedzenie RPP. Początkowo było ono planowane na przyszły tydzień, jednakże pod koniec grudnia zostało ono przesunięte z 12 na 4 stycznia. Decyzja ta ma jeszcze jeden ważny element. W piątek poznamy dane na temat inflacji. Rada z pewnością otrzyma przyspieszone dane z GUS na to posiedzenie, więc będą mieć podstawę do decyzji. Problemem dla rynku będzie jednak fakt, że rynek nie pozna tych informacji przed posiedzeniem. W rezultacie analitycy trochę w ciemno oczekują podwyżki o 0,5%. Taki ruch nie powinien wpływać na złotego. Z drugiej strony biorąc pod uwagę ostatnie umocnienia złotego, każdy słabszy sygnał może powodować korektę ostatnich umocnień.
Dalsze odczyty koniunktury
Wczoraj poznaliśmy odczyt indeksu PMI dla USA. Wynik był wyraźnie lepsze od równowagi odpowiedzi negatywnych i pozytywnych, okazał się jednak odrobinę słabszy od oczekiwań. Dokładnie odwrotną sytuację pokazały dzisiaj w nocy Chiny. Tam z kolei wynik był lepszy od oczekiwań, ale i oczekiwania były bardzo niskie i optymizm w Państwie Środka jest znacząco niższy. Co ciekawe, dane z USA pomimo nieosiągnięcia celu o symboliczne 0,1 pkt spowodowały umocnienie się dolara względem euro.
Inflacja na zachodzie nie rośnie
Po wczorajszej negatywnej niespodziance w Turcji dzisiaj poznaliśmy dane na temat inflacji z Francji i Szwajcarii. W obydwóch tych państwach oczekiwano wzrostu inflacji o symboliczne 0,1%. W obydwóch tych krajach poziom cen pozostał jednak na niezmienionym poziomie. Z jednej strony punkt odniesienia w postaci rynku surowców energetycznych był dość korzystny. Z drugiej strony na całym niemal świecie inflacja rośnie, zatem moment, kiedy w istotnych krajach tendencja ta się zatrzymuje, jest godny odnotowania.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
16:00 – USA – raport ISM dla przemysłu.
Początek 2022Nowy rok rozpoczął się przyzwoitymi indeksami koniunktury w Europie. Optymizm jednak gaszą problemy Turcji, które mogą się jednak rozlać na kolejne kraje.
Niespodziewanie dobry indeks koniunktury
Dzisiejszy dzień na rynkach rozpoczął się od publikacji indeksów PMI dla przemysłu. Są to wyniki badań ankietowych, w których pyta się managerów odpowiedzialnych za zamówienie o to, czy ich zdaniem sytuacja gospodarcza się poprawi, pozostanie taka sama, czy może pogorszy. Rezultatem jest wskaźnik, który przyjmuje tym wyższe wartości, im większy jest optymizm badanych. Przekroczenie 50 pkt powoduje, że mamy do czynienia z przewagą odpowiedzi pozytywnych nad negatywnymi. Polski wynik 56,1 pkt nie jest wyjątkowo dobry na tle innych państw, ale warte odnotowania jest to, że jest on o całe 2 pkt wyższy od oczekiwań. Nie może zatem dziwić, że inwestorzy ponownie interesują się kupowaniem złotego, dzięki czemu euro ponownie kosztuje mniej niż 4,59 zł.
Koniunktura w innych państwach
Publikacja indeksów PMI dotyczyła również innych gospodarek europejskich. Dla strefy euro wynik to 58 pkt, co jest dokładnie zgodne z oczekiwaniami. To, że słabiej wypadł indeks w Niemczech, nadrobiła Francja. Ciekawym zjawiskiem są bardzo dobre rezultaty w państwach, które postanowiły jednak wyraźniej walczyć z inflacją. Czechy osiągnęły 59,1 pkt, a Węgrzy imponujące 64,8 pkt. Dane zza oceanu ze względu na różnicę czasu poznamy dopiero wieczorem.
Co dzieje się z Turcją?
Ostatnie umocnienie liry okazało się tymczasowe. Dzisiejsze dane na temat inflacji doskonale to potwierdzają. Jeżeli nad Bosforem nie zaczną się podwyżki stóp procentowych, sytuacja będzie jeszcze gorsza. Chciałoby się napisać, że wymknie się spod kontroli, ale patrząc na to, co się tam dzieje, już się to wydarzyło. Prezydent, wymuszając obniżki cen w ramach walki z inflacją, doprowadził do wzrostu cen dla konsumentów o 36,1%, a dla producentów o 79,9%. Co to oznacza? Mamy gwałtowny wzrost cen i jeszcze szybszy spadek marż. W rezultacie zaraz będą kolejne podwyżki, by utrzymać rentowność. Mamy do czynienia ze spiralą. Nie może zatem dziwić, że dzisiaj na otwarciu rynków jesteśmy świadkami kolejnych spadków liry.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
15:45 – USA – indeks PMI dla przemysłu.
Zacieśnianie monetarne BoEInaczej od poprzednich par prezentuje się GBP/PLN. Tutaj cały grudzień to stabilne wzmocnienie brytyjskiej waluty. Miesiąc kurs funta zaczynał jeszcze w pobliżu 5,35 zł, ale potem bez większych wahań ruszył do ataku na północ. Bez większych problemów pokonał 5,40 zł, aby ostatecznie wyznaczyć szczyt poniżej 5,50 zł, który w tej chwili będzie bardzo istotnym oporem. Następnie otrzymaliśmy kontrę aprecjacji szterlinga, ale w przeciwieństwie do euro czy dolara, nie oznaczała ona zmiany trendu. W praktyce nie udało się zejść nawet poniżej 5,45 zł, które teraz będzie wsparciem i zarazem dolnym ograniczeniem konsolidacji, w którą obecnie wpadł kurs funta. GBP korzysta w dużej mierze z początku zacieśniania monetarnego, do którego przystąpił Bank Anglii, dokonując pierwszej podwyżki stóp wśród najważniejszych banków centralnych. Jeżeli BoE nie zejdzie z tej ścieżki, to najbliższe miesiące mogą być bardzo korzystne dla wyspiarskiej waluty na szerokim rynku, co znajdzie swoje przełożenie także na GBP/PLN.
Jastrzębi FedObraz USD/PLN może nie jest symetryczny w stosunku do EUR/PLN, ale pewne podobieństwa istnieją. Początek osłabienia złotego po pierwszym tygodniu miesiąca, które doprowadziło kurs dolara do grudniowych szczytów w pobliżu 4,12 zł. Jednak „zielony” nie potrafił szczególnie skorzystać na szerokim rynku z coraz bardziej jastrzębiego Fedu (kurs EUR/USD jak zaczarowany wciąż wraca w pobliże 1,13 $), co wreszcie znalazło też przełożenie na parze ze złotym. Po osiągnięciu szczytów nastąpił mocny zwrot i kurs ruszył szybko na południe. Nie zatrzymało go wsparcie w okolicach 4,08 zł, a po niemrawej kontrze byków, niedźwiedzia łapa NBP wyznaczyła grudniowe minima powyżej 4,04 zł. To one stanowią teraz najbliższe wsparcie, którego wybicie może oznaczać próbę ataku na okrągłe 4 zł. Wiele w krótkim terminie zależy od działania RPP, ale warto brać pod uwagę, że marazm na głównej parze walutowej świata nie będzie trwał w nieskończoność, a jeśli na niej dojdzie do gwałtownych zmian, to złoty ruszy po prostu za resztą rynku.
Dobry koniec roku – Komentarz walutowy z dnia 31.12.2021Mamy nadzieję, że nie zapeszymy tym tytułem na kilka godzin przed zamknięciem notowań, ale wygląda na to, że rok kończy się na rynkach akcyjnych i walut naszego regionu pozytywnym akcentem.
Rynek pracy za oceanem
Amerykański rynek pracy kończy rok bardzo dobrym akcentem. Tygodniowa liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych ponownie znajduje się poniżej 200 tysięcy. Tym samym średnia z ostatnich 4 odczytów również znalazła się poniżej tej wartości. Pozornie tak duża liczba nowych bezrobotnych może wydawać się problemem, ale musimy pamiętać, że te dane byłyby uważane za dobre nawet przed pandemią. Tamtejszy rynek pracy jest jednak znacznie większy od polskiego oraz ma trochę inną dynamikę. Nie miało to większego wpływu na rynki, które wyraźnie uznały, że okolice dolara i trzynastu centów to ich docelowy poziom na ten rok.
Końcoworoczne umocnienie złotego
Złotówka ze względu na brak przewidywanego przez wielu analityków osłabienia wynikającego z interwencji NBP ma się w ostatnich dniach nadspodziewanie dobrze. Inwestorzy, którzy przewidywali ową interwencję i chcieli dokupić złotego, jak będzie tańszy, przegapili moment i kupują teraz. Stąd euro poniżej 4,60 zł, a i pozostałe waluty nadal się umacniają. Wyjątkiem jest frank szwajcarski, którego wzrost liczby zachorowań na COVID w skali świata wysyła na kolejne maksima, w związku z czym mimo umacniania się złotego jego cena rośnie.
Kryptowaluty szukają dna
Ostatnie dni roku potwierdziły zjawisko rajdu świętego Mikołaja. Są to zwyżki wartości aktywów na rynku w ostatnich dniach roku, w przerwie między świętami a nowym rokiem. Zjawisko to jednak nie wystąpiło na rynku kryptowalut, gdzie po raz kolejny w grudniu byliśmy świadkami zejścia do minimów na poziomie 46 000 dolarów na bitcoinie. Z jednej strony to duże spadki, z drugiej w pamięci inwestorów wciąż silne są wspomnienia grudnia sprzed 4 lat, który rozpoczął jedną z największych przecen w historii tego rynku.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów. Nie powinno to dziwić, biorąc pod uwagę koniec roku.
Złoty koniec rokuNie był to łatwy rok dla krajowej waluty. Trwająca pandemia, konflikt na linii polski rząd-UE, rozpędzająca się inflacja, chaotyczne działania i komunikacja RPP oraz NBP. W grudniu można dostrzec zalążki odbudowy pozycji PLN, ale są one wciąż zbyt mało przekonujące, aby uznać, że to już początek trwalszej aprecjacji złotego.
Grudzień na wykresie EUR/PLN zarysował się już prawie w ścieżkę „tam i z powrotem”. Początek miesiąca to zejście poniżej 4,58 zł (w tych okolicach powinniśmy szukać teraz najbliższego wsparcia), następnie szybki marsz na północ (6 groszy w ciągu tygodnia), który zakończył się w pobliżu 4,64 zł. Następnie kurs euro wpadł w ok. 3-groszowy trend boczny, który został wybity dołem w ostatnich dniach. Dolne ograniczenie tej wcześniejszej konsolidacji w okolicach 4,61 zł należałoby teraz przyjąć za najbliższy opór, ponieważ kurs dziarsko ruszył na południe. Jeżeli uda się mu pokonać wspomniane powyżej wsparcie, to otworzy się droga w kierunku 4,54 zł. Za najnowszym umocnieniem złotego (i wiem, jak dziwnie to zabrzmi) może stać RPP i prof. Glapiński. Przyspieszenie posiedzenia Rady (już w najbliższy wtorek) oraz ostatnie wypowiedzi szefa NBP, który przestał rzucać zaklęcia inflacyjne, a jest coraz bliższy poglądów ekonomistów spoza banku centralnego, wskazują, że cykl zacieśniania monetarnego może nabrać rozpędu. Jeżeli podwyżki stóp nie zostaną przykryte dziwnymi wypowiedziami prezesa Glapińskiego (na co wreszcie pojawiła się nadzieja), to krajowa waluta może zacząć nowy rok w dobrej formie.
Wzrost ropy na koniec rokuKońcówka roku nie jest może szczególnie pasjonująca na rynkach, aczkolwiek mamy zadziwiające połączenie wzrostu cen paliw oraz kolejnej fali zachorowań. Albo rynki wiedzą coś więcej, albo ten wzrost cen paliw czeka szybka korekta.
Spadające zapasy ropy
Końcówka roku okazuje się wyjątkowo aktywna dla rynku ropy naftowej. Wczorajsze dane potwierdziły coś, o czym już od dawna mówiono. Na rynku surowca wcale nie jest za dużo. Spadające zapasy w USA są tego dobrym dowodem. To właśnie z powodu tych oczekiwań wczorajsza wycena ropy naftowej kwotowana w USA, testowała poziom 80 dolarów za baryłkę. Nie jest to rekord tego roku, ten wynosi bowiem 86 dolarów, ale należy pamiętać, że grudniowy dołek był delikatnie powyżej 65 dolarów, co pokazuje, że znów jesteśmy blisko szczytów cenowych. Co ciekawe, dzieje się to pomimo sytuacji pandemicznej na świecie.
Euro poniżej 4,60 zł
Podczas gdy wielu analityków spodziewa się interwencji NBP na rynku wraz z upływającym czasem, coraz większa ich liczba powoli zmienia nastawienie. To właśnie ta zmiana powoduje, że nie czekając, interwencje odwracają swoje pozycje walutowe. To z kolei powoduje, że na koniec roku złotówka się umacnia. Dzieje się to nie tylko względem euro, które zeszło dzisiaj poniżej psychologicznej bariery 4,60 zł, ale również względem innych walut. Wyraźny trend widać również na dolarze, który dzisiaj osiągnął najniższe poziomy od pierwszej połowy listopada.
Frank na wyżyny
Rozwój pandemii na świecie powoduje, że inwestorzy coraz bardziej starają się unikać ryzyka. Widać to bardzo dobrze po napływie kapitału na tzw. bezpieczne przystanie. Pod tym hasłem rozumie się rynki, które zdaniem inwestorów dobrze zachowują wartość w trudnych czasach. Ponieważ wielu z nich w to wierzy i inwestuje, to same te inwestycje powodują swoistą samospełniającą się przepowiednię. Nie inaczej jest teraz. Ruch ten na szczęście nie jest na tyle silny, by mimo umocnień złotego kurs franka zdobywał kolejne szczyty, ale w czasie, gdy wszystkie waluty tanieją, frank niestety ostatnimi dniami trzyma wartość.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych warto zwrócić uwagę na:
14:30 – USA – wnioski o zasiłek dla bezrobotnych,
15:45 – USA – indeks Chicago PMI.
Czy spodziewać się interwencji NBP?Tematem numer jeden jest teraz to, czy NBP interweniuje na rynku. Z jednej strony złoty w tym roku już stracił dużo, z drugiej nie znaczy to, że nie może stracić więcej i tym samym napompować zysku NBP.
Czy NBP dokona interwencji?
Topowym tematem analityków rynków walutowych pod nieobecność ważnych wydarzeń jest kwestia powtórki sprzed roku. Mowa tutaj o interwencji walutowej mającej osłabiać złotego. Analitycy wskazują na zasadność tej koncepcji, argumentując to wzrostem wypłacanego zysku w przypadku osłabienia złotego. Z drugiej strony nie możemy patrzeć tylko na kurs euro jako odnośnika w przypadku polskich rezerw walutowych. O ile euro faktycznie zyskało relatywnie niewiele na wartości, to już dolar w tym roku podrożał niemal 10%. Tak duża zmiana może zatem być zupełnie wystarczająca dla NBP. Pamiętajmy też, że ta wpłata jest o tyle istotna, że to politycy decydują o reelekcji prezesa na drugą kadencję.
Pandemia podnosi cenę franka
Wzrost zakażeń koronawirusem na razie spokojnie obchodzi się z rynkami, które chcą wykorzystać rajd świętego Mikołaja i raportować na koniec roku wysokie wyniki. Widać jednak strach na parze euro do franka. Waluta Szwajcarii jest najsilniejsza względem euro od pamiętnego wyskoku franka, kiedy w 2015 roku Bank Szwajcarii przestał interweniować na rynku w celu sztucznego osłabiania waluty. Zjawisko to jest typowe dla sytuacji, kiedy na rynku rośnie ogólne poczucie ryzyka.
Lira znów traci
Po tym, jak echo zapewnień prezydenta Erdogana zaczyna cichnąć, analitycy zaczęli się zastanawiać, dlaczego lira turecka jest w sumie aż tak drogą. Od poniedziałkowego poranka do dzisiaj za jedno euro trzeba już płacić nie 12, a 14 lir. Nie jest to oczywiście poziom 20 lir sprzed ponad tygodnia, ale widać, że inwestorzy z coraz większą podejrzliwością patrzą na przyszłość tureckiej waluty. W rezultacie już teraz jesteśmy na poziomach sprzed miesiąca, a wypowiedź prezydenta zatrzymała tylko ostatnią panikę wynikającą z wyprzedaży liry. Niewykluczone zatem, że jeżeli nadal nie będzie konkretów, a widmo obniżek stóp wciąż będzie silne, szybko będziemy wracać na te poziomy.
Dzisiaj w kalendarzu danych makroekonomicznych brak ważnych odczytów.