Automatyczne Linie Trendu

Wskaźnik analizuje ostatnie 5000 świec i tworzy możliwe linie wsparcia i oporu. Linie te są podzielone na małe i duże w zależności od punktów Zig Zag, na których są budowane: 

1. Duże. Łączą naprzemiennie wysokie i niskie punkty zwrotne z długością lewo/prawo równą 25/25. Różnica cen między minimum a maksimum musi przekraczać 5 * ATR14, obliczone w pierwszym punkcie. 
2. Małe. Łączą naprzemiennie wysokie i niskie punkty zwrotne z długością lewo/prawo równą 5/5. Różnica cen między minimum a maksimum musi przekraczać 2 * ATR14, obliczone w pierwszym punkcie. 

Punkt zwrotny to lokalne ekstremum (minimum lub maksimum), na lewo i prawo od którego nie ma wartości cenowych przekraczających to ekstremum. W ten sposób punkt będzie 25/25 wysokim punktem zwrotnym, jeśli 25 świec po lewej i 25 świec po prawej stronie nie ma wartości wyższych niż wartość w tym punkcie. 

Oprócz punktów zwrotnych, na których opiera się Zig Zag, wskaźnik zbiera punkty zwrotne innych rozmiarów, aby liczyć dotknięcia i dodatkowo filtrować linie. 

Po obliczeniu Zig Zag i zebraniu punktów zwrotnych różnych rozmiarów wskaźnik tworzy wszystkie możliwe linie, które będą wyświetlane na wykresie po przefiltrowaniu. Każda linia ma niewidoczny obszar dotknięcia na wykresie – połowę średniego domyślnego ATR, obliczonego w punktach, na których linia jest rysowana. Obszar ten znajduje się między linią a wykresem cen i służy do rejestrowania dotknięć, które nieznacznie minęły linię, a także do filtrowania linii. Każda linia jest warunkowo podzielona na dwie części: 

1. Część bazowa. Początkowa część linii między dwoma początkowymi punktami. 
2. Część rozszerzona. Część linii od drugiego punktu do punktu przebicia lub ostatniej dostępnej świecy. 

Każda skonstruowana linia jest sprawdzana pod kątem zgodności z następującymi zasadami: 

1. Na bazowej części każdej linii musi znajdować się punkt zwrotny o takim samym rzeczywistym rozmiarze, jak punkty Zig Zag, i nie może być to punkt Zig Zag. 
2. Bazowa część nie może mieć linii dotykającej punktu zwrotnego o takim samym rzeczywistym rozmiarze, jak punkt w drugim punkcie linii. 
3. Bazowa część małej linii nie może znajdować się w obszarze dotknięcia dużej linii. 

Po przefiltrowaniu obliczane są parametry każdej pozostałej linii i przetwarzane są ich przecięcia. Linie są uznawane za przecinające się, jeśli bazowa część jednej linii wchodzi w bazową część innej linii na więcej niż 30% jej długości. Jeśli linie się przecinają, jedna z nich jest wybierana do wyświetlenia na wykresie. Parametry, według których wybierana jest najlepsza linia, są następujące: 

1. Liczba dotknięć. Dotknięcie to punkt zwrotny 3/3, który dotyka lub przecina obszar dotknięcia linii. Linia z większą liczbą dotknięć jest uważana za lepszą. 
2. Całkowita długość linii, uwzględniając część rozszerzoną – im dłuższa, tym lepsza. 
3. Rzeczywisty rozmiar punktu zwrotnego w drugim punkcie linii. Małe linie opierają się na punktach 5/5, ale te punkty mogą być także większymi punktami zwrotnymi. Im większy rzeczywisty rozmiar punktu w drugim punkcie linii, tym lepsza jest ta linia. 
4. Kąt nachylenia. Porównywany jako ostatni. Im większy kąt nachylenia linii, tym lepsza jest linia. 

Gdy wszystkie linie, które mają być wyświetlane na wykresie, zostaną określone, wskaźnik ustala, które z linii powinny mieć rozszerzenie, a które nie. O tym decyduje następująca zasada: rozszerzenie nie może przekraczać długości bazowej części więcej niż 2 razy. Jeśli linia spełnia tę zasadę, jest kontynuowana w nieskończoność w prawo lub do punktu przebicia; w przeciwnym razie na wykresie zostanie pokazana tylko bazowa część linii. 

Przebicie jest uznawane za kilka kolejnych świec, których cena zamknięcia znajduje się poza linią. Liczba świec jest regulowana za pomocą wejścia. Domyślna wartość to 3. 

Wejścia:

• Liczba Słupków do Przebicia. Liczba słupków potrzebnych do przebicia linii. Domyślnie: 3. 
• Wielkość Linii. Określa rozmiar Zig Zag, na których mają być budowane linie. Możliwe wartości: Small, Large, Both. 
• Pokaż Pivoty. Podświetla punkty zwrotne, na których rysowane są linie.