Styl zarządzania

Fundusze ETF wykorzystują głównie jeden z dwóch stylów zarządzania: aktywny lub pasywny.

Aktywne zarządzanie ETF:

Aktywne fundusze ETF starają się osiągać wyniki lepsze od swoich indeksów referencyjnych. Menedżerowie portfeli aktywnie wybierają i dostosowują aktywa w ramach tych funduszy, starając się generować zwroty przewyższające indeks, z którym są porównywane. To praktyczne podejście często skutkuje wyższymi opłatami ze względu na wymaganą wiedzę i wysiłek. Chociaż menedżerowie śledzą indeksy, ich decyzje nie są z nimi ściśle powiązane, co zapewnia przestrzeń dla strategicznej alokacji aktywów i potencjalnej lepszej wydajności.

Zalety:

  • Potencjał wyższych zwrotów
  • Profesjonalne zarządzanie
  • Elastyczność w alokacji zasobów.

Wady:

  • Wyższe opłaty
  • Ryzyko gorszych wyników
  • Mniej przewidywalna wydajność

Pasywne zarządzanie ETF:

Pasywne fundusze ETF mają na celu odzwierciedlanie wyników określonego indeksu, utrzymując aktywa w tej samej proporcji co są one reprezentowane w indeksie. Starają się odtworzyć zwroty z tego indeksu, co często skutkuje niższymi opłatami dla inwestorów ze względu na brak aktywnego zarządzania. Pasywne fundusze ETF wspierają handel intraday, umożliwiając inwestorom kupno i sprzedaż akcji w godzinach rynkowych.

Zalety:

  • Niższe opłaty
  • Przewidywalna wydajność
  • Dostępność handlu w ciągu dnia

Wady:

  • Ograniczone do wydajności indeksu
  • Brak możliwości uzyskania lepszych wyników 
  • Mniejsza elastyczność w reagowaniu na zmiany rynkowe