Styl zarządzania
Fundusze ETF wykorzystują głównie jeden z dwóch stylów zarządzania: aktywny lub pasywny.
Aktywne zarządzanie ETF:
Aktywne fundusze ETF starają się osiągać wyniki lepsze od swoich indeksów referencyjnych. Menedżerowie portfeli aktywnie wybierają i dostosowują aktywa w ramach tych funduszy, starając się generować zwroty przewyższające indeks, z którym są porównywane. To praktyczne podejście często skutkuje wyższymi opłatami ze względu na wymaganą wiedzę i wysiłek. Chociaż menedżerowie śledzą indeksy, ich decyzje nie są z nimi ściśle powiązane, co zapewnia przestrzeń dla strategicznej alokacji aktywów i potencjalnej lepszej wydajności.
Zalety:
- Potencjał wyższych zwrotów
- Profesjonalne zarządzanie
- Elastyczność w alokacji zasobów.
Wady:
- Wyższe opłaty
- Ryzyko gorszych wyników
- Mniej przewidywalna wydajność
Pasywne zarządzanie ETF:
Pasywne fundusze ETF mają na celu odzwierciedlanie wyników określonego indeksu, utrzymując aktywa w tej samej proporcji co są one reprezentowane w indeksie. Starają się odtworzyć zwroty z tego indeksu, co często skutkuje niższymi opłatami dla inwestorów ze względu na brak aktywnego zarządzania. Pasywne fundusze ETF wspierają handel intraday, umożliwiając inwestorom kupno i sprzedaż akcji w godzinach rynkowych.
Zalety:
- Niższe opłaty
- Przewidywalna wydajność
- Dostępność handlu w ciągu dnia
Wady:
- Ograniczone do wydajności indeksu
- Brak możliwości uzyskania lepszych wyników
- Mniejsza elastyczność w reagowaniu na zmiany rynkowe