Bitcoin - bańka pękła

W obecnej wersji, pomimo szumu, bitcoin nie spełnia pojęcia „waluty bez rządu” (okazał się, że w ogóle nie jest walutą), nie może być ani krótko- ani długoterminowym magazynem wartości (jego oczekiwano wartość nie jest wyższa niż 0), nie może funkcjonować jako niezawodne zabezpieczenie przed inflacją, a co najgorsze, nie stanowi, nawet w najmniejszym stopniu, bezpiecznej przystani dla inwestycji, ochrony przed tyranią rządu ani mechanizmu ochrony w przypadku katastroficznych epizodów.
Co więcej, wydaje się, że istnieje zasadnicze połączenie pomiędzy sukcesem mechanizmu płatności (jako zdecentralizowanego sposobu wymiany), który jak dotąd zawiódł, a spekulacyjnymi wahaniami ceny aktywów o sumie zerowej z ogromnymi negatywnymi efektami zewnętrznymi.

Złoto i inne metale szlachetne są w dużej mierze bezobsługowe, nie ulegają degradacji w horyzoncie historycznym i nie wymagają konserwacji, aby z czasem odświeżyć swoje właściwości fizyczne. Kryptowaluty wymagają stałego zainteresowania. Zatem złoto i inne metale szlachetne będą lepszym (choć niedoskonałym) instrumentem zabezpieczającym przed inflacją.

Zwyczajowym standardowym argumentem jest to, że „bitcoin ma swoje wady, ale otrzymujemy świetną technologię, z blockchainem zrobimy cuda”. Nie, nie ma dowodów na to, że otrzymujemy świetną technologię — chyba że „świetna technologia” nie oznacza „użytecznej”. I pomimo wszystkich fanfar, do dziś nie zrobiliśmy wciąż prawie nic z blockchainem. Oceniamy zwykle technologię tylko pod kątem tego, jak rozwiązuje problemy, a nie pod kątem posiadanych atrybutów technologicznych.
Transakcje w bitcoinach są znacznie droższe niż przelewy bankowe lub inne formy platności, a także są o rząd wielkości wolniejsze niż standardowe systemy komercyjne używane przez firmy obsługujące karty kredytowe — podczas gdy możesz natychmiast kupić filiżankę kawy za pomocą telefonu komórkowego , musiałbyś poczekać dziesięć minut, jeśli używasz bitcoina. Taki system nie może też — jako że musi być w stanie pomieścić dużą liczbę transakcji - być kluczowym systemem płatniczym.
Przyjrzyjmy się bliżej, jak może powstać waluta. Należy wziąć pod uwagę zbiór transakcji i interakcje między zainteresowanymi stronami. Aby móc regularnie kupować towary denominowane w bitcoinie (to znaczy ustalone w bitcoinie, pływające w dolarach amerykańskich lub innej walucie fiducjarnej), trzeba mieć dochód ustalony w bitcoinie. Taki dochód musi pochodzić skądś, powiedzmy, od pracodawcy. Aby pracodawca mógł płacić wynagrodzenie ustalone w bitcoinie, musi otrzymywać dochody ustalone w bitcoinie. Ponadto, aby sprzedawca mógł zaoferować puszkę piwa w stałych bitcoinach, musi zapłacić za surowiec i mieć narzut ustalony w bitcoinach. To samo z niedopasowaniem aktywów i zobowiązań w bilansie. Wszystko to wymaga parytetu bitcoin-USD o wystarczająco niskiej zmienności, aby były tolerowane, a zmiany pozostały nieistotne.

Komentarz:

Doświadczenia z marca 2020roku podczas paniki rynkowej po wybuchu pandemii, kiedy bitcoin spadał mocniej i szybciej niż najbardziej ryzykowne aktywa na rynku czyli akcje, a następnie odbił również mocniej niż giełdy po ogromnym zastrzyku płynności, jest wystarczającym dowodem że nie można go wykorzystać jako bezpieczną przystań, choć wielu jeszcze właśnie tak reklamuje do dzisiaj bitcoina.

Komentarz:

Gdy pisałem powyższy tekst ponad roku temu wielu pukało się w głowę (polecam komentarze poniżej). Być może nie trafiłem idealnie z timingiem, ale nie to było moją intencją i głównym przesłaniem. W tym szaleństwie krypto chciałem wylać kubeł zimnej wody na niektóre rozgrzane głowy... dla dobra tych głów.
Nadal podtrzymuję powyższe stanowisko, które wydaje się teraz jeszcze bardziej aktualnie niż było roku temu.

Chciałby jednak dodać postscriptum:
Wczorajszy dramat FTX uczy trzech lekcji:
1. Decentralizacja to iluzja
2. Makro > Mikro, gdy makro jest złe
3. Płynność USD przebija wszystko, dopóki $ będzie walutą rezerwową

Żyjemy w świecie, w którym cena każdego kluczowego aktywa na świecie jest wyceniana w dolarach amerykańskich => wszyscy mamy obsesję na punkcie tego, ile dolarów jest dostępnych na wycenę wszystkich istniejących i przyszłych aktywów w systemie => mamy obsesję na punkcie tego, jak szybko ta (trudna do wyliczenia) ilość dolarów rośnie lub maleje =>mamy obsesję na punkcie śledzenia i przewidywania aktywności instytucji najbardziej bezpośrednio odpowiedzialnych za kontrolowanie ilości dolarów dostępnych w systemie, aby zobaczyć, ile mogą one dodać lub odjąć w różnych odstępach czasu=> bardzo zależy nam na zasobach i przepływie dolarów amerykańskich w systemie, ponieważ inwestorzy chcą tylko tyle dolarów amerykańskich, aby cena ich aktywów została podniesiona, ale nie za dużo dolarów aby utrzymać ich realną wartość.